1 Mayıs, Taksim ve UİD-DER

Bu 1 Mayıs’ta herkesin umudu kitlesel bir 1 Mayıs kutlanmasıydı ki, sanırım öyle de oldu. Şenlik havasında geçti bu 1 Mayıs. Sloganlarla, türkülerle, halaylarla ve haklarını isteyen, haykırarak yürüyen işçilerin o müthiş coşkusuyla geçti bu 1 Mayıs. Bu 1 Mayıs’ta gördük ki egemenler biz işçileri, biz haklı olanları kısıtlamaya kalkmadıkça hiçbir sorun çıkmıyor. İşçiler sağduyu içerisinde 1 Mayıs’ı adına ve amacına yakışan bir şekilde kutladılar. Ben UİD-DER ile ilk defa katıldım 1 Mayıs’a. UİD-DER’li işçilerin coşkusuyla, haklı talepleriyle yürüdük.

Yalnız değildi işçiler, biz öğrenciler vardık, anneler vardı çocuklarını da alıp gelen, kocasını veya çocuğunu bu haklı gününde yalnız bırakmayan. Haykırdık hep birlikte haklı taleplerimizi, gösterdik gücümüzü egemenlere ve patronlara. Emek, alınteri, yaşam savaşı, herkesin derdi ortaktı. O gün anlıyordu işçiler yanındakini ve ona göre haykırıyordu; yanındaki işçi arkadaşını, mahalleden komşusunu da düşünerek. UİD-DER’le haykırdım ben de taleplerimi, yumruğumu göğe savurarak sanki bir kapitalistin yüzüne vuruyormuşçasına bağırdım, bağırdık hep birlikte. Ben inanıyorum ki bizim haykırışlarımız hem işçi sınıfı içinde hem de patronlar tarafında yerini buldu. İnanıyorum ki biz tüm 1 Mayısları böyle kitlesel ve coşkuyla kutlamaya devam ettiğimiz sürece önümüzdeki tüm engeller kalkacaktır. Ama bu gücümüzü sadece 1 Mayıs’ta değil tüm sorunlar karşısında her gün göstermeliyiz. Başka bir 1 Mayıs’ta tekrar hep birlikte alanlarda olma dileğiyle tüm işçi arkadaşların ve herkesin 1 Mayıs’ını kutlarım.