Öğretmenim 1 Mayıs

Bu benim ikinci 1 Mayıs’ımdı. 2010 1 Mayıs’ı benim için ilk katıldığım miting olmuştu. İlk 1 Mayıs her şeyin ilkiydi ve çok güzel geçti. Taksim’in kapıları açılmıştı bütün emekçi kardeşlerime. İstediğimiz olmuş ve kardeşlik içinde el ele, omuz omuza geçirmiştik bu günü. 2011 1 Mayıs’ı benim için tam bir dönüm noktası oldu. Bu sene oraya daha bilinçli biri olarak katıldım. Sloganları daha gür bir şekilde haykırdım. Çünkü aradan geçen bir sene bana çok şey katmıştı. Arkadaşlarım hep söylerdi, her şey o miting alanında başlıyor diye, gerçekten de öyleymiş. O kadar işçi-emekçinin bir arada tek bir ağız gibi haykırdığını görmek, bana daha kararlı olmayı ve ne yapacağını bilen, hiçbir şeyden korkmayan biri olmayı öğretti.

Önceden “insanlar ne der, ailem kızar mı” gibi düşünceler yüzünden kendimi biraz geri çekmiştim. Ama şimdi hiç öyle bir düşüncem yok. Kızarsa kızsın. Kendimi geliştirirsem, yaptıklarımızı iyi bir şekilde aktarırsam onları da örgütlerim. Bütün arkadaşlarım bu tür sıkıntılar karşısında mücadeleden vazgeçmesin. Biz bu mücadeleyi hem kendimiz için hem de ailelerimiz için veriyoruz. Onlar bunun tam olarak farkında olmasalar da. Verdiğimiz mücadelenin amacı, tüm insanların eşitliğinin sağlanması, yönetimde karar hakkının olmasıdır. Kendimiz üretiyorsak ihtiyaçlarımız temelinde de tüketebilmek, kısacası insan gibi yaşayabilmektir hedefimiz. Patronların ücretli köleleri olmak istemiyoruz.

Ben bir öğrenciyim ve çevremdeki insanlar, “sen işçi misin, sana ne 1 Mayıs’tan, sana ne tüm bunlardan” diyorlar. Ama öyle değil. Evet öğrenciyim ama benim de orada olmam için birçok sebebim var. Birinci sebebim, biz orada bütün haksızlıklar için slogan atıyoruz. İkinci sebebim ise, şimdi öğrenciyim ama dört yıl sonra ben de işçi olacağım ve ileriki yıllarda iş koşullarımın iyi olması, şimdiden mücadele etmekten geçiyor. Üçüncü sebebim ise, ben bencil bir insan değilim. Haksızlıklar yapılırken susup oturamam. Bu yüzden de mücadele için elimden geleni yapacağım. Bütün arkadaşlarımın bencil bir insan olmadıklarını biliyorum ve onları mücadeleye ve 2012 1 Mayıs’ına çağırıyorum.