Bir grup eski Galsan işçisi kadın, UİD-DER Kadın Komitesi’nin “Emekçi Kadınlar Mücadeleye!” kampanyasını desteklediklerini ve kampanyanın büyütülmesi için el ele vermek gerektiğini şu sözlerle anlatıyorlar:
Birinci işçi: Kadına uygulanan şiddeti kınıyorum. Doğum izinleri yetersiz iş yerlerinde kreş olsa anneler işyerlerinde çocuklarıyla daha ilgilenirler. Biz annelerin gözü arkada kalmaz. Emekçi kadınlar mücadeleye kampanyasını destekliyorum.
İkinci işçi: İlk başta kadın olmanın zorluğunu yaşamak istemiyorum. Kapalı ve tesettürlü olduğum halde eşimin fabrika ortamlarına güveni yok. Bu sebepten gece vardiyasında çalışmamı istemiyor. Benim açımdan ne kadar iyi olsa da gece vardiyasında çalışmak (işlerimi yapmak, evime vakit ayırmam) eşimi çalışmaya ikna edemiyorum çocuğum olduktan sonra. Sürekli fabrikalarda gündüz çalışma ve kreş istiyorum. Erkeklerin hiçbir şekilde kadınları rahatsız edici davranışlarının olmaması konusunda ciddi bir şekilde uyarılmasını istiyorum. Kadınız, özgür olmak ve açık gezmek hakkımız. Kadına şiddete hayır!
Kadına şiddete hayır diyorum. İşyerlerinde kreşe evet diyorum. Çünkü çocuğum yanımda olursa daha huzurlu olurum. İşyerlerinde kadınlara karşı daha saygılı olunması gerekiyor. Doğum ve emzirme izinlerinin en az bir yıl olmasını istiyorum. Yöneticilerin çalışma sahalarında gezmeleri rahatsız ediyor.
Üçüncü İşçi: Her işyerinde kreş olmalı. Çünkü eşimin tek maaşı ile geçimimi sağlayamıyorum. Ben de çalışıp bütçeye destek vermek istiyorum ama kızıma bakabilecek kimse yok. Gece vardiyası olmasın çünkü sağlıklı işler çıkartılmaz. Gece uyuklayarak kendimizin sağlığını riske atıyoruz.
Dördüncü İşçi: Çalışmak istiyorum ama çocuğumu bırakabilecek bir yerim yok. Kreşlerin her işyerinde olmasını destekliyorum. Kadınların yıpranma payını da düşünerek, gece vardiyalarının kadınlara uygun olmadığını düşünüyorum.
Beşinci İşçi: Evet, kadına uygulanan şiddete karşı olduğumu belirtmek isterim. Her işyerinde kreş olmalı çünkü çocuklarımızın güvenliği ve sosyalleşmesi açısından en doğrusu. Ve gece vardiyalarında çocuklarımızla ilgilenmemizin zor olduğunu yaşadık biliyoruz. Daha fazla zaman geçirmek, ailemizle ilgilenmek için mücadeleye evet diyorum.
Altıncı İşçi:Ben işe başladığımda kızım altı aylıktı. Ve hiçbir güzel anında yanında olamadım. Kısa doğum izinlerinin ve gece vardiyalarının kadın üzerindeki olumsuzluklarını çok yaşadım. Gece vardiyalarının olmamasını çok isterdim. Çocuğumu, çok pahalı olduğundan kreşe gönderemedim. Keşke kreşimiz olsaydı fabrikalarda.
Yedinci İşçi: Gece vardiyalarında uykusuzluğa dayanmak gerçekten çok zor. Dalgınlığı dağıtabilmek için sabaha kadar kahve üstüne kahve içiyoruz. Ve sabah olduğunda hem mide yanmasından hem evdeki işlerden hem çocuk bakımından uyuyamıyoruz. Günden güne sağlığımızı yitiriyoruz. İşyerlerinde kreş olmadığından çocuklarımızdan uzak iki yabancı gibi yaşamak zorunda kalıyoruz. Ya işten ya da çocuklarımızdan vazgeçmek zorunda kalıyoruz. Ama bu hayat şartlarında kadınların da çalışmaması geçimi daha da zorlaştırıyor. Bu nedenle UİD-DER Kadın Komitesi’nin başlattığı “Emekçi Kadınlar Mücadeleye!” kampanyasını destekliyorum. Ayrıca bir yaşında kızım var ve o büyüdüğünde gece vardiyasında çalışmasını istemiyorum.
