Unutma, Soma’da, kader değil bir cinayette!

somada_ikiz_kardeslerin_aci_hikayersi_h14434.jpg

Bir annenin ağıtında tanıdınız bizi

Bizi diyorum yanlış anlamayın

        aynı rahimden aynı anda düştüğüm kardeşimle beni

Hep beraber yaşadık hayatı

Aynı anda evlendik, aynı anda askere gittik biz onunla

Aynı anda üç kuruş için girdik yerin yüzlerce kat altına

Aynı anda aynı patron aldı son nefesimizi

300 arkadaşımızla Soma’da

Unutma, Soma’da, kader değil bir cinayette!

Babasız nasıl yaşanacağını her gün öğrenen 8 yaşında bir kızım ben

Haftanın her günü çalışan bir babanın evladıydım ben

Çok görmesem de yüzünü arada bir okşardı nasırlı ellerle yüzümü

Mezarı başında ağlıyorum, dua ediyorum

Bu dünyada cenneti göremeden gitti

Bari öbür dünyada kömür tozu yutmasın bir daha

Aldılar onu benden, kardeşimden, annemden

300 arkadaşıyla Soma’da

Unutma, Soma’da, kader değil bir cinayette!

Yeni dünya evine girmiş madenci eşiydim ben

Daha nişanlıyken ayrıl dedim şu madenden

Mecburuz, ya seni alamazsam dedi gitti

Her gittiğinde gece-gündüz, senin için geri geleceğim diye söz verirdi

Bu acıya dayanılmaz, beni de al yanına ya da tut sözünü gel bir daha

Yaşamak için mecburuz dedi gitti, gelmedi bir daha

300 arkadaşıyla Soma’da

Unutma, Soma’da, kader değil bir cinayette!

Ölüler konuşamazlar ama hatırladıkça onları, anlatırlar

Yaşarken anlatamadıkları sorumluluklarımızı acı acı bağırırlar

Bağırıyoruz sizlere kardeşlerim, karşı durun bu kömür karası kadere

Gözlerini kâr hırsı bürümüş patronların düzenine

Şimdi sizle konuşamam ama hatırlayın, ders çıkarın halimizden

Aldılar canımızı 300 arkadaşımla Soma’da

Unutma, Soma’da, kader değil bir cinayette!