1 Mayıs İşçinin Emekçinin Bayramı

Kuruluşundan bu yana yoğun emekle çalışmalarını sürdüren derneğimizin yaklaşık bir yıldır harcadığı çabanın sonunda, bu 1 Mayıs’ta, Kadıköy’de, görülmeye değer bir gelincik tarlası yarattık. Kızıla bürünmüş bu kortej ne kadar doğru çizgide ilerlediğimizin ve kararlılığımızın bir kanıtıydı.

1 Mayıs sabahı erkenden kalktık ama işe gitmek için değil, işçi sınıfının ağır bedeller ödeyerek bizlere miras bıraktıkları bayrağı alanlarda yılmadan, yorulmadan yeniden dalgalandırmak için, Türkiye ve dünya işçi sınıfını selamlamak için, örgütlü işçilerin gücünü burjuvaziye göstermek için. Derneğe geldiğimizde büyük bir mutluluk vardı hepimizde, gözler ışıl ışıldı. İşlerimizi tamamladıktan sonra Gazi’den hareket ettik. Marşlarla, sloganlarla coştukça coşuyorduk. Aramızda ilk defa 1 Mayısa katılanlar çoğunluktaydı, bu da bizi çok sevindirdi.

İlk kucaklaşma Esenler UİD-DER’le yol üzerinde buluştuğumuzda yaşandı. Heyecanımız biraz daha artmıştı. Konvoy halinde Kadıköy’e geldiğimizde diğer arkadaşlarımızla kucaklaşmaya hazırlanıyorduk. Disiplinli bir kortej oluşturduktan sonra sloganlarla ve alkışlarla yürüyüşe geçtik. Tam köşeyi dönerken diğer temsilciliklerimizin oluşturduğu umut yumağını görünce müthiş bir coşku sardı bizi, heyecan doruğa ulaşmıştı. Koşup sarılmak istercesine ilerliyorduk, inanılmaz bir duyguydu. Yumruklar daha da yukarı kalkmaya, sloganlar daha da gür atılmaya başlanmıştı, coştukça coşuyorduk, gururlanıyorduk. Umut yumağındaki yerimizi aldıktan sonra hep birlikte şunu haykırdık: DÜNYANIN BÜTÜN İŞÇİLERİ BİRLEŞİN! Daha sonra flamalarımız dağıtıldı önden arkaya doğru, kızıla büründü kortejimiz. Kortejin uzunluğuna baktığımda “işte emek, işte ürünü” dedim.

Alandaki yerimiz aldığımızda şaşkın bakışlar üzerimizdeydi, “kim bunlar” der gibi. Alanda sendika bürokratlarının konuşmalarını sloganlarımızla protesto ettik ve işçi sınıfının gerçek istemlerini haykırdık. İşçi sınıfına hiçbir zaman doğruları söylemeyen bu bürokratların işçi sınıfının mücadelesinin önünde bir engel olduğunu biliyoruz.

Halaylar çekilmeye başlanmıştı, mutluydu insanlar, çok coşkuluydu. Bitmesini istemediğim günlerdendi. Derneğimize geldikten sonra değerlendirmeler yaptık, özellikle ilk defa 1 Mayıs’a katılan arkadaşlarımızın anlamlı konuşmaları alandaki o havayı tekrar bizlere yaşattı. Mutlulukları yüzlerinden okunan arkadaşlardan ayrılırken tekrar görüşeceğimizi, ne yapılması gerekiyorsa birlikte yapmak istediklerini belirtmeleri çok daha anlamlıydı. Gerçekten sınıf çıkarlarının nasıl savunulacağını bizlere öğreten ve bizlere yepyeni umutlar aşılayan UİD-DER’e selam olsun!

UİD-DER yürüyor, mücadele büyüyor!

Yaşasın işçi sınıfının uluslararası mücadelesi!