Çukurova’da Tarım İşçileri İş Bıraktı, Ücretlerini Yükseltmeyi Başardı

Çukurova bölgesindeki Adana, Mersin, Tarsus, Ceyhan işçi dernekleri, tarım işçilerine “işe çıkmama” çağrısında bulundu. Akdeniz İhracatçı Birlikleri (AKİB) ile yaptıkları görüşmelerde işçi yevmiyeleri konusunda anlaşma sağlayamadıklarını duyuran işçi derneklerinin mücadele çağrısı üzerine tarım işçileri iş bıraktı.

Çukurova bölgesindeki işçi dernekleri ile AKİB arasında işçi yevmiyelerine ilişkin yapılan görüşmelerde anlaşma sağlanamadı. İşçi dernekleri, 2020 yılı için 116 lira yevmiye talep ederken ihracatçılar birliği 101 lira önerdi. AKİB’in önerdiği yevmiyeden elçi payı çıkarıldığında işçinin eline aylık bir asgari ücret dahi geçmiyor. Bu nedenle işçiler ücretlerinin asgari ücret düzeyine yükseltilmesini istedi.

Anlaşma sağlanamaması üzerine Adana, Mersin, Tarsus, Ceyhan işçi dernekleri başkanları ortak bir açıklama yayınladı. Açıklamada tüm çabalarının AKİB tarafından cevapsız bırakıldığı aktarılırken tarım işçilerine sonuç alıncaya kadar işe çıkmama çağrısı yapıldı. Çağrı üzerine Mersin, Adana ve Hatay’da narenciye, mısır, patlıcan, kabak, soğan, patates, karpuz gibi çeşitli işlerde çalışan binlerce tarım işçisi, pazartesi gününden itibaren tarlalara gitmedi. İş bırakan işçiler, işe giden işçi arkadaşlarının çalıştığı tarlalara giderek eylem ile ilgili bilgilendirme yaptı ve iş bırakma çağrısını yineledi. Tarım işçilerini taşıyan servisleri durdurarak grev hakkında bilgi verip işçilerin geri dönmesini sağladı. İşçilerin hakları için iş bırakması suç sayılırken eylem çağrısı yaptığı gerekçesiyle aralarında Güvencesiz İşçi Derneği Başkanı Abdulselam Kutlu’nun da bulunduğu 3 kişi gözaltına alındı. Ancak işçilerin kararlılığı etkili oldu ve 17 Eylülde Adana’da AKİB ile görüşen işçi dernekleri, 106 lira yevmiye ücretine anlaştıklarını duyurdular. Yapılan anlaşmaya göre 96 lira işçiye 10 lira da elçiye ödenecek. Bu anlaşma 1 Ağustos 2021’e kadar geçerli olacak.

Çukurova sarı sıcağıyla zihinlerde kendine yer buluyor. Bereketli topraklarıyla biliniyor. Bu bereketi toprağın altından çıkarıp sofralara sunanlar Çukurova’nın sarı sıcağında ter akıtan, günün 12-14 saatini tarlalarda, bahçelerde çapa sallayarak, ürün toplayarak geçiren cefakâr işçilerdir! Yazları evini barkını bırakıp memleketin dört bir ucundan Çukurova’ya akan, topladıkları ürünlerle birlikte traktör kasalarında taşınan tarım işçileri… İğneden ipliğe her şeye zam üstüne zam yağdığı bu koşullarda bunca zorluğu göze alıp emek harcayan işçilere asgari ücretin altında ücret reva görülüyor. Bu nedenle Çukurova’nın tarım işçilerinin sefalet ücretine hayır demesi, büyük oranda greve destek vererek sınırlı da olsa kazanım elde etmiş olması büyük önem taşıyor.