bir dağ zirvesidir umut dik bir yamaç, sarp bir kayalıktır başı göklere değen her yandan yol çıkmaz zirvesine usul usul, adım adım, emek emek çıkılır patika yollarından dağ keçisi kıvraklığı, Eyüp sabrı ister ulaşmak için zirvesine şimşekler çakar peygamber çiçeği mavisi gözlerinde kirpiklerinde; beyaz gelinlik giymiş bulutlar salınır göklere dost, bulutlara kardeştir fırtınalar koparan tepesi mağrur ve yalnızdır gönlü bol, eli açıktır isteyene, istendiği kadar verir yüreğinden ama asla eli boş göndermez kapısına geleni yol açar sarp yamaçlarından durdurur dünya deviren fırtınaları ya da uzatıp güçlü kollarını yüreğinin en kuytu yerinde yer açar savrulup gitmesin diye umutsuzluk denizine bitmez tükenmez bir varoluş kaygısıdır ipek böceğinin kelebek olma kavgasıdır kozasında yere düşmüş tohumun yekini yekini toprağı yırtmasıdır daha yüzlerce yıl yaşamak için güneş güneş yanan tarlaların yağmur yağmur sevdasıdır yüreğine su serpilen başak sarısı berekettir paylaşıldıkça bereketlenen yorulup yıkılmışın dizinde dermandır binlerce kilometre gitmek için dere tepe yolları bir dağ zirvesidir umut zirvesinde kartalların kanat açtığı yuva yaptığı el ayak ulaşılmazlarında Ferhat’ın dağları deviren sevdası Spartaküs’ün öfkesidir egemen sınıflara karşı ellerinde meşaledir ışık ışık yürüyenlerin alev alev yanarken yürekleri fabrika bacalarından tüten emektir devrimci militanın inancıdır Prometheus’un ateşidir tanrılardan çaldığı o yaşamın kendisi filiz filiz büyümesi fidanın çarkların herkes için dönmesidir kara Afrika’da çocukların Filistin’de isyanın emek emek alınteri dökenlerin, yürek yürek çoğalttıkları ÖRGÜTLERİDİR EMEK TADINDA BİR DÜNYA KURMAK İÇİN
