Ah! Mümkün Olsa

   Ah! Mümkün olsa
   acıdan sevinç
   sevinçten umut yapardım
   bölüp yüreğimi acılara
   dünyadaki bütün çocuklara sevgi satardım
   
   Ah! Mümkün olsa
   rüzgâr olur eserdim bozkırlarda
   dağ bayır dolaşır
   usulca odalarına sızardım çocukların
   üstlerini örter
   alınlarından öper
   sonra her gece bir masal anlatır
   usulca çekip giderdim
   
   Ah! Mümkün olsa
   bozkırda ağaç olurdum
   her bahar yeşerip
   meyve verirdim çocuklara her yaz
   sonra döküp yapraklarımı sonbaharda
   savrulup giderdim rüzgârlarla
   
   Ah! Mümkün olsa
   ulu bir çınar olurdum
   yağmurla yıkardım saçlarımı
   rüzgârla kurulardım
   sevgiden bir elbise giyip
   çocukları kucaklardım her kış
   
   Ah Mümkün olsa
   yol başlarında
   soğuk bir pınar olurdum
   gezerdim diyar diyar
   su verirdim bağrı yanmışlara
   üstümde pırıl pırıl güneş
   dallarda cıvıl cıvıl kuşlar
   akıp giderdim sonsuza
   
   Ah! Mümkün olsa
   toprak olurdum
   buğday yetiştirirdim bağrımda
   gül olur açardım bağ bahçe
   çocuklara salardım kokumu
   bulut olur billurdan damlalar dökerdim
   yağmur olur yağardım damla damla çisil çisil
   yağmurun yağmadığı ülkelere
   
   Ah! Mümkün olsa
   savaştan barış
   barıştan insan yapardım
   acıdan sevinç
   sevinçten umut
   umuttan dostluk yapardım
   kurşun yerine çocuklara
   her sabah şiir atardım
   
   Ah! Mümkün olsa
   güneş olur her sabah
   umutla doğardım yeniden
   sevgiyle bakardım insanlara
   umutla bakardım, dostlukla
   gelecek güzel aydınlık günlere