Karamelâ Şekeri

 Uçaklar ve bombalar altında
 Gecelemedim sığınaklarda
 Varşova’da, Moskova’da,
 Hiroşima’daki çocuklar gibi
 Ama benim de çocukluğum
 Savaş korkusuyla geçti
 
 Hiç savaş görmedimse de
 Siren sesleriyle tanıştım
 Çocuk gözlerini fal taşı gibi büyüten
 O korkuyu ben de yaşadım
 
 Büyüklerim anlatırlardı
 Yolumu yitirmişim siren sesleriyle
 Yitirmişim ne kelime
 O günü hiç unutamıyorum
 Bir bakkal amca
 Ve çiçekli kâğıda sarılı
 Karamelâ şekeri aklımda...
 
 Sirenler haykırmaya başladığında
 Bir masal ejderi
 Bir dudağı yerde, bir dudağı gökte
 Bir Arap devi kükrüyor sandım
 Bizim çocukluğumuz korkularla geçti
 Korkularımızın kaynağında
 Masal canavarları gizliydi
 Sonra birden bir filmi hatırladım
 Canavar düdüklerinin ardından
 Bombalar sokaklara yağıyordu
 Ve dev gibi gözleriyle çocuklar
 Analarını arıyordu
 
 “Bizim de başımıza
 bombalar mı yağacak
 bakkal amca?”
 Amca ne dedi bilmiyorum
 Sokaklarda koştum, koştum
 Dev gözlü çocuklar gibi
 Yıkılan bir evi arıyordum
 
 Yıllar gibi uzun gelmişti dakikalar
 Soğuk savaşlar!
 Sirenli tatbikatlar!
 Küçücük bir kızdım ben
 Bunları bilemedim
 Büyüyünce öğrendim savaşları
 Ama çiçekli kâğıda sarılı karamelâm
 Bakkal amcada kaldı...