Buradasınız
Hakkımızı Patronlara Yedirmemek İçin Örgütlü Olmamız Şart
Kıraç’tan işsiz bir işçi
Bıçakçılar fabrikasından işten atılan üç arkadaş olarak beş gün boyunca noterden çektiğimiz ihtarname ile işe geri alınmamız ve tüm haklarımızın derhal verilmesi için beraber fabrika önündeki bekleyişimiz sonuç verdi. Taşeron firma yetkilisi bizi arayarak alacaklarımızın verileceğini, firmanın bürosuna gelmemizi söyledi. Bir önceki gün işten atılan arkadaşımızın babası gece kalbinin durmasının ardından vefat etmişti. Bunu duyduğumuzda hemen arkadaşımızın yanına gittik ve onunla acısını bir nebze olsun paylaştık. Arkadaşımızı o gün memleketine cenazeyi defin için yolladık. Ertesi gün biz iki arkadaş, Anadolu yakasında Çekmeköy’de olan taşeron firmanın bürosuna gittik.
Ofise ilk olarak beni çağırdılar. İçeri girdiğimde benimle muhatap olan kişi, ilk olarak yapmış oldukları hesaplamayı ve taksitli bir şekilde hazırladıkları bir ödeme planını masanın üstüne bıraktı. Çok tuhaf, sanki her şeyi kabul edip imza atıp gidecekmişiz gibi kendilerini hazırlamışlar. Tuhaf bir şey yok gerçi ortada, bana farklı geliyor aslında, çünkü ben örgütlü bir işçiyim ve benim gibi işçi arkadaşlar bu tür şeyleri kabullenmezler. Haklı olduğumuz konularda sonuna kadar hakkımızı savunur, sıkıntı yaşadığımız bir konu olduğunda birbirimize danışırız. İşte örgütlü olmak onun için çok önemlidir.
Patronların yapmış oldukları baskıya karşı koymak ve karşılarında dik durmak örgütlüysek olabilecek bir şeydir. Biz yapmış oldukları hesaplamayı kabul etmedik, hesapları düzeltip tekrar sundular. Bu sefer de ödeme planlarını kabul etmedik. Neymiş, taksitle vereceklermiş! İçerde hesap işlemlerine bakan bir kişi bana dönerek “bak kardeşim, biz hemşeriyiz, artı sen de Alevisin ben de Aleviyim, neden böyle işi yokuşa sürüyorsun” dedi. Ben ona Alevi olmamın bir şeyi değiştirmediğini, şu an mağdur durumda olanın ben olduğumu ve hakkım olanı almak istediğimi söyledim. “Tamam kardeşim, sana hakkın olanı vereceğiz, biraz bekle, ama sadece sana özel, diğerlerine söylemeyeceksin” dedi. Ben kabul etmedim ve zaten o ana kadar da avukat ve dernekten bir arkadaşla devamlı irtibat halindeydik. Bunu söyleyen kişiye dönerek “avukat üçümüzün de avukatı, sorun üçümüzün sorunu, bana yapacağınız ödemeyi o arkadaşlara da aynı şekilde yapacaksınız” dedim.
Tamam dedi ve ardından beş dakika sonra bir miktar para ve bir çek getirdi ve “şuraya imza at, al git” dedi. “Çek tek çekimlik, şu ana kadar buradan hiç kimse böyle para alıp da gidemedi, herkese taksit yaptık” dedi. Çeki kontrol ettim, avukata danıştım, “sorun yok” dedi. Çıkış belgesine “bütün haklarım saklı kalmak kaydıyla” yazdıktan sonra imza attım. Bunu gören sorumlu kişi “neden böyle yapıyorsun, işte paranı verdik, hâlâ kendince bir şeyler yapmaya çalışıyorsun” dedi. Ben de daha paramın bir kısmını almadım, ya çekiniz karşılıksız çıkarsa dediğimde adam iyice deliye döndü. “Ya böyle bir şey olmaz, burada benim imzam, kaşem var, bu karşılıksız çıktığı an ben zaten yanarım” dedi. Ben de “iyi o zaman, korkulacak bir şey yok, paramı alırsam dava açmam” dedim. “Olmaz öyle şey, sana yeni kâğıt getireceğim, ona imza atacaksın” dediği anda ben oturduğum yerden kalktım ve bakın dedim, “siz bana buraya geldiğimden bu yana benim işi zora soktuğumu söylediniz. Eğer bunu kabul etmezseniz asıl o zaman iş zora sokulur, sizin kaygılarınız var, çünkü vergi kaçırıyorsunuz” dedim.
Çalıştığım süre içerisinde mesailer ve maşımızın bir kısmını elden verdiklerini söyleyince hemen çark etmek zorunda kalarak kabul ettiler. Ben çıktıktan sonra diğer arkadaşımı içer aldılar. On dakika sonra arkadaş geldi ve ne olduğunu sorduğumda, bir sorun olmadığını, “avukatınız ve arkadaşınızla da konuştuk ve orta yolu bulduk” dediklerini söyledi. Tamam dedim. Saat on ikide gittiğimiz yerden saat dörtte çıktık.
İşte arkadaşlar adamlar hem bizi işten atıyorlar hem de sanki kendileri haklıymış gibi üste çıkıyorlar. Bizler direnmeyip arkamızı dönüp gitmiş olsaydık elimize hiçbir şey geçmeyecekti. Ama bizler bilinçli işçileriz ve UİD-DER gibi biz işçilere mücadeleyi öğreten bir okulumuz var. Bizler mücadelemize sahip çıkıp örgütlülüğümüzü büyütürsek patronlar karşımızda bir an bile duramaz. Yaşadığımız işten atılma olayı bunun bir göstergesidir. Bu vesileyle işçi kardeşlerime bir kez daha seslenmek istiyorum: Haklarımızı korumak ve güvenceli çalışmak için hep birlikte mücadeleye!
Kıraç’ta Evleri Yine Su Bastı
- Patronların Hak Arayan İşçiye Tahammülü Yok
- Xiaomi Salcomp’ta İşten Atmalar Protesto Edildi
- Hacettepe Üniversitesi’nde İşten Atma Saldırısı
- Ezberler ve Gerçekler: “İş Çok, İş Beğenen Yok!”
- Cumhuriyet Gazetesinde Sendikalı İşçi Kıyımı
- Esenyurt’ta A101 İşçisi Kod 46 ile İşten Atıldı
- 65 İşçiyi Daha İşten Çıkardılar
- Ekmekçioğulları Metal’de İşten Atma Saldırısı
- Özer Elektrik’te İşten Atmalar Protesto Edildi
- İşten Çıkarma Yasağı İşten Çıkarmayı Engelliyor mu?
- Akwel’de İşten Atmalara Karşı İş Durdurma Eylemi
- TPI Kompozıt’te İşten Atma Saldırısı
- VIP Tekstil’de İşten Atmalar Protesto Edildi
- DERİTEKS, Üyelerinin İşten Atılmasını Protesto Etti
Son Eklenenler
- Polisin saldırılarına, Emniyet Müdürünün tehdidine boyun eğmeyen direnişçi Polonez işçileri halaylarla, türkülerle, sloganlarla, dayanışmayla direnişlerini sürdürüyorlar. Tüm emek dostlarını direnişleriyle dayanışmaya çağırıyorlar.
- Hayat pahalılığı, yüksek enflasyon, reel ücretlerin düşmesi işçilerin yaşamını her geçen gün daha da zorlaştırıyor. Siyasi iktidarın ekonomik yıkımın faturasını işçi ve emekçilere kesen ekonomi programları ise sorunlarımızı katlanarak büyütüyor. Bu...
- İstanbul Büyükşehir Belediyesine bağlı İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi (İSKİ), geçtiğimiz haftalarda bir açıklama yaptı. Hem su sarfiyatını azaltacak hem de aile bütçesine katkı sağlayacak tasarruf önerilerini sıraladı. Aşırı kurak bir dönem...
- Tuzla Kimyacılar Sanayi Sitesinde bulunan, Selüloz-İş Sendikasının örgütlendiği MKB Rondo grevinin 11. gününde, UİD-DER coşkulu bir dayanışma ziyareti gerçekleştirdi. “İşçiler Boyun Eğmiyor Mücadele Ediyor” pankartı taşıyan UİD-DER’li işçiler, “...
- Yüzyıllar evvel yaşamış bir Alman filozof, şöyle demişti: “Sarayda yaşayan başka, kulübede yaşayan başka düşünür.” Bu sözler zenginlerle yoksulların dünyasının, düşünce ve hareket tarzlarının birbirinden çok farklı olduğunu anlatır. İnsanlar bu...
- Yeni eğitim yılı başlarken çocuklarımız heyecanlı. Bizlerse düşünceliyiz. Çocukların heveslenip istedikleri rengârenk çantalar, kalemler, defterler ne yazık ki el yakıyor. Daha çocuklarımız okul çantalarını sırtlarına takamadan, bizim sırtımıza okul...
- Bir grup UİD-DER’li işçi olarak Tuzla Kimyacılar Sanayi Sitesindeki MKB Rondo grevini ziyaret ettik. Duymayan işçi kardeşlerimize MKB Rondo grevini duyurmak, grev yerine dayanışmaya davet etmek için bu mektubu yazmak istedik. Grevci işçiler bizi...
- 6 Eylül 2014’te İstanbul Mecidiyeköy’de Torunlar Center inşaatında meydana gelen işçi katliamının üzerinden tam 10 yıl geçti. Asansörün otuz ikinci kattan yere çakılması sonucu 10 işçi feci şekilde can vermişti. İşçiler asansörün bozuk olduğunu...
- İktidarın her türlü desteğini arkasına almanın rahatlığı ve pervasızlığı içindeki sermaye sınıfı insanların üzerine ateş açarak katledecek kadar gemi azıya almış durumda. Bugün doğasını savunduğu için Reşit Kibar’ı katleden, İliç’te işçileri toprak...
- İstatistikler, rakamlar, raporlar Türkiye tarihinin en büyük yoksullaşma dalgasının yaşandığını gösteriyor. Yoksullaşmayı iliklerinde hisseden, hayat pahalılığı, geçim derdi altında ezilen işçi ve emekçiler düze çıkmayı, sorunlarının çözülmesini...
- İşten atma saldırısına, sendika düşmanlığına, kötü çalışma koşullarına, düşük ücretlere karşı Bağımsız Maden-iş Sendikası öncülüğünde direnen Fernas Madencilik işçileri, 4 Eylülde maden önünde aileleriyle birlikte kitlesel bir eylem gerçekleştirdi....
- İsrail devletinin 7 Ekimden bu yana Filistin halkına yönelik sürdürdüğü katliam dünyanın dört bir yanında işçi ve emekçiler tarafından protesto ediliyor, meydanlarda barış talebi yankılanıyor. İşçi ve emekçiler İsrail devletine, savaşı körükleyen...
- Sevgili işçi kardeşlerim, ben de ustalarımızın söylediklerini yani umutlu olmak ve umut tohumları ekmek gerektiğini her daim aklımda tutarım. Bu mektupta sizlerle paylaşacağım hikâye şimdi 23 yaşında olan 2 çocuk annesi genç bir kadının hikâyesi. Bu...