Japonya’da Nükleer Felaketler Protesto Edildi

1945 yılında İkinci Dünya Savaşı tüm vahşetiyle devam ederken ABD tarafından Japonya’nın iki ayrı kentine atom bombaları atıldı. 6 Ağustosta Hiroşima’ya bomba atılması sonucunda 140 bin insan hayatını kaybetti. 9 Ağustosta bu kez Nagazaki’ye atom bombası atıldı ve 74 bin kişi hayatını kaybetti. Atılan bombanın etkisiyle Japonya’da hiç bir şey eskisi gibi olmadı. Doğan bebekler radyasyon nedeniyle sakat doğdu.  Toprak bereketini kaybetti. Yapılan bu korkunç katliamı hatırlamak ve kınamak üzere 6 Ağustosta Japonya halkı Hiroşima kentinde sokağa çıktı.

Hem bu felaketlerde hayatını kaybedenleri hem de Fukişima’da patlayan nükleer santrallerin yaydığı radyasyondan dolayı insanları anmak ve nükleer santrallerin kapatılması talebini yükseltmek için 50 bin insan Barış Anıtı Parkında bir araya geldi. Japon halkı nükleer felaketi yıllardır yaşıyor. 11 Mart 2011’de de Japonya’da gerçekleşen nükleer felaketin ardından 30 bine yakın insan hayatını kaybetmişti. Nükleer santrallerden meydana gelen sızıntının önlenmesi henüz tamamlanmış değil. Bu santrallerin kapatılıp gömülmesi gerekirken, çalıştırılmak üzere hazırlanıyor.

Aynı zamanda resmi anma törenleri de yapıldı. Sabah saatlerinde saygı duruşu ile başlayan etkinliklere başbakan da katıldı. 71 ülkeden gelen temsilciler anmalarda yerlerini aldılar. Bu temsilciler arasında 2. Dünya Savaşı döneminde Japonya’ya bomba atılması emrini veren ABD Başkan Truman’ın torunu Clifton Truman da vardı.

Dünya üzerinde yaşanan iki dünya savaşının bedelini işçi ve emekçi kitleler ödedi. Çok büyük acılar çekildi, kentler yerle bir olurken, milyonlarca

insan öldü ve sakat kaldı. Atom bombası felaketi yaşandı. Nükleer tehlike devam ediyor. Emperyalist güçlerin elinde dünyayı birçok kez tümüyle ortadan kaldıracak atom bombası var. Nükleer santraller ise diğer bir tehlike. Nükleer felaketler tüm dünyada ölüm saçmaya devam ediyor. “Enerji açığı var” yalanına sarılarak nükleer santrallerin sayısı artırılıyor. Ama aslında nükleer santral demek, nükleer bomba için temel atmak demektir. Dünya işçi sınıfı, diğer mücadele başlıklarının yanına nükleer tehlikeye karşı mücadeleyi de yazmak zorundadır.