Kimin Devleti, Kimin Polisi?

Adına kapitalizm denilen bu sistemde eşitlik, özgürlük, adalet kavramları işçiler ve emekçiler için hiçbir şey ifade etmiyor. Anayasada işçilerin sendikaya üye olma hakkı vardır. Fakat çalıştığın fabrikada sendikaya üye olduğun için patron seni işten atar. Ve bu yasayı çiğneyen patron asla ceza almaz, hapse atılmaz.

Geçenlerde, çalıştığım fabrikada toplu şekilde zam istediğimiz için işten çıkarıldık. Patron önce beni işten çıkardı. 14 arkadaşım da bu haksızlık karşısında sessiz kalmayarak bana sahip çıktılar. Onları da işten çıkaran patron, hemen fabrikaya onlarca polis getirtti. Fabrikaya gelen polisler sorgusuz sualsiz doğrudan bizim üstümüze yürüyerek bizi karakola götürmek istedi. Hiçbiri “yahu kardeşim burada ne suç işlendi?” veya “ortada bir suç varsa, suçlu kim?” diye sormadı. Patronun el işaretiyle bize saldırdılar. Eğer polisin görevi suçluları yakalamaksa, evet orada çok büyük bir suç işlenmişti ve bu suçu da patron bizzat işlemişti. Bizlerin hakkı olan zam talebine karşılık olarak bizi toplu şekilde işten atan patron, bir numaralı suçludur. Hangi yasada “zam isteyen işçiler işten atılırlar” yazıyor. Aksine bize asgari ücret bile vermeyen patron her dakika suç işlemektedir. Fakat fabrikaya gelen polisler bizi hiç dinlemeden karakola götürdüler.

Biz işçilerden toplanan vergilerin nereye harcandığını orada görmüş olduk. Çünkü devletin bizlerden topladığı vergiler karşımıza silahlı polisler olarak dikilivermişti. Sistem patronlar için o kadar güzel işliyor ki, yaptıkları tonlarca haksızlığın ardından yine kendilerini haklı çıkaracak olan devletleri, polisleri ve yasaları var. Üstelik devleti hem bize karşı kullanıp hem de bizlerden kestikleri vergilerle ayakta tutuyorlar.

Arkadaşlar, bugün yasalarda yazan haklarımız, geçmişte işçilerin verdiği çok çetin mücadeleler sonucunda yasalara geçti. Patronlar ve onların devleti, bizim yasal haklarımızı bile tanımaz duruma geldiyse bunun tek nedeni örgütsüz oluşumuzdur. Bizler gerçek anlamda örgütlenmek için harekete geçmeliyiz. Yoksa var olan haklarımızı bile kullanamaz hale geliriz. Unutmayalım ki patronların bu kadar rahat bir şekilde saldırmaları bizim örgütsüz oluşumuzdandır. Haklarımıza sahip çıkmak ve onurlu bir yaşam sürebilmek için birlik olmak zorundayız. Aksi durumda patronların pervasız saldırıları karşısında güçsüz kalırız.