Kız Çocuğu

ABD emperyalizmi 1945’te Japonya’nın iki kentine atom bombası attı, Nagazaki ve Hiroşima yerle bir olurken, yüz binlerce insan feci bir şekilde öldü. Atom bombasından çevreye yayılan radyasyon kanser gibi ölümcül hastalıklara yol açtı. Ancak nükleer silahların üretilmesi ve nükleer santrallerin kurulması durmadı. Japonya’da yaşanan deprem ve tsunami sonucunda patlayan nükleer santraller, Çernobil’den sonra bir kez daha ölüm kusmaya başladı. Son olarak Fransa’da nükleer bir santralde patlama meydana geldi. Nükleer ölüme dur demek için Japon işçiler bir imza kampanyası başlattılar. Tüm nükleer santrallerin kapatılması için başlatılan bu kampanyayı Türkiye’de ise derneğimiz UİD-DER yürütüyor. Aşağıdaki şiiri Nâzım Hikmet, nükleersiz bir dünya kampanyası için yazmış, Hiroşimalı ve Nagazakili çocuklara adamıştı. Bu anlamlı şiiri sayfalarımıza taşıyarak, tüm emekçi kardeşlerimizi nükleer santraller karşısında duyarlı olmaya çağırıyoruz.

Kapıları çalan benim

kapıları birer birer.

Gözünüze görünemem

göze görünmez ölüler.

Hiroşima'da öleli

oluyor bir on yıl kadar.

Yedi yaşında bir kızım,

büyümez ölü çocuklar.

Saçlarım tutuştu önce,

gözlerim yandı kavruldu.

Bir avuç kül oluverdim,

külüm havaya savruldu.

Benim sizden kendim için

hiçbir şey istediğim yok.

Şeker bile yiyemez ki

kâat gibi yanan çocuk.

Çalıyorum kapınızı,

teyze, amca, bir imza ver.

Çocuklar öldürülmesin

şeker de yiyebilsinler.