Buradasınız
Sefaköy’de 1 Mayıs Sonrası Etkinlikler: UİD-DER İşçileri Birleştiriyor!
1 Mayıs’ın ardından yaptığımız etkinlikler, kortejimizde olan işçilerin hissettiklerini aktarmalarına da vesile oldu. Tüm temsilciliklerimizde düzenlediğimiz etkinliklerde önce, dünyadan ve Türkiye’den 1 Mayıs görüntülerini içeren videoyu izledik. Kendimize bir de dışarıdan bakınca ne kadar görkemli, ne kadar canlı olduğumuzu daha iyi gördük. Bizimle 1 Mayıs’a katılmak için Mersin’den, Adana’dan, Gebze’den, Ankara’dan, Edirne’den gelen işçi kardeşlerimiz, onlara uzatılan mikrofona UİD-DER’le 1 Mayıs’a katıldıkları için ne kadar mutlu olduklarını anlattılar. Pankart tutan işçiler, İşçi Dayanışması dağıtan işçiler, İranlı göçmenler, bebekleri kucağında anneler, babalar, kızlar, erkekler hep bir ağızdan neşe saçıyorlardı. Onlara neler hissettiklerini soran arkadaşımıza, UİD-DER’in onları değiştirdiğini anlatıp teşekkür ediyorlardı. Teşekkür edenler çoktu ama belki de en önemlisi şu sözlerdi: “Ben UİD-DER’le tanışmadan önce yalnız ve güçsüz hissediyordum.” Bundan daha önemli ne olabilir ki! Örgütlendiğimizde gücümüzün farkına varıyor ve korkularımızdan kurtuluyoruz. 1 Mayıs görüntüleri UİD-DER’in alandan sloganlar atarak, şarkılar, türküler söyleyerek otobüslerin bulunduğu alana varışıyla son buluyor. Arkadaşlarımız görüntüleri izlerken 1 Mayıs kortejimizden yükselen şarkıya eşlik ediyor: “İşçiyiz biz haklıyız biz hakkımızı alacağız/ UİD-DER’de örgütlenip daha güçlü olacağız!”
Dernek yönetimimizin UİD-DER’li işçilere 1 Mayıs hazırlıklarındaki sabırlı ve yoğun çalışmaları için gönderdiği teşekkür mektubu, dinleyenleri duygulandırdı ve büyük alkış aldı. Önümüzdeki günlerin daha büyük mücadeleleri getireceğine dikkat çekilen mektup hepimizi heyecanlandırdı.UİD-DER’le 1 Mayıs’ı Yaşayan İşçiler Konuştu
1 Mayıs videosunun izlenmesinin ardından, 1 Mayıs’a ilk kez bizimle katılan arkadaşlarımız duygu ve düşüncelerini anlattılar. 13 Mayıstaki etkinliğimize, 1 Mayıs’ta aramızda olan İranlı mülteci sosyalist işçiler de katıldı.
İlk olarak sözü İranlı sosyalist bir işçi aldı:
“Selamlar sevgili arkadaşlarım. Aranızda olmaktan çok mutluyum, çok sevinçliyim. 1 Mayıs’ta da sizinle protestoya katıldık, çok daha mutlu olduk. 1 Mayıs’ta, İran’da bizim yine 7 tane arkadaşımızı yakaladılar. Onların suçu işçi olmaktı, 1 Mayıs’ta sokakta yönetimi protesto etmekti. İran’da 1 Mayıs’ı kutlamak yasak. 1 Mayıs’ta toplanmamıza izin vermiyorlar. İran’da parti yasak, sendika yasak, sosyalizmden, işçilerin dayanışmasından söz etmek yasak. Bunları bilmenizi istiyorum; böyle olduğundan emin olun. Çok insan var ki, İran devletinin emperyalizme karşı olduğunu düşünüyor. Ama ben size söylüyorum, İran devleti emperyalizme karşı değil. Emperyalist her ne isterse İran devleti onu yerine getiriyor. Üniversiteleri paralı yapıyor. Hastaneleri paralı yapıyor. İşçileri işten çıkartıyor. İşçileri 1 aylık 2 aylık sözleşmelerle çalıştırıyor. 1-2 aydan sonra işten atıyor. Sonra da diyor ki biz emperyalizmin düşmanıyız. Bu yalandır… Bizler el ele versek, işçi iktidarını kursak her istediğimizi yapabiliriz. Bu dünyada işçi sınıfı var sermaye sınıfı var. Sermaye sınıfı istiyor ki işçiler çalışsın patronları beslesin. İşçiler de istiyor ki ürettiklerini kendileri de alabilsinler. Hakkımızı almak için birleşmemiz lazım. Ben kendim ve arkadaşlarım adına söyleyeyim; biz İran’da işçi sınıfının birliği için çalıştık, İran devleti de bizi hapse atmak istedi. Biz de İran’dan kaçtık. Şimdi Türkiye’de benim gibi 5-6 bin mülteci var. Bu 5-6 bin kişinin en az 3 bini işçidir. Biz her zaman sizin yanınızda olmak istiyoruz. Ama sizin de her zaman bizim yanımızda olmanız gerekiyor. Kendim ve arkadaşlarım adına size çok teşekkür ediyorum.”
Bir kadın sağlık işçisi arkadaşımız hissettiklerini şöyle anlattı: “1 Mayıs gecesi hiç uyumadım. Sabah evden kaçarak 1 Mayıs’a geldim. 1 Mayıs görüntülerini izlerken aynı duyguları tekrar tekrar yaşadım. Çok güzeldi, çok coşkuluydu. Bir dahaki sene yine katılacağım, bu sefer kaçmama gerek kalmayacak.”Bir öğrenci arkadaşımız da şunları söyledi: “Ben ömrümün en iyi 1 Mayıs’ını değil, ömrümün en anlamlı gününü yaşadım. Sadece ben değilim bunu hisseden. Orada baktım, herkesin gözleri öyle bir ışık saçıyordu ki, büyüleniyorsun sanki. Gün asla bitmeyecek gibi geliyordu. Çok heyecanlandım, çok da mutluydum. Bundan sonra da her senem UİD-DER’le geçecek. Çok güzeldi. Çok mükemmeldi.”
Bir metal işçisi arkadaşımız da şöyle konuştu: “Ben de ilk defa katılıyorum. Bu da UİD-DER sayesinde oldu. Daha önce 1 Mayıslarda resmi tatil bile olduğunu bilmiyordum. Hiçbir hakkımı bilmiyordum. Bu 1 Mayıs’ta çok eğlendim, coştum. Bu kadar kalabalık bir ortamda beraber yürüdük. UİD-DER’le beni tanıştıran arkadaşlara da çok teşekkür ediyorum.”
Bir başka öğrenci arkadaşımız: “1 Mayıs’a ilk defa UİD-DER’le katıldım. Daha önce de 1 Mayıs’a katılmak istiyordum. Ama televizyonlar 1 Mayıs’ta başımıza bir şey gelecekmiş gibi bir izlenim veriyor. Yine de gitmek istiyordum ama bazı sebeplerden dolayı gidemedim. Bu yıl sormuştum UİD-DER 1 Mayıs’a nasıl gidiyor diye. Anlatan arkadaşım dedi ki, ‘çok disiplinli gidiyoruz, çok sayıda görevlimiz oluyor.’ Aynen de öyle oldu. İyi ki onu tanımışım, iyi ki buraya gelmişim. Seneye de yine buradayım. UİD-DER saflarında yer alacağım.
İkinci etkinlik
19 Mayıs’ta hem sabah hem akşam, önceki hafta etkinliğimizi izleyemeyenler için programımızı tekrarladık. Sabahki etkinliğimize ağırlıklı olarak sağlık emekçileri katıldı. Akşamki etkinliğimizde ise matbaa işçileri aramızdaydı. Anti-Kapitalist Müslüman Gençler’den bir arkadaşımızı da ağırladık. Sağlık emekçisi arkadaşlarla örgütlenmenin ve bilinçlenmenin önemi üzerine konuştuk. Sınıf bilinçli bir işçinin kendi işyerinde patronların saldırıları karşısında nasıl tutumlar geliştirebildiğinden örnekler verildi. Bilinçli ve örgütlü bir işçinin, işyerinde olağanüstü durumlar geliştiğinde aldığı tutumların işyerinin tüm havasını nasıl dönüştürebildiğinin yakın zamanda yaşanmış örnekleri anlatıldı.
Etkinliğimizi çok beğendiğini ve etkilendiğini söyleyen Anti-Kapitalist Müslüman Gençler’den arkadaşımız da hemen her siyasi kuruma uğradığını, UİD-DER’in diğerlerinden farklı olduğunu gözlemlediğini söyledi.
Matbaa işçisi arkadaşlarımızla da akşamki etkinliğimizde bolca sohbet etme imkânı bulduk. İlk kez 1 Mayıs’a katılan bir grup matbaa işçisi, kendi iş arkadaşları olan bir UİD-DER’li işçinin çabalarını anlattılar. Arkadaşımızın uzun süredir onlarla işçi mücadelesi üzerine konuştuğunu anlatan işçiler, kendilerinin dindar işçiler olduklarını, geçmişten beri 1 Mayıs’a ilişkin olumsuz önyargılar taşıdıklarını, bu 1 Mayıs’a katılmalarıyla beraber çok mutlu olduklarını anlattılar. İçlerinden bir işçi şu sözlerle durumu özetledi: “Bu görüntüleri izlediğimde gözlerim yaşardı. Oradayken tam olarak anlayamamıştım. Bizi 1 Mayıs’a çağıran arkadaşımız bizimle çok uğraştı. Uzun zamandır onu tanıyoruz. O çok dürüst biri olduğu için biz ona güveniyoruz. Biz de şimdiden işyerinden 1 Mayıs’a gelmeyenleri seneye katılmaları için çağırmaya başladık. Buradaki insanların ne kadar mutlu olduklarını görüyorum. Eğer iyi şeyler yapıyor olmasanız bu kadar mutlu olamazdınız.”
1 Mayıs görüntülerini izleyen 2 tekstil işçisi arkadaşımız ise 1 Mayıs’a katılamadıkları için hayıflanıyordu. Çok pişman olduklarını söyleyen bu arkadaşlardan genç olanı diğerine “Abi ben söylemiştim sana, kaçalım işten gidelim 1 Mayıs’a demiştim” diyerek sitem ediyordu.
Derneğimiz her kesimden işçiyi kucaklıyor ve işçi mücadelesinin saflarında birleştiriyor. Derneğimizin işçi mücadelesinde üstlendiği sorumluluk günden güne artıyor. UİD-DER’in çalışmaları giderek daha fazla sayıda işçiye umut, coşku ve esin kaynağı oluyor.
Son Eklenenler
- Siyasi iktidarın sahte enflasyon verilerine dayanarak 2025 yılı için kamu emekçilerine yaptığı yüzde 11,54 oranındaki zam, kamu emekçileri tarafından ülke genelinde protesto edildi. 13 Ocakta iş durduran KESK, Birleşik Kamu-İş, Hür-Sen, ASİM-Sen...
- Aylardır uzmanların, siyasetçilerin, patronların hatta uluslararası finans kuruluşlarının yaptığı tartışma, analiz ve hesaplamaların sonunda 2025 yılı için asgari ücret 22 bin 104 lira olarak açıklandı. Bu açıklamayı, Türkiye İşveren Sendikaları...
- Günümüzde fabrikalarda, işyerlerinde “kolay yoldan para kazanma” hayaliyle şans ve bahis oyunları oynamak gitgide yaygınlaştı. Teknolojiyle birlikte kumarhane herkesin cebine girdi. Her molada, her köşede tüm başlar cep telefonlarına eğiliyor,...
- Balıkesir Gönen’de bulunan Arıtaş Kriyojenik’te 19 Aralıkta başlayan grev 10 Ocakta anlaşmayla sonuçlandı. DİSK/Emekli-Sen 11 Ocakta Türkiye genelinde İzmir’den Trabzon’a, İstanbul’dan Denizli’ye pek çok ilde “TÜİK Verileri Kirli ve Yalan; Açlık,...
- Aralık ayında Birleşik Metal-İş sendikasının örgütlü olduğu Hitachi Energy, GE Grid Solutions, Schneider Elekrik, Arıtaş Kriyojenik ve Green Transfo fabrikalarında peşi sıra grevler başladı. Çok geçmeden de sermaye sınıfının tatlı kârlarını düşünen...
- İzmir Buca’da sendikal baskıların ve işten atma saldırısının devam ettiği Telus önünde direniş başladı. Adana’da SASA Polyester’in PTA tesis şantiyesinde Gemont Endüstri ve ardından Metropol İnşaat adlı taşeron şirketler bünyesinde çalışan inşaat...
- Yeni bir yılın, 2025’in ilk günlerini yaşıyoruz. Ama işçi ve emekçilerin yüreğinde “yeni” olanın getirdiği heyecan ve umut yerine büyüyen endişeler ve kasvet var. Takvim yaprakları hariç hayatımızda değişen tek şey yaratılan ekonomik yıkımın...
- Her Aralık ayında izlediğimiz asgari ücret tiyatrosu bu yıl çok daha trajik bir şekilde sonuçlandı. Resmi enflasyonun, TÜİK’in uydurma rakamlarıyla bile yüzde 47 olduğu, ENAG’a göre yüzde 87 olduğu bir süreçte asgari ücrete sadece yüzde 30 zam...
- DİSK’e bağlı Birleşik Metal-İş Sendikası ile Türkiye Metal Sanayicileri Sendikası (MESS) arasında 2024-2026 dönemi için yürütülen TİS görüşmelerinde MESS’in yüzde 40 oranında zam dayatması üzerine Schneider Elektrik’in Manisa ve Kocaeli...
- İzmir Büyükşehir Belediyesi bünyesinde, İZENERJİ, İZELMAN, Ege Şehir Planlama, İZFAŞ şirketlerinde çalışan DİSK/Genel-İş Sendikasında örgütlü işçiler maaş, yılsonu ikramiye ve eğitim alacakları ödemelerinin geç ve eksik yapılmasını protesto etmek...
- UİD-DER’li emekçi kadınlar olarak, bir grup Polonez direnişçisi kadın kardeşimizle güzel bir sohbet gerçekleştirdik. Direnişçi bir ablamız “bize hep ‘aman kurulu düzenimiz bozulmasın’ düşüncesini bellettiler” dedi. Bu söz üzerine uzunca sohbet ettik...
- Polonez işçileri 173 gün süren mücadelelerinin kazanımla sonuçlanmasının ardından fabrika önünde kurdukları direniş çadırını halaylarla, sloganlarla kaldırdılar. 7 Ocakta direniş alanında zaferlerini kutlayan işçiler, davul zurna eşliğinde halaylar...
- İktidar ve sermaye sınıfının saldırıları böylesine ağırken işçilerin birlik olamayacağını düşünmek kime yarar sağlar? Bu düşünce doğru bir akıl yürütme yöntemi olabilir mi? Karşımızdaki yıkım tablosu, işçilerin birleşmek dışında bir çıkış yolu...