Tarih Bizi Çağırıyor Kavgaya!

Tarih bizi çağırıyor kavgaya

Bu davada ön saflarda olmaya

Çekmeyin ellerimden geriye

Yalanlarla vurulurken çocuklar kalplerinden

Oturup izleyemem can pazarını

Çocuklar bekler bizi

Evlerinin kapısından caddelere çıkmaya

Nasıl susar vicdanım!

Bir masum acı ile kıvranıyorken

Ya sonra tarih bana ne der

Bu ölü gün için

Tarih şimdi soruyor bana

Ta derinden seslenerek

Diyor; ataların ders almadılar benden

Doğruyu atladılar da ben tekerrür ettim

Ben diyorum ki tarihe, acıma bana, al beni

Gerçeklerin ta ortasına götür de bırak

Caymaya nedenim kalmasın hakikaten

Al beni gerçeğin ortasında çarp yüzüme yüzüme

Tarih bizi çağırıyor

Gel gördüklerini yüreğine al diyor

Sev diyor insanlığı, sahip çıkmamızı istiyor.

Kalıversin istemem bir çocuğun

Bir yaşlının ne ahı ne de kanı

Yerde, asalakların ayakları altında

Gölet gibi akmasın

Ben görüyorum cansız bedenlerin

Hiç de övündükleri gibi asil olmayan

Bir cani sürüsünün ölüm ayinlerinde

Kadehlerde meze olduklarını

Bu vahşeti yazmalıyız!

Tarih bizi kaçanların defterine yazmadan

İnmeliyiz zalimliğin köklerine kurutana dek

İbreti âlem bir destan yazmalıyız bu vakit

Ki bu vahşetten sonra

Savaşın büyüyen çocukları

Tarihin bu destanını okusun diye

Tarih çarpıyor, tokatlıyor

Gerçekler ağır ağır çarpıyor

Ve diyor ki tarih bize

Boynunuzda asılacak

Görmediğiniz masumların

O acı dolu günleri

Azapla dolduracak düşlerinizi

Tarih bizi çağırıyor kavgaya

Zulüm mekanizmasını parçalamaya

Tarih bizi çağırıyor kavgaya

Sayfasında yepyeni bir dünya yazmaya