Ver Elini

  Ayak basmadığın bilmem kaç kilometre var şu dünyada.
  Bilmem kaç koca şehir var uzaklarda 
  	Yollarını, sokaklarını bilmediğin.
  Tanımadık yüzler var milyarlarca
  	dillerini, şarkılarını bilmediğin.
  Bilmiyorum
  Uzak mı, yakın mısın?
  Göğün alabildiği kadar uzak belki
  Belki de
  Uzatsam elimi
  tutunacak kadar yakın.
  
  Demek isterim ki sana; 
  Merhaba dost, merhaba!
  Tezgâhlarda aynı ekmeği bölüştük.
  Kahırdan aldık payımızı beraberce
  Ne bir noksan ne bir fazla.
  Nerede olsan
  Dünyanın kaç bucak ötesinde olsan
  Seni tanırım
  Nasırlı ellerinden,
  Kaygılı, ürkek ama yine de umut diyen gözlerinden.
  Ve derim ki sana dost;
  Senin gözlerinde bulurum
  Diyar diyar dolaşan umudun menevişini.
  Bir beyaz güvercinin kanat çırpışlarını
  Senin ellerinde bulurum.
  Ve senin yüreğinde bulurum
  Onca acıdan damıtılmış yaşama sevincimi.
  O halde ver elini a dost
  Ver ki gösterelim burjuvaziye dünyanın kaç bucak olduğunu. 
  Tut ki elimden
  Gösterelim yedi düvele
  Birleşen nasırlı ellerin gücünü.