Biz Haksızlığa Boyun Eğmeyenleriz

Dünya işçi sınıfının birleşip meydanlara aktığı o günde bizler de UİD-DER’de örgütlü işçiler olarak tüm coşkumuzla alanlardaydık. Etraftan geçen insanların “bunlar da kim, ne kadar doğru söylüyorlar, ne kadar da coşkulular, ne kadar canlılar” dediklerini duyduk defalarca. Çünkü bizler haksızlığa, zulme boyun eğmeyen, umudunu asla yitirmeyen sınıf bilinçli işçileriz.

“Ben haksızlığa karşıyım” diyen milyonlarca insan var, hatta dünya üzerinde hiç kimse haksızlığa karşı olmadığını söylemez. Fakat bu cümleyi söyleyip sessiz kaldıktan sonra insan haksızlığa nasıl karşı gelir? Önemli olan esası görmek, bu sömürü düzenini yıkmak için hep birlikte karşı çıkmak değil midir? UİD-DER’le 1 Mayıs’a ilk defa katılan bir metal işçisinin alandan çıktıktan sonra söylediği cümleler aynen şöyleydi:

“Ben, her yıl aynı bahanelerle 1 Mayıs’a gelmeyi reddediyordum. ‘Ben gitsem ne olur gitmesem ne olur, ne değişir?’ diyordum. Tek başıma bir anlam ifade etmiyorum ki, tek başıma ne kadar sesim çıkabilir? Ama sadece ben değil milyonlar böyle düşünse bugün bu coşku yaşanmazdı. Benim tek başıma bir anlamım yok ama hep birlikte olunca sesimiz öyle güçlü çıkıyor ki kimse bunun karşısında duramaz. En olmaz dediğim şeylerin bile yan yana gelince olacağını gördüm. Ne kadar da güçlüyüz böyle olunca. Kıdem tazminatına el koymaktan bahsediyorlar, bu haksızlığa karşı öyle öfkeleniyorum, öyle hınçlanıyorum ki! Tek başıma söylediğimde anlamsız, ama bu haksızlığa yüzbinler olarak karşı durunca her şey değişir. Sadece gücümüzün farkına varmak gerek.”

Evet, gücümüzün farkına varmak ve tek başına olmadığımızı bilmek gerek. Bizler işçi sınıfının fikirlerini sahiplenen, geçmişin deneyimlerinden dersler alarak UİD-DER’in yolundan yürüyen işçileriz. Bu nedenle durmadan, usanmadan bıkmadan sınıfımızın tarihini ve örgütlü gücümüzü anlatırız. Çünkü biz UİD-DER’de bunu öğrendik: Örgütlüysen güçlüsün, örgütsüzsen hiç bir şey. Bu yüzden her 1 Mayıs’ta tüm coşkumuzla, direncimizle, bu düzene olan öfkemizle doldururuz meydanları. Deyim yerindeyse arı gibi çalışırız sınıfımız için, sınıfımızın içinde. Bu bezirgânlar saltanatını tarihin çöp sepetine atmak için sabır ve azimle büyürüz, büyütürüz örgütümüzü.