Buradasınız
Deprem Çantası Değil, Kâr Çantası
Tuzla’dan bir işçi
26 Eylülde İstanbul’da yaşanan 5,7 büyüklüğündeki deprem sonrasında burjuva medya tarafından hiç vakit kaybetmeden korku senaryoları üretilmeye başlandı. Depreme karşı önlem almak için büyük miktarda vergi toplayan devletin ve yerel yönetimlerin üzerine düşen görevleri nasıl ihmal ettiği anlatılmadı. Deprem için yapılması gereken bireysel hazırlıklar konuşulmaya başlandı. Deprem öncesi, ülke olarak hangi tedbirlerin alınacağının konuşulması bir yana, hemen her yerde resmen bireysel olarak “nasıl daha az sayıda ölebiliriz”in hesapları yapılmaya başlandı. Bu bağlamda en çok konuşulan konuların başında da elbette deprem çantaları geliyor.
Ne hikmetse bu konuşmaların hemen ardından bir anda tüm alışveriş sitelerinde deprem çantaları revaçta olmaya başladı. İçerisinde, dışarıdan tek tek almaya kalksanız en fazla 100-150 lira eden ürünlerin olduğu, ama satış fiyatları 300 ila 600 lira arasında değişen çantalar bir anda satışa sunuldu. Elbette patronlar için bu tip afetler yeni kâr kaynakları, yeni kazanç kapıları demek oluyor. İnsanların olası bir afetten nasıl kurtulacağından çok, bu krizi nasıl fırsata çevirecekleri konusunda hesaplar yapılıyor bir anda. Gel gelelim büyük İstanbul depremi son 30 yıldır bilinen ve beklenen bir gerçeklik. Bu süreçte yapılan konutların kalitesi, deprem dayanıklılığı bir yana dursun, tüm toplanma alanları bile rant için inşaat firmalarına peşkeş çekilmiş iken, göz boyamak için tek sarf ettikleri konu insanların bireysel olarak nasıl “kurtulabilecekleri” oluyor. Oysa zaten 20 yıldır bu çantaları devletin herkese dağıtmış ve halen dağıtıyor olması gerekmez miydi?
Görüldüğü gibi işçi sınıfı, patronlar sınıfının umurunda bile değildir. Onlar, insanların acılarından ve deprem gibi felâketlerden bile nasıl kâr edeceklerinin peşindeler. Böylesi bir sistemde konu ne olursa olsun bireysel kurtuluşun mümkün olamayacağı gün gibi ortada. Bu sistemin ve patronlar sınıfının kendisi zaten dünya üzerinde sürekli “doğal olmayan” bir afet niteliğinde. Peki, biz işçiler için asıl önemli olan bu doğal olmayan afete yani patronlar sınıfına ve kapitalizme karşı nasıl önlem alıyoruz?
Bu hazırlık aslında ancak fabrikada, sokakta ve her yerde örgütlenmek ve örgütlü hareket etmekle mümkün olur. İşçi sınıfı yalnızca örgütlü oldukça doğal afetlere, kapitalizme ve patronlar sınıfına karşı durabilir.
- İş Cinayetlerine, Düşük Ücretlere, Sendikal Baskılara Karşı Eylemler
- Bursa’dan Bir Özel Okul Öğretmeniyle Söyleşi
- Sağlık Çalışanlarından Sağlıkta Şiddete Karşı Eylem
- Ücret Gasplarına, Düşük Ücretlere ve Baskılara Karşı Mücadeleler Sürüyor
- 2024: Emeklilere Zulüm Yılı
- İşçiler Hak Gasplarına Karşı Mücadele Ediyor, Kazanıyor
- Tahsin İncirci Yaşamını Yitirdi, Besteleri Yaşayacak
- Faruk Türkoğlu Sonsuzluğa Uğurlandı
- “Emekli Boş Durmasın, Çalışsın Diyenlerdir” Bu Toplumun Sırtına Yük!
- 84 Yaşında Bir İnsan Neden İş Arar?
- Sendikal Baskılar Mücadeleyle Aşılıyor
- Kocaeli’de “MESEM’e ve Çocuk İşçiliğine Son”Eylemi
- Çıkışsızlık Sarmalındaki Gençler
- İş Kazaları Kader Ya da Fıtrat Olamaz
- Türkiye Okul Yemeği Koalisyonu Kuruldu
- Sel Gider Kum Kalır
- İlet’ten İliç’e Mükellefiyetten Bugüne
- Bizim Çocuklarımız Onlar
- “Eşimle Birlikte Kahvaltı Ancak Yıllık İzinde”
- İliç Maden Faciası Kadıköy’de Protesto Edildi
Son Eklenenler
- Ramazan bayramı boyunca, insanlar birbirlerine temenni mesajları attı. Sevdiklerine onların mutluluklarını içeren dilekler ilettiler. Sevdikleri kişilerin kötü günler görmemesini, her türlü beladan ve kazadan uzak olmasını, açlık ve yoksulluk...
- Merhaba arkadaşlar, işçi sınıfının uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günü 1 Mayıs yaklaşıyor. Bu sömürü düzeni kapitalizm dünya işçi sınıfının hayatını alt üst edip zindana çeviriyor. Dolayısıyla her 1 Mayıs’ın biz emekçiler için ayrı bir...
- Siyasi iktidarın ve sermaye sınıfının saldırıları arttıkça işçi ve emekçilerin çalışma ve yaşam koşulları kötüleşiyor, iş cinayetleri sürüyor. Bu koşullarda düşük ücretlere, sendikal baskılara, ağırlaşan çalışma koşullarına karşı pek çok sektörde...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs yaklaşırken UİD-DER temsilciliklerinde “Sermayenin ve İktidarın Saldırılarına Karşı 1 Mayıs Ruhuyla Mücadeleye!” başlıklı etkinlikler gerçekleştirildi. 20-21 Nisanda...
- Son yıllarda mülteci, göçmen, sığınmacı ve yabancı sözlerini çok duyduk, duymaya da devam edeceğiz. Nedeni dünya üzerindeki 8 milyar insanın neredeyse 300 milyonunun, doğup büyüdükleri, yaşadıkları topraklardan kaçmak zorunda kalmalarıdır. Ve...
- Yunanistan’da en büyük işçi sendikası olan Yunanistan İşçi Sendikaları Konfederasyonu’nun (GSEE) çağrısıyla artan hayat pahalılığını protesto etmek amacıyla bir günlük genel grev gerçekleştirildi. 16 Nisan’da yüzbinlerce işçi ve emekçi başta Atina...
- Ben Mersin’den, sendikasız bir fabrikada çalışan metal işçisiyim. Yaşamımı devam ettirebilmek için ben de sizler gibi çalışmak zorundayım. Çalıştığım fabrikada birçok sorunla karşı karşıyayız. Bu sorunlar Türkiye’de işçilerin genelinin yaşadığı...
- Türkiye’nin her yerinde pıtrak gibi çoğalan özel okullar, bir süredir ülke gündemine pek çok sorunla birlikte yerleşmiş durumda. 22 yıldır sanayi şehri Bursa’da çalışan bir özel okul öğretmeniyle sektördeki sorunlar üzerine gerçekleştirdiğimiz...
- 7 Martta greve çıkan Lezita işçileri, 17 Martta yürüyüş ve basın açıklaması gerçekleştirdi. Grevlerini sürdüren Lezita işçileri patronun grev kırıcılığına karşı da mücadele ediyor. 18 Martta Ankara’ya yürüyüş başlatan Agrobay işçileri, 21 Martta...
- İktidarın desteğini arkasına alan patronlar işçilerin haklarına pervasızca saldırıyor, işçiler mücadele ediyor. Adıyaman Besni’de Mega Polietilen fabrikasında ücret gaspına karşı başlayan direniş sonuç verdi, işçilerin 2 aylık ücretleri yatırıldı....
- Birleşik Metal-İş Sendikası Gebze 1 No’lu Şubenin örgütlü olduğu Mersen’de işçiler, sendika ve toplu sözleşme hakları için 19 Nisanda greve çıktı. Sendikadan yapılan açıklamada şu sözlere yer verildi: “Fransa sermayeli Mersen’in merkez yöneticileri...
- İşçi Dayanışması’yla tanışmış işçi kardeşlerimiz, gazetemizin kendilerinde yarattığı değişimi çok iyi bilir. UİD-DER ile yolları kesişen her işçi kardeşimizin zihni açılır, doğru bir ifadeyle dünyaya ve her şeye sanki üç boyutlu bir gözlükle bakar...
- Bu dünyaya sadece çalışmak için gelmiş gibiyiz. İşyerinde arkadaşlarımın ağzından sürekli şu sözler dökülüyor: “Ya biz bu dünyaya çalışmak için mi geldik? Evde iş, fabrikada iş… Sürekli bir döngünün içinde dönüp duruyoruz. Neden bu kadar çok...