Deri İşçileri 1 Mayıs’ı Anlatıyor

İlk Mitingimiz

Bizler deri sanayiinde, sendikasız bir fabrikada çalışan işçileriz. Çalışma koşullarımız çok ağır ve kadın-erkek demeden hepimiz bu koşullar altında her gün deri sanayiinin o ağır kokusunda işe başlıyoruz.

1 Mayıs sabahı ise fabrikamızdan işçi arkadaşlarla oturduğumuz yerlerden kalkan UİD-DER otobüsleriyle mitinge gittik. 1 Mayıs öncesi UİD-DER’li arkadaşların dağıttıkları bildirileri kimimiz servis beklerken, kimimiz oturduğumuz mahallelerden almıştık. Fabrikamızdaki diğer arkadaşlarımıza da söyledik ve 1 Mayıs’ta Taksim’e gittik. Hepimiz bir mitinge ilk defa katılıyorduk ve bundan dolayı içimizde bir korku vardı. Çünkü aklımızda hep televizyonlarda izlediğimiz kavga görüntüleri kalmıştı. Aslında bizler fabrikalarımızda o şiddetin çok daha fazlasını yaşıyoruz. Yürüyüşe başladığımız zaman içimizdeki korku gitti ve kortejin coşkusuna kapıldık. Yumruklarımız havada sloganlarımızı hep birlikte haykırdık.

Dönüşte sadece otobüslere gideceğimizi sanıyorduk. Ama miting dönüşü yaptığımız yürüyüş ve hep birlikte söylenen şarkıları hiç unutmayacağız. Kaldırımlarda duran insanların güzel yorumları ve ilgisi daha da güven duymamızı sağladı. 1 Mayıs’a iyi ki UİD-DER’le katılmışız ve ilk deneyimimizin coşkusunu hep beraber yaşamışız. Şimdi sıra bu coşkuyu fabrikalarımıza da taşıyıp önümüzdeki 1 Mayıs’a hazırlanarak daha da kitleselleşmektedir.

YAŞASIN 1 MAYIS!

Bir grup sendikasız deri işçisi

Örgütlü Mücadele İçin Sen de Gel Bize Katıl!

Bir 1 Mayıs daha geçti. Coşkumuz, düzenli kortejlerimiz, disiplinimiz, gittiğimiz gibi dönüşümüz… Son yıllarda yapılan alan tartışmasıyla, özellikle de patronlar sınıfının yoğun saldırısının olduğu bir süreçte 1 Mayıs “harcanıyordu”. 1980 darbesinden bu yana en kitlesel ve birleşik bir 1 Mayıs’ın gerçekleşmesi coşkumuzu ve enerjimizi daha da arttırdı.

Beni ve eminim gelen birçok arkadaşımı etkileyen şeylerden biri gittiğimiz gibi dönüşümüz oldu. Dönerken, genel anlamda baktığımızda Türkiye’de nadir olarak yapılan bir şey UİD-DER kortejinde her mitingde yapılıyor. Görevlilerin el ele tutuşmaları, marşlar söyleyip slogan atarak yürüyüşümüz, o kadar kalabalığın içerisinden gelip katılmak isteyen işçi ailelerinin olması, kenarda giden insanlarınsa alkışlarla veya marşlara eşlik etmesi bizlere ve herkese şunu söylüyordu: BİZ ÖRGÜTLÜYÜZ KARDEŞİM, YÜRÜ GEL, SEN DE BU HAKLI KAVGAMIZA GEL KATIL KARDEŞİM!

Aydınlı’dan bir deri işçisi

Taksim’de Her Yer Özlemlerle Doluydu!

1 Mayıs sabahı güneşten önce uyandık bizler, kuşlardan önce haykırdık sloganlarımızı biz o gün… Koskoca bir gerçeği kabul etmeliyiz, kim ki patronların otoritesine boyun eğmek yerine onurlu ve örgütlü mücadele etmeyi tercih ederse, kendini 1 Mayıs meydanında bulur. Ve yanında dostlarıyla, ailesiyle, işçi arkadaşıyla, tek siftah yapmadan kepengi kapatan esnafıyla, parasız eğitim istiyorum diyen öğrencisiyle, mahsulüm elimde kaldı diyen çiftçisiyle, maaşım yetmiyor toplu sözleşme istiyorum diyen memuruyla, bu ülkede ben de varım diyen Kürdüyle, zorunlu din dersleri kaldırılsın/cemevleri ibadethanemdir diyen Alevisiyle, başörtüsü yasağına hayır diyenleriyle bizler UİD-DER ailesi olarak oradaydık.

Ben ilk kez 1 Mayıs’a UİD-DER’le katılmanın heyecanını yaşıyordum o gün. Dere yatağına sığmayan su gibi aktık alana, her yer haykırışlarla doluydu, her yer özlemlerle doluydu Taksim’de. O gün disiplininden bir an bile ödün vermeyen UİD-DER, adeta işçinin bir başka duruşunu, yürüyüşünü gösteriyordu patronlara. Alana girişinden dönüşüne kadar kortej disiplini, kendi sorumluluğunu taşıyan işçi arkadaşlarım, benim ne kadar doğru bir alanda olduğumu ve haykırdığımı bir kez daha ispatlamıştı. Şunu gördük ki bizler istersek her şey mümkündür. Hakkın verilmediğini, ancak örgütlü bir mücadeleyle alınabileceğini o alanda bir kez daha gördüm.

Yaşasın 1 Mayıs!

Tuzla’dan bir deri işçisi

İlk 1 Mayısım

Ben bir deri işçisiyim. Haftalardır 1 Mayıs’ı bekliyordum. Ama gitmeden önce içimde bir korku vardı. Çünkü 1 Mayıs’a ilk defa katılacaktım. Bu yaşıma kadar hep televizyonlarda olaylı görüntüler izlemiştim. 1 Mayıs’ı hep kavga edilen bir gün sanıyordum. Bundan dolayı da alana gidene kadar çekindim.

Ama UİD-DER’li arkadaşlarımın birbirlerine olan güveni beni çok etkiledi ve ben de cesaretlendim. Otobüste giderken birçok şiir ve şarkı okundu ve bu da beni alana gitmeden önce bayağı rahatlattı. Alana giderken hiçbir kuşkum kalmamıştı. Yaptığım işin haklılığına daha çok inanmaya başladım. Çünkü ne istediğimi ve ne savunduğumu çok daha iyi anlamıştım. Tüm bunları UİD-DER’li arkadaşlarıma borçluyum. Alanda tanımadığım arkadaşlarla birbirimize kenetlenmemiz ve tek bir yumruk halinde hareket etmemiz çok önemliydi. Yürüyüş sırasında yaşlı bir işçinin gelip “ben 1 Mayısları böyle düzenli, disiplinli, coşkulu ve eskiden olduğu gibi görmek istiyorum” demesi beni çok duygulandırdı.

Miting bittikten sonra yine hep birlikte döndük. Dönerken kortejimizin etrafındaki insanlar bizle birlikte slogan attılar, marş söylediler. Birçok kişi korteje katıldı. Çok coşkulu bir şekilde aynı gittiğimiz gibi geri döndük. Sanki hiç kimse yorulmamıştı. 1 Mayıs’ı hiç böyle beklemiyordum. Beklediğimden çok daha fazla güzel geçti ve çok harikaydı. Bana bu günü yaşatan UİD-DER’e çok teşekkür ederim.

Aydınlı’dan genç bir deri işçisi