İşçi miyiz köle mi?

Ben Tuzluçayır’dan bir temizlik işçisiyim. İki ayı geçkin bir süredir işsizim. Gitmediğim yer, çalmadığım kapı kalmadı. Ama gene de iş bulamadım. Dört tane çocuğum var ve hepsi okuyor ve işsizlik yüzünden çok ağır şartlarda yaşıyoruz. Ben ve eşim geçenlerde TOKİ’nin yaptırdığı evlere temizlik yapmak için başvurduk. Aynı gün akşam telefon geldi ve işe alındığımızı öğrendik ve çok sevindik. Apartman başına 30 TL ücret veriliyordu. Tabii meselenin aslını işe gidince anladık. Yol paramız bize aitti ve 10 TL’yi geçiyordu. Apartman daireleri o derece pisti ki, iki kişi bir günde ancak bir daireyi bitirebildik. İş son derece ağırdı. Bizim dışımızda oraya gelen insanların hikâyeleri ise roman olacak türdendi. İnsanın kanını donduran, ama hepsi de tastamam gerçek hayat hikâyeleriydi bunlar. İkinci gün işe gitmek için bir servis ayarlandı. Ancak bu kez de 4 saat servis bekledik. Çünkü yol gidiş-geliş 2 saat sürüyordu ve tek araç olduğu için servis işçilerin bir kısmını bırakacak ve gelip kalanını alacaktı. Biz 60 kadar işçi 4 saat beklemeyi reddettik ve işe gitmedik. O kadar öfkelendik ki neredeyse yetkiliyi dövecektik. Fakat biz biliyoruz ki ne patronu ne de yetkilileri dövmek sorunu çözer. Çözüm işçilerin örgütlü mücadelesindedir dostlar!