Buradasınız
İşçi Sınıfı Örgütlü Olursa İş Cinayetleri Son Bulur…
İzmir’den emekli bir işçi

Sevgili işçi kardeşlerim, işçi sınıfının önderleri, sanatçıları en karanlık günlerde bile bizi umutlu olmaya, umutlu kalmaya teşvik ederler. Tıpkı işçi sınıfının ozanlarından biri olan Nâzım Hikmet gibi. Nazım Usta “Umut” isimli şiirinin son kıtasında “umut insanda” diye haykırır. Nâzım Ustanın bahsettiği insan büyük insanlıktır. Yani üreten işçi sınıfıdır. Umut her daim bu büyük insanlığın örgütlü mücadelesindedir.
Evet, sevgili işçi kardeşlerim, ben de ustalarımızın söylediklerini yani umutlu olmak ve umut tohumları ekmek gerektiğini her daim aklımda tutarım. Bu mektupta sizlerle paylaşacağım hikâye şimdi 23 yaşında olan 2 çocuk annesi genç bir kadının hikâyesi. Bu genç kadının eşi, 2022 yılında 30 Aralık günü İzmir Bornova’daki bir gökdelen inşaatında, kaldıkları konteynerin üzerine vinç düşmesi nedeniyle hayatını kaybeden yani iş cinayetine kurban giden altı işçiden biridir. Bu genç annemizin adı bende kalsın. Sizlere nasıl karşılaştığımızı, nasıl tanıştığımızı, bana neler anlattığını ve benim kendisine neler söylediğimi anlatacağım.
İzmir Bayraklı’da bulunan adliyenin koridorlarında, adli yardım bürosunun önündeki banklarda sıra beklerken az ötemde oturuyordu bu genç kadın. Önce elinde tuttuğu kâğıdı farkında olmadan sıkıp topak haline getirdiği, farkına vardığında da kâğıdı dizinin üstünde düzelttiği dikkatimi çekmişti. 16 yaşında çocuksu bir görünümü vardı yüzünün. Gözleri ise çok derin bir acı ve ıstırap çekmekte olan, çok yaşlı bir kadının gözleri gibiydi. Yanında oturanın babası olduğunu sohbet etmeye başladığımızda öğrenmiştim. Babasıyla işaret diliyle konuşuyorlardı. Babasından izin aldıktan sonra “abi bana avukat verirler mi? Biri 1, diğeri 2 yaşında olan çocuklarımı eşimin babası kaçırdı. Yerleri belli değil. Kayınbabam kafasından hastadır” diye başlamıştı konuşmaya. Sonra “Bornova’da otel inşaatında vinç devrilmişti ya,” diye devam etmişti, ben de “evet, biliyorum. Bu gazetemizde ve web sitesinde de yazılmıştı” diyerek İşçi Dayanışması gazetemizi çantamdan çıkartarak göstermiştim. “Eşim de o konteynerlerde ölen işçilerden biridir. Biz Buca’da oturuyoruz. Buca’dan Bornova’ya bir otobüsle gidiliyor. Ama eşim ve diğer işçiler akşam geç saatlere kadar çalışıyorlarmış. Sabah da çok erken işbaşı yaptıkları için haftada bir gün eve gelirdi. Eve geldiğinde hep uyumak istiyordu. Ama çalışmaya mecburdu. Evimiz kiradır. İlk çocuğumuz o zaman 1 yaşındaydı. İkinci çocuğumuza hamileydim eşim öldüğünde. Konuşurken gözleri yaşarıyordu. Eşini kaybetmenin acısını yüreğinin derinlerine gömmüş görünüyordu. İki minik yavrusu da elinden alınmış olduğu içindi sanki gözyaşları. Eşini iş cinayetinde kaybetmesini, sonrasında neler yaşadığını, açılan davaların sonucunu ve elinden alınan iki minicik ana kuzusunu, yavrusunu anlatması için sessizce gözlerine baktım. “Güçlü ve umutlu olman gerekiyor. Eşinin katillerine ve çocuklarını senden koparmaya çalışan kayınbabana karşı mücadele etmek zorundasın. Bu nedenle güçlü ve umutlu olman lazım” dedim. Babasıyla işaret diliyle “anlatayım mı?” diye sordu. Babası “evet,” manasında başını sallamıştı.
“Abi çocuklarımı kayınbabam kaçırdı. Bana ‘öbür oğlumla evlenmezsen çocukları göremezsin’ dedi, çok zorladı. Kabul etmedim. Çocuklarımı bunun için kaçırdı. Aylardır çocuklarımın nerede olduğunu bilmiyorum. Karakol evini aradı. Bulamadıkları için mahkemeye vermemi söylediler. Mahkeme açacak, avukat tutacak param olmadığı için buraya avukat verilmesi için geldik babamla. Babam konuşamıyor, duyamıyor. Ama hep yanımda oldu. Babam ve annemin yanında kalıyorum. O konteyner, inşaatın uzağında olsaydı eşim ve diğer işçiler ölmezdi, değil mi? Herkes aynı şeyi söyledi. Ama inşaatın sahibinin avukatları, vali ve devlet büyükleri ‘ölenlerin kaderi böyleymiş’ dediler. Mahkemede eşimin ve işçilerin çoğunun sigortasının yapılmadığı belli olmuştu. Otel inşaatının sahibinin avukatları ölen işçilerin ailelerine ‘kader, mukadderat’ deyip durdular. Ama eşim ve diğer ölen işçilerin ailelerine kan parası vermişler. Eşimin kan parasını kayınbabam almış. Ne kadar para aldığını bilmiyorum. O oteli bana verseler bile istemem. Benim eşimi geri getirecek mi o otel benim olsa? İnşaat sahibinin avukatları ne yaptılar, nasıl yaptılar bilmiyorum. Ama 30 yaşında ölen eşim için bana emekli aylığı bağlandı. Eşim öldükten sonra evimize iki kadın gelip gitmişlerdi kaç kere. ‘Biz tarafsızız. Uzlaştırma avukatlarıyız. Sizinle inşaat şirketini uzlaştırmak için uğraşıyoruz’ dediler. Kayınbabamın zorlamasıyla önüme koydukları kâğıtları imzalamıştım. O emekli aylığı eşim iş kazasında öldürüldüğü için bağlandı. Ben bunu biliyorum. O parayı her harcadığımda eşimin kanlar içinde ezilmiş hali gitmiyor gözümün önünden. Babalarının parasını çocuklarım için bir şeyler alıp yediremediğim için lokmalarım boğazımda düğümleniyor. Beni dinleyecek birini bulduğumda anlatıyorum. Benimle ağladıkları için biraz ferahlıyorum. Abi sen bana acıyıp ağlamamı arttırmadın. Güçlü, kuvvetli, umutlu olmam ve mücadele etmem gerektiğini anlattın. Hiç senin gibi umutlu ve güçlü olmam gerektiğini söyleyen olmadı. Allah razı olsun senden abi” demişti. Gazeteyi göstererek “beni umutlu, güçlü, mücadeleci kılan ve işçileri iş cinayetlerinde katleden patronlar sınıfına karşı kinimi korumamı sağlayan bu gazetemizdir. İstersen alıp evde okursun” demiştim. Babasına bakmıştı. Babası “al” dercesine başını salladığı için İşçi Dayanışması gazetemizi alıp çantasına koymuştu.
Evet, sevgili işçi kardeşlerim 6 sınıf kardeşimizin iş cinayetinde katledildiği İzmir Bornova’daki 30 katlı gökdelen uzaktan da görülen ihtişamlı, lüks bir otel. Bir düşünün, 30 katlı ve her katında onca oda olmasına rağmen patron ve adamları işçilere o odaların en alt katındaki tek bir odayı bile layık görmemişlerdi. İşçilerin kaldıkları konteynerleri inşaatın dibine koydurmuşlardı. Muhtemel ki işçilerin uyumak için girdikleri konteynerler inşaata ne kadar yakın olursa, işçilerin o kadar çabuk işbaşı yapacaklarını hesaplamışlardı. İşçilerin canının hiçbir patronun umurunda olmadığı açık değil mi? Devletin resmi kayıtlarına göre bile, her gün en az 5-10 işçi iş cinayetlerinde katlediliyor. Kayıt dışı olan ve örtbas edilenler de eklendiğinde, işçi sınıfı ile patronlar arasında süregiden bu sessiz savaşta işçiler katledilmeye devam ediliyor.
İşte böyle sevgili işçi kardeşlerim. Örgütlü olmak gerçek manada insanlaşmak için de bir mücadeledir. İnsan olmak, iş cinayetinde katledilen bir sınıf kardeşimizin acısını kendi yüreğinde duyabilmektir. Acı içinde kıvranan ve psikolojisi altüst olmuş bir kadına güçlü ve umutlu olması için cesaret verebilmek, mücadele etmesi için ona yol göstermek, destek olmaktır. Asıl olan kalıcı bağlar kurmak, birbirimizle dayanışmak, omuz omuza verip birlikte örgütlenmektir. Bazı durumlarda ise tohum ekmeye çalışırız. Günü geldiğinde o tohumlar filiz verir mutlaka. İşte ben de şimdilik tohum ekmeye çalışıyorum şu İzmir çukurunda... Nâzım Ustamızın ifadesiyle “umut, umut, umut, umut insanda”. Yani umut bizim kendi sınıfımızın insanlarında…
- Soma’yı Hatırlamak
- Soma'yı Unutma, Örgütlen, Hesap Sor
- Nurtani İçin Adalet, Adalet İçin Mücadele Gerek
- İş Cinayetinde Ölen İşçiler Kusurlu Sayıldı
- Oba Makarna, ZSR, Amasra, Kartalkaya… İş Cinayetleri, Denetimsizlik, Teşvikler
- “Emekliler Yılında” 512 Emekli İş Cinayetlerinde Katledildi
- İşçilerin Canının Hiçe Sayılmasına Birlikte Karşı Duralım!
- Amasra Katliamının 10. Duruşması Görüldü
- İş Cinayetleri Artıyor, Hayatımız İçin Mücadele Etmeliyiz
- İran’da Maden Faciası: Kapitalizm Can Almaya Devam Ediyor
- Kocaeli’de Oba Makarna’daki İş Cinayeti Eylemle Protesto Edildi
- Oba Makarna’da İş Cinayeti
- Soma Katliamı Davası: “Parasına Göre mi İşliyor Bu Adalet?”
- Torunlar Center Katliamının 10. Yılında Kâr Hırsı Can Almaya Devam Ediyor
- İşçi Sınıfı Örgütlü Olursa İş Cinayetleri Son Bulur…
- Desan Tersanesinde İş Cinayeti Protesto Edildi
- İş Cinayetinde Ölen Zafer Açıkgözoğlu Anıldı
- Örgütlenmeye İhtiyacımız Var
- Hendek Katliamının Dördüncü Yılında Ailelerin Adalet Arayışı da Yası da Sürüyor!
- Güney Kore’de Fabrika Yangını: Kâr Hırsı Öldürüyor
Son Eklenenler
- Modern tıbbın temel kurallarından biri elleri çok iyi yıkamak, el hijyenine dikkat etmektir. Peki, el yıkamanın bile geçmişte mücadele konusu olduğunu biliyor muydunuz? Ignaz Semmelweis, 1840’lı yılların sonunda, Viyana’daki bir kadın doğum...
- Hayat pahalılığı ve yüksek enflasyon karşısında işçi ücretleri erimeye devam ederken kamudan özel sektöre işçiler, düşük ücretlere karşı mücadele ediyor. Harb-İş Sendikası, 11 Temmuzda Ankara’da basın açıklaması yaparak sefalet zammı dayatmasına...
- Kamu çerçeve protokol süreci uzadıkça uzuyor. Savunma sanayi sözleşmesi hakem heyetine gönderildi. Diğer işkolları ise 3. teklifi bekliyor. Kamu çerçeve protokolü kamu işçilerinin asgari ücretini belirleyen bir protokoldür. Nisan 2024’te Anayasa...
- İspanya’nın Cadiz kentinde 23 Hazirandan bu yana süresiz grevde olan metal işçileri, 8 Temmuzda eylemlerini sonlandırdılar. Yetkili sendika UGT sendikasının işverenle imzaladığı ön anlaşmayı kabul etmeyen yaklaşık 30 bin metal işçisi, 18-19...
- 600 binden fazla kamu işçisini ilgilendiren Kamu Çerçeve Protokolü (KÇP) görüşmelerinde siyasi iktidarın dayattığı düşük zam oranları sağlık işçileri tarafından “sefalet dayatması” olarak değerlendiriliyor. Yüksek enflasyon ve ağır vergi yükü...
- Gebze Sendikalar Birliği, geçtiğimiz hafta İsrail’in Filistin’deki zulüm ve katliamını protesto etmek için bir eylem organize etti. Biz de UİD-DER’li işçiler olarak, zulme uğrayan Filistinli işçi ve emekçilerin haklı mücadelesine destek olmak için...
- 9 Temmuzda Hindistan genelinde milyonlarca işçi, emekçi, çiftçi ve genç, Modi hükümetinin işçi düşmanı politikalarına karşı ülke çapında greve çıktı. Kentlerden köylere, fabrikalardan tarlalara kadar yaşamı durduran dev grev, Hindistan’daki tüm...
- Annem, ablamla birlikte dördüncü katta oturur. Sokağa inmez ama mahallede, köyde, Almanya’daki akrabalarda ne olup bittiğini mutlaka bilir. Evden her çıktığımda balkonundadır. Selamlaşır, iki laf ederiz. Başımda bazen UİD-DER yazılı kırmızı şapkam,...
- Karanlık ve aydınlık… Ölüm ve yaşam… Emek ve sermaye… Sonsuz evrenimizde her şey karşıtıyla birlikte var. Sömürü ve zulüm varsa isyan da var. Sınır, din dil, ırk farkı tanımadan dünya meydanlarında tek ses tek yürek olan işçiler, işçi sınıfımız var...
- Emperyalist savaşın alevlerini büyüten, milyonlarca masum insanı, doğayı katleden, kentleri yok eden egemenler ne yaparlarsa yapsınlar emekçilerin birbirleriyle dayanışmasının önüne geçemiyorlar. İşçi ve emekçiler fabrikalardan limanlara,...
- İzmir Büyükşehir Belediyesi grevinde yaşananlar hakkında Marksist Tutum’da bir makale okudum. Tam da içimden geçenleri, cümlelere dökemediklerimi noktasına virgülüne kadar yansıtan bir yazıydı. Konuyu derinlemesine ele alan bu yazı her mücadelede...
- Zeytinlik alanları maden ve enerji işletmeciliğine açacak yasa teklifine karşı tepkiler sürüyor. Çeşitli illerden Ankara’ya gelen köylüler, talan yasasına karşı TBMM yakınında bulunan Cemal Süreya Parkı’nda direniş nöbetindeler.
- Türkiye işçi sınıfının mücadele tarihinde önemli mücadeleler, dönemeç noktaları vardır. 1970 Haziran’ı bu tarihte önemli bir yere sahiptir. Bugün halen aşılamamış bir zirve olan 15-16 Haziran direnişi sürecinde, işçi sınıfı yapay kutuplaştırma...