İşten Atmalara, Kötü Çalışma Koşullarına Dur Diyelim!

Merhaba dostlar. Biz işçilerin hem çalışma koşulları hem de yaşam standartları gittikçe kötüleşmekte. Hemen hemen her işçinin yaşamında böylesi kötü koşullar mevcut. Kapitalistler krizi fırsata çevirerek bizleri hem işten atıyor hem de işsizlik kırbacıyla, az işçiyle uzun saatlere varan çalışma koşullarını dayatarak kârlarını daha da artırıyorlar. Üstelik çalışma koşulları daha da ağırlaştırılarak. Bu yapılan saldırılara karşı mücadele yolunu seçen işçiler de var şüphesiz, fakat sayıları yeterince fazla değil.

Gebze, fabrika bacalarının tüttüğü büyük bir sanayi kentidir. Yüzlerce fabrika ve bu fabrikalara iş yapan irili ufaklı sanayi siteleri mevcut. İşçilerin çalışma koşullarını sanırım tahmin edersiniz. Kriz bahanesiyle yapılan saldırılarla bir fabrikada uzun süre kalmak neredeyse imkânsız hale geldi. 3-6 ya da 11 aylık sözleşmelerle çalıştırılıyoruz artık. Sözleşme bitince ise tekrar işsizler kervanına katılıyorsun. İşsizlik öyle bir kırbaç olmuş ki sürekli sırtımızda patlıyor. Bize bu kötü koşulları dayatanlara karşı içten içe öfkeleniyoruz fakat kırbacın etkisiyle harekete geçemiyoruz.

Aslında dostlar sorun kırbaçta da değil bence. Bence biz henüz gücümüzü keşfedemedik. Biz işçiler birlikte hareket edince neleri başarabileceğimizi daha bilince çıkartamadık. Dostlar şunu unutmayalım ki korkunun ecele faydası yok. Bizler ellerimizle yaratırken bu dünyayı, izbelerde yaşamak mı payımıza düşen? Açlık sınırında yaşayıp tüketmek mi ömrü? Bizler birleşebiliriz işçi dostlarım, birleşip bir güç olabiliriz ve hatta olmalıyız. Başka da çaremiz yok. Örgütlü bir gücün karşısında hiçbir güç duramaz. İşten atmalara, düşük ücretle uzun saatler çalışmaya ancak örgütlenerek ve sendikalaşarak dur diyebiliriz. Biz işçilerin tarihinde ışık tutacak, yol gösterecek mücadele deneyimleri oldukça fazladır. Yeter ki gücümüzün farkına varalım, gerisi bir çorap söküğü gibi gelecektir.