İşten Atmaların Üzeri Örtülüyor

Koronavirüs üzerinden yaratılan korku alabildiğine körüklenmişken, işçi haklarına yönelik saldırılar hız kesmeden devam ediyor. Sözde işçinin işten çıkarılması yasaklanmışken pek çok fabrikada, işyerinde işten atmalar yaşanıyor. Otomotiv sektöründe araba parçaları üreten ve Gebze’de bulunan Farplas, bu süreçte toplu işten atmaların en çok yaşandığı fabrikalardan biri oldu. Yine Gebze’de bulunan ve Petrol-İş Sendikasının örgütlü olduğu Trelleborg fabrikasından 70 işçi işten atıldı.

Medya aracılığıyla sürekli olarak “evde kal” çağrıları yapılıyor. Korku ve paniğin dozu arttırılıyor. Ancak fabrikalarda, işyerlerinde işçiler sağlıksız koşullarda çalışmaya devam ediyor. “Üretim devam edecek, çarklar dönecek” deniliyor. “Evde hayat var” diyenler işçilerin ücretli izin talebine kulaklarını tıkıyor. İşçilerin eylemleri valilik kararıyla yasaklanıyor. Koronavirüs kullanılarak işçilerin haklarını aramasının önüne geçiliyor. Trelleborg fabrikasında işten atmalara tepki gösteren Petrol-İş Sendikası Gebze Şube sekreteri Şivan Kırmızıçiçek ve işyeri baş temsilcisinin de aralarında bulunduğu bir grup işçi, kasıtlı olarak karantina altına alındı. Karantina bahanesi ise, işyerinde bir işçinin testinin pozitif çıkması… Yani işçilerin mücadelesinin önünü kesmek için, koronavirüs denerek karantina uygulanıyor. Bunun özünde polisin gözaltına almasından bir farkı yoktur. Patronların  bu yöntemi hararetle desteklediği açıktır.

Siyasi iktidar, koronavirüs ile “mücadele” örtüsü altında krizin faturasını işçi sınıfına kesiyor, sermayeye kaynak aktarıyor. Sözde üç ay boyunca işçilerin işten çıkarılması yasaklandı. İşsizlik tehdidinin giderek büyüdüğü şu günlerde, işçiler başta bu açıklamayla umutlandı. Ancak çok kısa süre sonra işten atmaların yasaklanmadığı, ertelendiği, bu arada ise ücretsizi izinlerin yasalaştırıldığı anlaşıldı.

Bir taraftan virüs üzerinden kıyamet senaryosu çiziliyor, öte taraftan ise sokağa çıkma yasağının uygulandığı günlerde bile işçiler “işlerin yoğun olduğu” gerekçesiyle çalıştırılıyor. Ama aynı zamanda toplu sözleşme süreçleri erteleniyor, sendikal mücadele yürütülen işyerlerinde yetki süreçleri askıya alınıyor, ücretsiz izinler ve işten atmalar yaygınlaşıyor. Eylemler valilik genelgeleriyle yasaklanıyor. İşten atmalar, ücretsiz izinler, yıllık izinlerin gaspı, işsizlik maaşının talan edilmesi ve daha da önemlisi sendikal hakların yok edilmesi gösteriyor ki, mesele koronavirüs ile mücadele değildir. İşçi sınıfına yönelik bir savaş yürütülmektedir.