Gelecekteki Yoldaşlarımız, Hoş Geldiniz!

Aşağıdaki makale Fransa’daki L’Etincelle (Kıvılcım) çevresi tarafından dağıtılan 14 Eylül 2015 tarihli işyeri bülteninin başyazısıdır. Avrupa’ya ulaşmaya çalışan mültecilerin durumu ve Fransa’daki işçilerin bu meseleye nasıl bakması gerektiğine ilişkin düşüncelerini şöyle ifade ediyorlar: “Biz işçilerin çıkarı bu göçmen işçilerle dayanışma içinde olduğumuzu aktif bir şekilde göstermemizde yatmaktadır. Onlar, işsizliğe, düşük ücretlere karşı sosyal adalet için yürüttüğümüz mücadelede bizim gelecekteki müttefiklerimiz olabilirler. Sınırlar ve önyargılar temelinde bizi bölmelerine izin vermemeliyiz. Ortak çıkarımız, işsizliği, savaşı ve sefalet koşullarını dünyanın dört köşesine yayan patronlara ve onların hükümetlerine karşı birlikte mücadele etmekten geçmektedir.”

Bu haftasonu Londra’da, Kopenhag’da, Madrid’de, Stockholm’de ve diğer birçok Avrupa kentinde on binlerce insan, mültecilerle dayanışma içinde olduklarını göstermek için yürüyüşler yaptılar. Pankartlarda “Mülteciler Hoşgeldiniz” ve “Sınırları Açın” yazıyordu. Savaştan ve sefaletten kaçmak için hayatlarını tehlikeye atan ailelerle ve işçilerle dayanışmamızı tekrar ifade etmemiz her zamankinden çok gereklidir.

manifestation-en-solidarite-aux-refugies-a.jpg

Bizim dayanışmamız, onların ikiyüzlülüğü

Kendisini Avrupa nezaketinin bir örneği olarak sunan Merkel hükümeti, bazı kentlerin “aşırı kalabalıklaştığı” iddiasıyla, Avusturya hududunda sınır kontrollerini tekrar uygulamaya başladı. Aslında, bu adım, partisinin sağ kanadını memnun etmek için yapılmış iğrenç bir politik jest ve göçmenlerin paylaştırılması hususunda diğer Avrupa hükümetleriyle pazarlık etmenin kirli bir yoludur. Yüz binlerce mültecinin acilen yerleştirilmesinin organize edilmesi sadece bir kaynak sorunudur. Diğer zamanlarda, Avrupa’nın Almanya ve Fransa gibi zengin ülkeleri, örneğin Doğu-Batı Almanya’nın yeniden birleşmesi ya da Cezayir’den geri gelen bir milyondan fazla “Karaayak”ın yerleştirilmesi sırasında, gerekli barınma ve entegrasyon altyapısını hızlı bir şekilde oluşturmayı becermişlerdi.

İkiyüzlülük ödülünüyse Hollande alıyor. O bu konuda ne öneriyor? İki yıl içinde Fransa’da 24.000 mülteciyi ağırlamak ve bu arada da Suriye’yi bombalamaya devam etmek. Bu yaz, aynı şahin Hollande, yeni bir haçlı seferinde “iyilerin” “kötülere” karşı saldırısına atıfta bulunan George Bush’un dini söylemlerini bile kullandı. Ancak biliyoruz ki, Amerikan hava kuvvetleriyle yan yana gerçekleştirilen bu hava saldırıları Irak’taki IŞİD’in yükselişinin temel nedenidir. Bu bombardımanlar binlerce insanı katlederken, çok daha fazlasını göç yollarına sürüklüyor…

Deniz ötesinden gelen kardeşlerimize sırt çevirerek işsizliğe karşı savaşamayız

refugees-706009.jpg

Bazı işçiler, Fransa’da işsizliğin çok yüksek olduğunu, bu nedenle göçmenleri misafir edemeyeceğimizi düşünüyorlar. Fakat bir saniye düşünelim: eğer onları ağırlamayı reddedersek, onları birer rakip olarak görürsek, işsizliği düşürecek ve uygun barınma koşullarına kavuşacak mıyız? Patronlar bizi zayıf, bölünmüş ve rekabet içinde görmekten mutluluk duyacaklardır.

Patronların işçileri işten çıkartmalarının nedeni ekonominin yeterince iş sağlamaması değildir. Bunun nedeni çalıştırmaya devam ettirdiklerini daha fazla sömürmek ve hisse senedi sahiplerine daha fazla kâr payı verebilmektir. İşsizlik, konut sorunu gibi sorunlar iktisadi bir kader değildir. İster kaçak olsun ister kayıtlı, tüm sömürülenlere karşı bir sınıf savaşıdır bu. Bu bir güç dengesi meselesidir, siyasi bir sorundur.

Dayanışmamız gücümüzdür

Bizler birbirimizi destekleyerek daha güçlü olabiliriz. Mülteciler arasında kendi diktatörlerine karşı savaşmış olanlar var, onları kendi saflarımıza katmamız, onların kararlılıklarından ve cesaretlerinden yararlanmamız gerekir.

Hastanelerde, okullarda, postanelerde, ulaşım alanında, iş yükünün dayanılmaz hale geldiği fabrikalarda doldurulması gereken birçok işçi açığı mevcuttur. Eğer büyük iş âleminin cebine giren kârları ve devlet teşviklerini onlardan alırsak, işleri çalışanlar arasında paylaştırmak ve dev konut projelerini finanse etmek için gerekenden de fazla para mevcuttur. Peki bunu domuz topu gibi birleşen burjuvaziye nasıl dayatabiliriz?

Sapasağlam bir arada durarak. Biz işçilerin çıkarı bu göçmen işçilerle dayanışma içinde olduğumuzu aktif bir şekilde göstermemizde yatmaktadır. Onlar, işsizliğe, düşük ücretlere karşı sosyal adalet için yürüttüğümüz mücadelede bizim gelecekteki müttefiklerimiz olabilirler. Sınırlar ve önyargılar temelinde bizi bölmelerine izin vermemeliyiz. Ortak çıkarımız, işsizliği, savaşı ve sefalet koşullarını dünyanın dört köşesine yayan patronlara ve onların hükümetlerine karşı birlikte mücadele etmekten geçmektedir.