Grev ve Direnişler Güncesi

Birçok kentte fabrika önlerinde grev ve direnişler devam ediyor. Sendikalaşma ve işe geri dönme talepleriyle süren grev ve direnişlerin kazanımla sonuçlanması için sınıf dayanışması büyük önem taşıyor. Hakları için mücadele veren işçilerle dayanışma içinde olmalı, patronlara karşı omuz omuza mücadele etmeliyiz. Patronların işçi sınıfına yönelik saldırılarını durdurmanın yolu, birlikte mücadele etmekten geçiyor.

Bursa’da Birleşik Metal-İş üyesi Asemat işçilerinin grevi 400’lü günleri geride bıraktı. Asemat işçileri patronun sıfır sözleşme dayatmasını kabul etmedikleri için greve çıktılar. Asemat patronu fabrika içinde birçok kez grev kırıcılığı yaptı. Yasak olmasına rağmen grev kırıcılığı yapan patron hakkında hiçbir işlem yapılmıyor.

Sendika üyesi oldukları için işten atılan ve 427 gündür direnen Sinter Metal işçilerinin direnişi, İMES bölgesinde sürüyor. Mart ayında davaları görülecek olan işçiler mahkeme sürecine tepkilerini “geç gelen adalet, adalet değildir” diyerek gösteriyorlar. Fabrika önünde bekleyen işçi sayısının iyice azaldığı direniş, sendikalaşmanın önündeki engellerin ve uzayan mahkemelerin ancak işçilerin sabırlı ve kararlı mücadelesiyle aşılacağını ortaya koymaktadır.

İzmir Kemalpaşa’da Eko-Depar işçilerinin yürüttüğü direniş 4. haftaya girdi. Uzun yıllardır düşük ücret ve sigortasız çalıştıklarını ifade eden metal işçileri, sendikal örgütlenmeye karar verdiklerinde patronun kendilerini “bir selpak gibi kullanıp atmaya” kalkıştığını belirtiyorlar. İşçiler mücadelede kararlı olduklarını ifade ederek, mücadele etmekten başka seçeneğimiz yok diyorlar. Direnişi fabrika önünde 16 işçi yürütüyor.

Düzce Nema Makine direnişindeki bir işçi, direniş boyunca yaşadıkları sorunları şöyle özetliyor: “118 gündür direniyoruz. 35 işçi işten atıldık. Patron başka sendika olsaydı kabul ederdik ama BMİS’i kabul etmeyeceğiz dedi. Hocalar camilerde bizi imansız yaptı, çeteler üstümüze silah sıktı, muhtar bunlar bölücü dedi. Ama bizler bunlara boyun eğmeyeceğiz. Düzce’de işçilerin haklarını kazanması için bu mücadeleyi başarıya ulaştıracağız.”

Çorlu’da Kore menşeli Daiyang fabrikasında sendika üyesi oldukları için işten atılan 7 işçinin direnişi ikinci haftasını geride bıraktı. İşçiler sendika üyesi olduklarında, hakları için mücadele etmeye başladıklarında, patronun kendilerini sürekli yıpratmaya ve direnişi bıraktırmaya çalıştığını ifade ediyorlar.

Kent A.Ş.’de direnişte olan 300 işçinin CHP’li belediye yönetimi karşısında işe geri dönme mücadelesi sürüyor. İzmir’den Ankara’ya yaptıkları yürüyüşle seslerini duyurmaya çalışan işçileri, CHP Genel Merkezi görmezden gelmişti. Kent A.Ş. direnişi bir kez daha gösterdi ki, sermaye partilerinin hepsi işçilerin örgütlü mücadelesinin açık düşmanlarıdırlar.

Gebze’de E-Kart işçilerinin grevi sürüyor. 16 Haziran 2008 günü başlayan grev, işçilerin Basın-İş Sendikasına üye olması, sendikanın çoğunluk ve yetki almasına rağmen Eczacıbaşı ve Alman kökenli patronların sendikayı kabul etmemesi nedeniyle başladı. İster yerli ister yabancı olsun patronların çıkarları işçi düşmanlığı temelinde birdir. Biz işçiler de milliyetçilik kandırmacasına kapılmadan ortak mücadele etmeliyiz.

İstanbul’da asrın projesi olarak reklâmı yapılan Marmaray projesinde çalışan taşeron işçilerin ücret ve sigorta primleri için verdikleri mücadele sürüyor. Ocak ayının ortasında başlayan direniş ilk ayını geride bıraktı. İşçiler basın açıklamaları ile seslerini duyurmaya çalışıyorlar.

Henüz ilk haftasını geride bırakan Akkardan direnişi de Gebze’de devam ediyor. 108 işçinin işine son veren Akkardan patronu, krizin faturasını işçilere kesmeye çalışıyor. İşçilerin aileleriyle birlikte fabrika önünde yürüttükleri direnişin başarıya ulaşması için sınıf dayanışmasının güçlendirilmesi gerekiyor.

Gaziantep’te Çemen Tekstil işçilerinin yürüttüğü grev 14 Ocak günü başladı. 525 işçinin katıldığı grev, patronun TİS görüşmelerinde işçilerin taleplerini kabul etmemesi nedeniyle başladı. DİSK Tekstil Sendikasında örgütlü işçilerin sürdürdüğü grevin ilk haftasında polis işçilere saldırdı. Patron grevi kırmak için fabrikaya 200 kadar yeni işçi aldı. Fakat sendikasız işçiler greve katılarak sınıf dayanışmasına güç verdiler ve böylece patronun oyununu boşa çıkardılar. İşçiler patrona da polise de ateş püskürüyorlar ve baskıların onları yıldıramayacağını ifade ediyorlar.

Birçok kent ve sanayi bölgesinde süren bu işçi mücadelelerinin başarıya ulaşması için sendikaların ve işçi örgütlerinin grev ve direnişteki işçileri yalnız bırakmaması gerekiyor. Saldırıların bütün işçi sınıfına yapıldığını unutmamalıyız. Bir fabrikadaki kazanım dahi bütün işçilerin ortak kazanımı olacaktır. Kazanımla biten mücadeleler bütün işçilerin moralini yükseltecek, sınıf dayanışmasının patronlara geri adım attırdığını somut olarak gösterecektir.