Irak’tan Güney Afrika’ya: Patronlar Saldırıyor, İşçiler Direniyor

Irak: Elektrik ve Su Hakkı İçin Eylem

18 Haziran günü Irak’ın Basra kentinde elektrik kesintilerini ve sağlıksız suyu protesto eden halkın üzerine polis ateş açtı. 2 kişi hayatını kaybetti, iki kişi de yaralandı. Aylardır elektrik kesintisi yaşanan kentte temiz suya erişimde de sıkıntı yaşanması halkı eyleme geçirmişti. Dünyadaki en büyük üçüncü petrol yatağına sahip olan Basra’da, emekçiler, üzerinde yaşadıkları zenginlikten hiçbir pay alamadıkları gibi en temel ihtiyaçları olan su ve elektrik hizmetinden de faydalanamıyorlar. ABD işgali altındaki ülkede, yıllardır tüm hak arama eylemleri şiddetle bastırılıyor.

Bangladeş: Ücret talebine Polis Saldırısı

Bangladeş’in başkenti Dakka’da ücret artışı talebiyle yapılan işçi eylemine polis saldırdı. 19 Haziranda binlerce tekstil işçisinin katıldığı eylemde onlarca işçi yaralandı ve gözaltına alındı. Eylem günü yüzlerce atölye ve fabrikada üretim durdu. ABD ve Avrupa firmaları için yıllık 12 milyar dolarlık devasa bir tekstil üretimi yapılan Bangladeş fabrikalarında, sıra işçi ücretlerine gelince günde 1 dolar gibi sefalet ücretleri ödeniyor. İşçilerin eylemler boyunca ana talepleri aylık 30 dolar olan ücretlerinin 75 dolara çıkartılması oldu. Geçtiğimiz yıllarda da işçi eylem ve isyanlarına şahit olan Bangladeş’te işçilerin haklarını kazanabilmeleri için, daha güçlü ve militan örgütlülükleri yaratmaktan başka şansları yok.

Hindistan: Para Yoksa Paydos Var

Hindistan’da düzenlenecek atletizm şampiyonası için yenileme çalışması yapılan Talkatora Stadyumunda, işçiler ücretlerinin artırılması ve ödenmeyen ücretlerinin ödenmesi talebiyle iş bıraktılar. 200 Rupi (7 TL) ile çalışmaya başlayan işçiler, ücretlerinin 150 Rupi’ye (5 TL) düşürüldüğünü, buna rağmen ödemelerin eksik yapıldığını söyleyerek iş bıraktılar. Milyon dolarlık bütçelerle yapılan statlarda işçilere komik denecek ücretlerin bile ödenmediğine, Güney Afrika Dünya Kupası için yapılan stat inşaatlarında ve TOKİ tarafından İstanbul’da Galatasaray Kulübüne yapılan stat inşaatında da şahit olmuştuk. Oralarda da işçiler iş bıraktıktan sonra ücretlerini alabilmişlerdi.

Güney Afrika: Patron ve İşbirlikçi Sendikaya Karşı Grev

Güney Afrika Cumhuriyeti’nde ilaç ve kozmetik tekeli olan Dis-Chem firmasında işçiler hakları için grevdeler. İşçilerin talepleri patronun ve işbirlikçi ırkçı sendikanın engeline takılmıştı. COSATU sendikasının yetkiyi almasına rağmen patronun görüşme masasına oturmaması sonucunda işçiler üretimden gelen güçlerini kullanma yoluna gitmişlerdi. İşçiler ücretlerine yüzde 15’in üzerinde zam yapılmasını, sağlık sigortalarının yatırılmasını, kadın işçilere yönelik taciz ve baskıların son bulmasını, aile yardımlarının kesintiye uğramamasını talep ediyorlar. “Solidariteit” isimli sadece beyaz Afrikalılar arasında örgütlenen işbirlikçi ve ırkçı sendikanın süreci baltalamaya yönelik çalışmaları ise sınıf bilinçli beyaz işçiler dâhil tüm Güney Afrikalı emekçilerin nefretini kazanmış durumda. İşçiler tüm dünyada olduğu gibi Güney Afrika’da da patronlar sınıfıyla olduğu kadar onların ideolojilerini taşıyan gerici burjuva işçi örgütlenmeleriyle de mücadele etmek zorundalar.