Omuz Omuza

Tezgâhta bir yaşam

İnsanlar ipliğe dolanmış

İpin ucu bir tutulsa

        çözülecek bütün cinayetler

Ortalığı soyup soğana çeviren,

Altın tabakta altın kaşıkla tıka basa doyanlar,

Servetin, şehvetin mutluluğuyla sarhoş olanlar,

İşte bütün cinayetlerin ve savaşların müsebbipleri

Bize suçlu, bozguncu, vatan haini diyecekler.

Korkan, susan, bencilliğin içine hapsedilen insanlar,

Sizler onların gözünde gül gibisiniz, onlar ki dikensiz gül bahçesi isterler.

Hiç dikensiz gül olur mu?

Onlar ki; koltuğunda rahat olsun,

Dünyalarına kimse göz ucuyla ilişmesin isterler.

Filistin'de, Suriye'de, Rojava'da, Şengal'de

Şarapnel parçalarından yaralanan çocukları,

Ve Afrika'da açlıktan, susuzluktan ölen çocukları düşünmez onlar.

Çünkü bu tezgâh onların elinde

Onlar bu karanlığı yaratanlar

Soru soranlara,

Hak arayanlara,

Baş kaldıranlara,

Beş parmağın beşi bir değil diyecekler

Sen Alevisin, sen Sünnisin,

        sen Kürtsün, sen Türksün,

                sen elsin, sen yabancısın diyecekler

Şimdi yani hemen şimdi

Bir bütün olmalı

Beş parmağın bir kolda

        ve kolların bir bedende

                can bulduğu gibi birleşmeli,

Yan yana, omuz omuza dik durmalı şimdi,

Çocukların ölmediği,

Umutların solup tükenmediği bir yaşam için,

Ve bizim ellerimizde nefes alan bir dünya için

Birleşmeli bütün parmaklar.