Buradasınız
Atlas Denim’de Sendika Düşmanlığı Devam Ediyor
2016’dan bu yana Adana Organize Sanayi Bölgesinde faaliyet gösteren Atlas Denim’de sendika düşmanlığı devam ediyor. Atlas Denim patronları Öz İplik-İş Sendikasında örgütlenmek isteyen işçilerin karşısına türlü engeller çıkarıyor. İşçileri istifaya zorlamaktan servisleri fabrika içine almaya, baskıları arttırmaktan fabrikanın etrafını saclarla çevirmeye kadar her türlü yönteme başvuruyor. Ama tüm bunlar işçilerin sendikalaşma mücadelesine engel oluşturamıyor. Öz İplik-İş yöneticileri de fabrika önüne vinç getirip işçilere seslenerek her engelin aşılabileceğini gösteriyor.
Sendika şubesini ziyaretimizde, Öz İplik-İş Örgütlenme Uzmanı Sedat Çetin, “Bizler burada 2019 yılında da sendikal çalışma yürütürken patron vekilleri tarafından saldırıya uğramıştık” derken, Genel Başkan Yardımcısı Muzaffer Birdoğan, bu hukuksuz uygulamaları nedeniyle Atlas Denim yönetimine dava açtıklarını ve sonucu beklediklerini vurguluyor. Öz İplik-İş yönetimi o zamandan beri şunu söylüyor: “Sendikaya üye olmak anayasal haktır. Sendikalaşmayı engellemek suçtur. İşçiler burada sendikaya üye olmak istiyor. Anayasal haklarını kullanmak istiyor. Atlas Denim işyerinde hukuksuzluk var. Bu işyerinde örgütlenme özgürlüğü yok.” Patronlar dün olduğu gibi bugün de her türlü baskıyı işçilerin üzerinden eksik etmiyor.
Atlas Denim işçilerinden biri yaşadıklarını, sendikaya üye olmak istemelerinin nedenini şöyle anlatıyor: “Fabrika alanı adeta havaalanı büyüklüğünde ama sana dar alanda kısa pas yaptırıyorlar. İş kazalarına karşı bir tedbir, düzen yok. Ben ölümler gördüm içeride. Ben ağır bir iş kazası geçirdim ayağımdan, üç ay evde yattım. Fabrika yönetiminden ne arayan oldu ne de soran. Sigortam da yatmadı. Burada çalıştığı sırada birine dokuma leventi çarptı, arkadaşımız kan kaybından öldü. Sorup soruşturdum, herhangi bir işlem yapılmamış. Salgına karşı da doğru düzgün hiçbir önlem alınmadı, alınmıyor. 8 saat boyunca verdikleri maske kimyasallarla masmavi oluyor. Koronadan üç arkadaşımız öldü, fabrikayı gene kapatmadılar, çalışmaya devam ettik. Patron kendi sağlığı için beyaz yakalara birer araba tahsis etti. ‘Servisle gitmesinler, benim odama bu şekilde gelmesinler’ dedi. Ama biz balık istifi gidip geliyoruz. 29 kişilik servise ara boşluklar da tıka basa dolacak şekilde biniyoruz. Bir servis fazla geldi mi onlar için para demek!”
Örgütlenme Uzmanı Sedat Çetin söze devam ederek şöyle diyor: “Biz Atlas Denim’in internet sitesine girip ‘politikalarımız’ başlığı altındaki ilkelerini okudukça hayret ettik, nasıl bu kadar ikiyüzlü olabiliyorlar diye! Yazılanlara göre insan haklarına, çalışanların toplu sözleşme hakkına ve örgütlenme özgürlüğüne saygı gösterdiklerinden bahsediliyor. Bu durum çeşitli yerlerde haber olduktan sonra internet sayfalarından bu ilkeleri kaldırdılar.”
Çetin, Atlas Denim patronunun işçileri birbirine düşürmek için yaptıklarını şöyle anlatıyor: “Bossa’da çalışan tecrübeli elemanlar fabrika kurulurken hep buraya yüksek ücretten transfer edildi. Oradan gelenler burada şef, ustabaşı gibi yönetici kadrosuna alındı. İşçiler zam istediğinde patron reddediyor. Bossalılara ayrıcalıklı davranıp işçiler arasında yanılgılar oluşturuyor. 1200-1300 çalışandan 100-200’ü Bossa fabrikasından gelen işçilerdi. İşçiler arasında kutuplaşma var, Bossalılar bir de alttaki işçiler.” Atlas Denim işçisi devam ediyor: “Burada işçileri birbirine düşürme olayı var. Ben bir defa askerlik yaptım, benim borcum bitti sanıyordum da yanılmışım. Burası tam bir askeri nizam. Disiplin olarak değil ama devrecilik ve baskı olarak! İnternet sitelerindeki politikaları ben de okudum. Hepsi yalan. Ne insan haklarına, ne toplu sözleşmelere ne de işçilerden gelen tepkilere saygılıyız laflarına dair doğruluk var.”
Çoğunluğu asgari ücret civarında bir ücretle çalışan Atlas Denim fabrikasındaki işçiler yoksulluk içinde olduklarını şu sözlerle anlatıyorlar: “Adana gibi bir yerde 2800 lira aldın diyelim, kirayı, elektriği, suyu çıkardın. Geriye kalan kısımda sosyal hakkın yok, gezme dolaşma, yılda bir defa tatil yapma hakkın yok. Devletin, patronların politikası budur. Asgari ücretin anlamı da budur. Seni her zaman açlığa mahkûm bırakır. Bir gün servisle patronun Mercedes’inden Porsche’una BMW’sinden Ferrari’sine sıra sıra altı arabasının dizildiği yerden geçiyoruz. Geçerken yanımdaki arkadaşa ‘hiç 15 trilyonu bir arada gördün mü?’ diye sordum. ‘Bak şu gördüğün manzara 15 trilyon lira’ dedim.”
Sohbetimiz Çetin’in, “Yeter ki işçi birlik olsun, inançlı olsun, sendika o işyerine muhakkak girer” sözleriyle noktalanıyor.
- Patronlar Saldırıyor, İşçiler Mücadele Ediyor
- Patronun Grev Kırıcılığına ve Jandarma Saldırısına Rağmen Lezita Grevi Sürüyor
- Durak Tekstil İşçileriyle Dayanışma Etkinliği
- Ücret Gasplarına, Düşük Ücretlere ve Baskılara Karşı Mücadeleler Sürüyor
- İşçiler Hak Gasplarına Karşı Mücadele Ediyor, Kazanıyor
- Perfetti’de Baskılar da Direniş de Devam Ediyor!
- Akkuyu Nükleer Santrali Şantiyesi İşçileri İş Bıraktı
- Hakları İçin Mücadele Eden İşçiler Kazanıyor
- Ücret Gasplarına, İşten Atmalara ve Baskılara Karşı Mücadeleler Sürüyor
- Gates Endüstriyel Metal Kauçuk’ta Grev Başladı
- Ekol Ofset ve Aunde Teknik’te Sendika Düşmanlığı
- Patiswiss’de Sendika Düşmanlığı Protesto Edildi
- Durak Tekstil İşçilerine UİD-DER’den Dayanışma Ziyareti
- Erciyas Grevini Ziyaret Ettik
- Esitaş İşçileri Sendikalı Olma Hakkını Mücadeleyle Kazandı
- Antep’te Düşük Ücret Dayatmasına Karşı İş Bırakma Eylemleri
- İşçiler Patronların Düşük Ücret Dayatmasına Boyun Eğmiyor
- Patronların Sendika Düşmanlığına Karşı İşçiler Direnişte
- Daha Yüksek Ücret İçin İşçi Eylemleri
- Erciyas Çelik Boru İşçileri Grevde
Son Eklenenler
- Her geçen gün yoksullaşan, hayat pahalılığıyla beli bükülen işçiler olarak vergi rekortmeni olmamız pek mümkün görünmeyebilir. Ancak gerçek bu. Milyarlarca dolarlık servetlere sahip patronlar servetleriyle kıyaslayınca tabiri yerindeyse bir kuruş...
- Bizler, Avcılar’dan genç işçi ve öğrencileriz. Kimimiz fabrikalarda saatlerce çalışıyor, kimimiz ise okul sıralarında dirsek çürütüyor. Hepimiz işçi çocuklarıyız ve bizi birleştiren, bir araya getiren ortak sorunlara sahibiz. Çünkü içinde...
- 1 Mayıs’a sayılı günler kaldı ve biz emekçi kadınlar böylesine anlamlı bir güne hep birlikte hazırlanmak üzere yan yana geldik. Sınıfımızın birlik, dayanışma ve mücadele günü için UİD-DER’de birleştik. Hep birlikte coşkulandık, umutla dolduk. 1...
- Bir haykırış duyuldu derinden/ Sanırsın dağlar kalktı yerinden/ Mahalleden, fabrika köşelerinden/ Ayağa kalktı yürüyor işçi/ Yürüyor işçi, yürüyor işçi!
- Her işçinin hayalidir bir gün emekli olmak, hayatının kalan kısmında çalışmadan mutlu mesut yaşamak ve kendini güvende hissetmek… Bunun için sigortalı bir işte çalışmaya, SGK primlerimizin gerçek ücretimiz üzerinden ödenmesine dikkat ederiz. İşe ilk...
- Geçenlerde manava yolum düştü, eve bir iki parça şey alayım diye uğradım. Alışveriş bitti, tam para ödeme esnasında 17 yaşlarında bir genç gelerek kasadaki kişinin kulağına bir şeyler fısıldadı. O ise kafasını sallayarak “tamam tamam al” dedi. Genç...
- Ramazan bayramı boyunca, insanlar birbirlerine temenni mesajları attı. Sevdiklerine onların mutluluklarını içeren dilekler ilettiler. Sevdikleri kişilerin kötü günler görmemesini, her türlü beladan ve kazadan uzak olmasını, açlık ve yoksulluk...
- Merhaba arkadaşlar, işçi sınıfının uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günü 1 Mayıs yaklaşıyor. Bu sömürü düzeni kapitalizm dünya işçi sınıfının hayatını alt üst edip zindana çeviriyor. Dolayısıyla her 1 Mayıs’ın biz emekçiler için ayrı bir...
- Siyasi iktidarın ve sermaye sınıfının saldırıları arttıkça işçi ve emekçilerin çalışma ve yaşam koşulları kötüleşiyor, iş cinayetleri sürüyor. Bu koşullarda düşük ücretlere, sendikal baskılara, ağırlaşan çalışma koşullarına karşı pek çok sektörde...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs yaklaşırken UİD-DER temsilciliklerinde “Sermayenin ve İktidarın Saldırılarına Karşı 1 Mayıs Ruhuyla Mücadeleye!” başlıklı etkinlikler gerçekleştirildi. 20-21 Nisanda...
- Son yıllarda mülteci, göçmen, sığınmacı ve yabancı sözlerini çok duyduk, duymaya da devam edeceğiz. Nedeni dünya üzerindeki 8 milyar insanın neredeyse 300 milyonunun, doğup büyüdükleri, yaşadıkları topraklardan kaçmak zorunda kalmalarıdır. Ve...
- Yunanistan’da en büyük işçi sendikası olan Yunanistan İşçi Sendikaları Konfederasyonu’nun (GSEE) çağrısıyla artan hayat pahalılığını protesto etmek amacıyla bir günlük genel grev gerçekleştirildi. 16 Nisan’da yüzbinlerce işçi ve emekçi başta Atina...
- Ben Mersin’den, sendikasız bir fabrikada çalışan metal işçisiyim. Yaşamımı devam ettirebilmek için ben de sizler gibi çalışmak zorundayım. Çalıştığım fabrikada birçok sorunla karşı karşıyayız. Bu sorunlar Türkiye’de işçilerin genelinin yaşadığı...