Buradasınız
“Emekli Maaşları 27 Kat Arttı”, Yersen!
İzmir’den emekli bir işçi
Erdoğan’ın “emekli maaşları 27 kat arttı” açıklamasını duyduğumda nedense hiç şaşırmadım. Şaşırmadım çünkü kendi sınıfının bilincine sahip bir işçiyim. AKP’nin hükümet olduğu 2002 yılında bir emekli, maaşıyla 8 çeyrek altın alabiliyordu. 2021’de ise aynı insan emekli maaşıyla ancak 3 çeyrek altın alabiliyor. AKP iktidar olduğu günden beri işçi ve emekçilerin elindeki haklara sürekli saldırdı. Hatta gelmiş geçmiş hükümetler içerisinde sermaye sınıfının en has temsilcisi oldu AKP.
Ancak düne kadar işçiler, emekçiler ve yoksullar “bu sefer iyi şeyler olacak” yalanlarına kanıyorlardı. Mesela Erdoğan “bizden önce otomobil ve buzdolabı yoktu” dediğinde bile işçi ve emekçilerin bir kısmı hafızası silinmiş gibi bu sözlere inanırdı. Hatta sayısız yolsuzluk ortalığa saçıldığında bile “çalıyorlar ama çalışıyorlar” derdi yoksullar. Bu son krize kadar örgütsüz işçi ve emekçileri kandırmayı başarıyorlardı. Mesela 2008 krizi patladığında “kriz bizi teğet geçecek” demişti Erdoğan. Evet, 2008 krizini hafif sıyrıklarla atlatarak yoluna devam etti AKP. İşçiler, emekçilerse büyük zorluklar yaşadılar ama yine de ona inanıp desteklediler. Ama 2018 yılında patlayan kriz 2020’deki krizle ve pandemiyle birleşti. Fakat kriz yalnızca emekçileri vuruyor, patronların kârı artıyor, AKP çevresi palazlandıkça palazlanıyor. Demek ki bizden eksilenler onların cebine giriyor.
Erdoğan ve AKP tek adam rejimini 2016 yılında uygulamaya soktu. Siyasi baskıların yanı sıra işçi ve emekçilerin haklarına dönük saldırıların dozunu da arttırdılar. 2018’de ise tek adam rejimi tamamen kurumsallaştı. Emekçiler yoksullaştıkça Erdoğan’ın “yol yaptık, köprü yaptık” açıklamalarını alkışlayanlar giderek azaldı. Bunun üzerine Erdoğan daha üst perdeden daha uçuk vaatlerden dem vurmaya başladı. “Dünya bizi kıskanıyor. Ekonomimiz uçuyor”, “yerli arabamız, uçağımız seneye hazır”, “uzaya gidiyoruz”, “gaz bulduk” dedi. “Müjdeli” açılışlar yaptı ama nafile. Yoksullar bu müjdelerin üstü örtülmüş birer sivri kazık olduğunu görmeye başladılar.
Nihayetinde “emekli maaşları 27 kat arttı” sözünü AKP’ye oy veren emekliler bile yemedi. Cebinde bir çay içecek parası olmayan emekliler, “emekli maaşları 27 kat arttıysa bizim cebimizde neden para yok?” diyerek tepki veriyorlar. Kimisi “bir yanlışlık olmalı. Koca cumhurbaşkanı hesap bilmiyor mu? Ben 2004’te emekli oldum. O zaman aldığım maaşla 8 çeyrek altın alıyordum. Şimdi 3 çeyrek altın alabilirim” diyor. İstanbul’da yaşayan Azeri bir kadın, “üç aydır et yemedim. Her şey çok pahalı” diye dert yanıyor haklı olarak. Yani Erdoğan’ın 27 kat üfürmesine çoğunluk itibar etmemiş aslında. Nasrettin Hocanın kıyma ve kedi kıssasından kelli bir durum.
Cumhurbaşkanı emekli maaşlarının asgari ücretin bile altında olduğunu ve sefalet ücreti olduğunu elbette çok iyi biliyor. Asgari ücretin, güneş altında kalmış buz parçası gibi buharlaştığını da çok iyi biliyor. Enflasyon tavan yapmış. Erdoğan “inşallah fiyatları da denetim altına alacağız” diyor. Sanki fiyatları görünmeyen bir el yükseltiyormuş gibi boşluğa sesleniyor. Yakında “terör örgütü üyesi” kabzımallar kıskıvrak yakalanıp kodese tıkılmaya başlanırsa hiç şaşırmayalım!
Siyasi iktidar işçi sınıfının ve yoksulların kursağına girecek tek lokmayı bile ellerinden alıp sermaye sınıfına vermek için saldırıyor. Kendileri saraylı hayatı sürdürüyorlar. Sermaye sınıfı ise işçi sınıfının sırtından sağladığı artı-değerin üzerinde büyüdükçe büyüyor. İşçi sınıfı çalışanıyla, emeklisiyle, yoksuluyla; sorunları ve çıkarlarıyla birdir. İşçiler ve emekçiler örgütlü ve sınıf bilincine sahip olduğunda burjuvaziye ve onların yalancı politikacılarına kanmazlar. İşte o zaman işçi sınıfı ürettiği her şeyin sahibi olur. Kendi kendisini yönetmeyi başarır. İşte ancak o zaman kimse aç ve açıkta kalmaz.
- “İstanbul’da Mezar Yeri Alamayız”
- Battaniyelere Değil Sınıfımıza Sarılalım
- Sağlıksız Gıdalara Mahkûm muyuz?
- Emekli Maaşı Ne Zaman Ödenecek?
- Hani Bu Topluma Güven Olmazdı!
- Sabancı’nın Mutlu Yaşam Sırları
- Rahat Yaşamın Sırrı
- Kent Ekmek Kuyruğu: “Ben Öyle İstediğim İçin”
- Sistem Ne Ölümüze, Ne de Dirimize Saygı Duyuyor!
- “7 Kitap, 7 Defter, 1 Litre Su, Yarım Ekmek”
- Siz Kimi Taşıyorsunuz Sırtınızda?
- Yalanlara Değil Birleşmeye İhtiyacımız Var
- Kupona ve Kuraya Bağlanan Umutlarımız
- “Artık Kiracı Kalmaz”, TOKİ’ye Hücum!
- Yoksulluk Utanılacak Bir Şey Değil!
- İşçi Aileleri ve Kreş Çilesi
- Yaz Tatilinde Kriz Var!
- “Yok mu Arttıran?”
- Bakan Nebati’den “Işıl Işıl” Yorumlar ve Uçurumlar
- “Nehir, Nehir, Çocuğumu Geri Verin!”
Son Eklenenler
- Türkiye’de seçimler öncesinde çok sayıda emekli eylemi gerçekleşti. Emeklilerin yaşadığı sorunların sandığa yansıyarak yerel seçimleri etkilediği herkesin malumu… Sorunlarımız bitmedi ve seçim sonrasında da emekliler olarak taleplerimizi haykırmaya...
- Merhaba dostlar; bizler İstanbul’dan bir grup öğretmeniz. 1 Mayıs’a yaklaşırken duygularımızı siz işçi kardeşlerimizle paylaşmak istedik. Öncelikle her sene olduğu gibi bu sene de 1 Mayıs coşkusunu haftalar, aylar öncesinden hissetmeye başladık. O...
- Öz Gıda-İş Sendikasında örgütlü işçilerin 7 Marttan beri grevde olduğu Abalıoğlu Lezita fabrikasında 16 Nisanda jandarma işçileri ve sendikacıları darp etti ve ters kelepçeyle gözaltına aldı. Yaralanan 8 işçi hastaneye kaldırıldı. İzmir Kemalpaşa’da...
- 17 Nisan Sağlıkta Şiddete Karşı Mücadele Günü kapsamında Türkiye’nin pek çok kentinde sağlık emekçileri basın açıklamaları gerçekleştirdi. 12 yıl önce Gaziantep’te görev sırasında katledilen Dr. Ersin Arslan ve sağlıkta şiddet sonucu yaşamını...
- Bursa’da faaliyet gösteren Durak Tekstil’de 6 işçi Öz İplik-İş Sendikasına üye oldukları için işten atılmış ve fabrika önünde direnişe geçmişlerdi. 6 Şubattan itibaren direnişlerine kararlı bir şekilde devam eden Durak Tekstil işçileriyle dayanışma...
- Sermaye sınıfı ve iktidar bizi bir birey, bir insan olarak değil sadece ucuz işgücü kaynağı olarak görüyor. Çok çocuk doğurmamızı, gelecek işçi kuşaklarını yetiştirmemizi beklerken, kadın istihdamını teşvik ettiklerini söylerken, doğum ve emzirme...
- Adıyaman’ın Besni ilçesinde bulunan Mega Polietilen fabrikasında 2 aylık ücretleri gasp edilen işçiler 8 Nisanda iş bırakarak direnişe başladı. 15 Nisanda BİRTEK-SEN’in çağrısıyla fabrika önünde bir dayanışma eylemi yapıldı. 5 Nisandan bu yana...
- İşçi sınıfının 8 saatlik işgünü için mücadelesinden doğan 1 Mayıs’ın 138 yıllık bir tarihi var. Kuşaklar boyunca kadın ve erkek işçiler işgününü 8 saate indirmek için mücadele ettiler ama bu mücadele işgününün kısaltılması talebiyle sınırlı kalmadı...
- Hepimiz artan hayat pahalılığından şikâyet ediyoruz. Geçimimizi sağlamakta, ay sonunu getirmekte zorlanıyoruz. Çarşı-pazarda, marketlerde hep aynı sohbeti yapıyor, aynı dertten yakınıyoruz: Hayat çok pahalı! Çoğumuz için tatil yapmak, hafta sonu...
- İsrail’in Gazze’ye saldırıları altıncı ayını geride bırakırken altı aydır meydanları dolduran İngiltereli işçi ve emekçiler “acil ve kalıcı ateşkes” ve “İsrail’e silah satışının sonlandırılması” talepleriyle bir kez daha meydanlara çıktı. 13 Nisanda...
- Otuz yıl boyunca kesintisiz çalışmış, ücreti daha cebine girmeden SGK primleri ve vergileri kesilmiş, EYT’li emekli bir işçiyim. 2024 yılı Cumhurbaşkanı Erdoğan tarafından emekliler yılı ilan edildi ama emekliler sefalet içinde yaşamaya mahkûm...
- Ezilenlerin safında mücadele eden, şiirlerini ve oyunlarını işçi sınıfına adayan Bertolt Brecht, “Yarının Büyüklerine Şiirler” kitabında, beşiğinin başucunda oğluna seslenen bir ananın ninnisine yer verir. Geçmişten bugüne ninniler, çocukların...
- Sevgili işçi kardeşlerim, hepinize merhaba. Bu mektubumda sizlerle sözü eğip bükmeden konuşmak ve gerçekler üzerine hasbihal etmek istiyorum. Yani gerçekleri olduğu gibi konuşalım. Biliyorum ki kursağınıza giren her lokmayı alın teriniz, elinizin...