Avcılar Belediyesi’nden Bir İşçi Çocuğunun Duyguları

Avcılar belediyesi taşeron işçileri düşük ücretlere, ağır çalışma koşullarına, hak gasplarına karşı uzun süredir mücadele ediyorlar. Patronların saldırılarına ancak örgütlü bir güçle cevap verilebileceğini bilen işçiler, anayasal haklarını kullanarak önce sendikalı oldular. Taşeron patronu ile elbirliği yapan belediye yönetimi ne hak tanıdı ne hukuk,  korkunç bir işçi kıyımına girişerek toplamda 400 işçiyi kapı önüne koydu. Dile kolay 400 işçi ailesi… İşten atma saldırısına boyun eğmeyen işçiler, 200 günü aşkın bir süre direndiler. Eylemler yaptılar, yürüyüşler düzenlediler. “İşimizi geri istiyoruz” dediler. “Sendikalı çalışmak istiyoruz, bu bizim hakkımız” dediler. Bu yedi aylık direniş sürecinde aileleri ve işçi dostları onları hiç yalnız bırakmadı. Verilen mücadelenin ve sınıf dayanışmasının sonucunda belediye geri adım attı ve işçiler işbaşı yaptılar. Ancak işçilerin sendikalı olmasını hazmedemeyen Avcılar Belediyesi, “kaynağımız yok” diyerek işçi ücretlerini ödemiyor. Buna cevap olarak işçiler de “mücadeleye devam” diyorlar ve iş durdurarak ödenmemiş ücretlerini talep ediyorlar. Avcılar Belediyesinden bir direnişçi işçi çocuğunun duygularını sizlerle paylaşıyoruz. Liseye yeni başlayan kardeşimiz, ilk akrostiş şiiriyle patronlara sesleniyor, ikincisiyle de UİD-DER’e…

Şiir-1

Şiir-2