Bak Postacı Ne Halde Çalışıyor!

Merhaba arkadaşlar

Ben postanede çalışan bir işçiyim. Sizlere çalışma koşullarımdan bahsetmek istiyorum. İşe gireli daha bir yıl olmadı. Taşeron olarak çalışıyorum. Bundan 5 yıl önce de postanede dağıtım işçisi olarak çalışmıştım. O yıllarda dağıtım işçilerine dağıtım yapılacak sokak olarak 10-11 sokak veriliyordu. Şimdi ise bu sokakların sayısı 20’nin üstüne çıkmış durumda. Hatta bir emekçi ablamızın dağıtım yaptığı sokak sayısı 44 tane. İş yükümüz 5 yıl içinde iki kat artmış durumda. Patronlar az işçiyle çok iş yaptırma politikalarını örgütsüz olduğumuz için korkmadan uyguluyorlar.

Pazar günü hariç her gün bu sokakların dağıtımını yapıyoruz. Bu kadar çok çalışmamızın karşılığında ise aldığımız maaş asgari ücretten fazla değil. Üstelik bu asgari ücretin içerisine ulaşım ve yemek de dâhil. Yemek ve ulaşım için harcama yaptığımızda maaşımız asgari ücretin altına düşüyor. Kalan maaş ile hiçbir şeyin hesabını yapamıyoruz. Aldığımız para açlıktan ölmememize yetiyor ancak. Aldığımız maaş az olduğu için bazı arkadaşlar ek iş yapıyorlar. Posta dağıtarak yorulan arkadaşlar ek iş yaparak daha da yoruluyorlar. Ayrıca karda kışta dağıtım yaptığımız halde gerekli iş elbiseleri verilmiyor. Kendi imkânlarımızla kardan ve yağmurdan korunmaya çalışıyoruz. Üstelik sokaklara verilen posta yükünü taşımak o kadar zor ki! Zamanla meslek hatalığına yakalanıyoruz. Özellikle fıtık gibi. Aslında bisiklet ya da pazar arabası verilse taşımamız daha kolay olacak, fakat verilmiyor.

Çalışma koşullarımızın zorluğu ve ücretimizin düşüklüğü yetmiyormuş gibi bir de işyerinde taşeron ve kadrolu diye ayrım yapılıyor. Aslında PTT’de üç çeşit çalışan işçi kadrosu var.  Kadrolu memur, sözleşmeli işçiler ve bir de taşeron işçiler olarak bölünmüş durumdayız. Bu şekilde ayrılmasının nedeni ise işçilerin birliğinin ve örgütlülüğünün önüne geçmek. Birbirinden uzaklaşmalarını sağlamak. Normalde işyerinde sendikalı işçiler var.  Fakat bize kadrolu işçilerin kullandıkları haklar kullandırılmıyor. Personel servisini kullanmamız yasak, öğle yemeği ücretli ve ücretlerimiz düşük.

İşte evlerinize postaları getiren posta işçilerinin çalışma şartları bu şekilde. Şeflerin yoğun baskısı, sokak sayılarının artması, işçilerin birbirinden ayrıştırılması, düzenli yemeğin olmaması ve yol ücretinin maaşımızın içinde olması ve en önemlisi de maaşlarımızın düşük olması biz posta dağıtım işçilerinin bir araya gelip örgütlenmesi gerektiğini ortaya koyuyor. Biz işçiler sorunlarımızı tek başımıza çözemeyiz. Örgütlü olursak her türlü sorunun üstesinden geliriz.