Kapitalist sistemde yaşıyoruz ve bu sistemin yol açtığı büyük-küçük pek çok sorunla boğuşuyoruz. Peki sorunlarımızı çözmek için ne yapıyoruz? Örneğin pek çoğumuzun ailesinde çocuk, hasta, yaşlı ya da engelli olduğu için bakıma muhtaç yakınlarımız...
Buradasınız
Benim İçin de Hayır Oyu Verin!
Gazi Mahallesi’nden bir ortaokul öğrencisi
Sevgili UİD-DER’li ağabeylerim ve ablalarım, ben ortaokula giden bir öğrenci olarak referandumdaki değişikliklere neden hayır dediğimi anlatmak istiyorum. Öncelikle oy kullanamıyor olsam da düşüncelerimi çevreme anlatıyorum. Çevremdeki büyüklerimin ve arkadaşlarımın görüşlerini birazcık olsa da etkilemeyi istiyorum. Bir kere ben HAYIR’ın bir amacı olduğunu düşünüyorum. Evet ise Türkiye’nin çöküşünü sağlar. Sanırım biz geleceğimizi düşünüyoruz. Karşı taraf ise küçük çocukların geleceğini, bizlerin geleceğini kara duman ile sarmaya çalışıyor. Ben bir kız çocuğu olarak Evet’in bizleri aşağıladığını düşünüyorum. Erkekler ön plana çıkarılıyor, kadınlar geride bırakılmış oluyor. Bizim haklarımızın, özgürlüklerimizin çiğnenmesi oluyor. Sadece bu da değil, birçok hakkımızın elimizden alınmasına yol açıyor bu. İşte bu yüzden bizim birlik ve beraber olmamız gerekiyor. Haklarımızın, özgürlüğümüzün çalınmasına HAYIR demeliyiz. Ben de bunu haykıracağım. Görüşümüzü insanlara anlatarak mücadele edeceğim. Çünkü bizler gözümüzü kapatarak kendi ellerimizle kendimizi canlı canlı gömemeyiz. Bir şeyler yapmazsak böyle yapmış oluruz. İşte biz buna izin vermeyeceğiz. Bizlerin, küçük çocukların, kadınların, geleceğinin çalınmaması için hatta kadın erkek eşitliği için referandumda HAYIR deyin. Ben de haykırarak, dik bir şekilde, sağlam bir adımla, güçlü bir sesle “HAYIR” diyeceğim.
11 Nisan 2017
Son Eklenenler
- İşçi Dayanışması çıktığında her birimiz ilk görüşte etkilendiğimiz yazıyı seçiyoruz. Neden etkilendiğimizi, yazının bizi nasıl etkilediğini, neyi düşünmemizi sağladığını anlatıyoruz birbirimize. Bu yazıyı herhangi bir arkadaşımıza nasıl ve neden...
- Mutsuzluk ve umutsuzluk gençler arasında adeta bir salgın gibi yayılıyor. Etrafımıza, arkadaşlarımıza bakıyoruz, yaşamdan tat alamadığını söyleyenlerin sayısı her geçen gün artıyor. “Her günüm bir öncekiyle aynı”, “yarından bir beklentim yok”, “bana...
- Biz işçiler haftanın her günü vardiyalı bir şekilde 24 saat çalışırız. Yeri gelir Pazar mesai yaparız. Dinlenmeye, ailemize vakit ayırmaya zaman bulamayız. Sanki biz işçiler için hayat sadece çalışmaktan ibaretmiş gibi. Fabrikada mühendis bir...
- Eskiden her sorunun beni bulduğunu, bu sorunları yaşayan tek kişinin ben olduğumu düşünüyordum. Sonra UİD-DER ile tanıştım ve İşçi Dayanışması’nı düzenli olarak okumaya başladım. Bir genç olarak, gençlik yazılarını okudukça bu sorunları yalnızca...
- Ben büyük bir tekstil fabrikasında çalışıyorum. Başta Hazine ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek olmak üzere siyasi iktidar sözcülerinin, asgari ücret zammının hedeflenen enflasyon oranına göre yapılacağını her fırsatta söylemelerine rağmen asgari ücrete...
- Son günlerde sohbet edebildiğim her insana Türkiye’deki Suriyeliler hakkında ne düşündüklerini soruyorum. Devamındaysa nerede dünyaya geldiklerini, neden göçüp büyük kentlere geldiklerini soruyorum. Son olarak aile büyüklerinin nerelerden göçerek...
- Sevgili işçi kardeşlerim, 8 yaşına kadar babasız, 8 yaşından sonraysa hem anasız hem de babasız büyümüş sayılırım. 12-13 yaşıma kadar mahallede ve çalıştığım fabrikada anası-babası yanında olan arkadaşlarıma imrenmiş, onları kıskanmışımdır. O halimi...
- DİSK 24-27 Aralık tarihleri arasında bölge temsilciliklerinin olduğu şehirlerdeki vergi daireleri önlerinde, Ankara’da Hazine ve Maliye Bakanlığı önünde “İnsanca Ücret Vergide Adalet” talebiyle basın açıklamaları gerçekleştirdi. İşyerlerinde...
- Bir an için zifiri karanlıkta kaldığımızı düşünelim. Yanımızı yöremizi görememenin huzursuzluğuyla korkuya kapılırdık. Ne yazık ki bugün milyonlarca işçi ve emekçi yüreğinde benzer bir korku taşıyor. Çünkü dünyamıza egemen olan kapitalist düzende,...
- İşçi Dayanışması’nın 197. sayısında, Emekçi Gençlik köşemizdeki “Yaşadım Diyebilmek İçin” yazısında şöyle deniyordu: “Öyle bir zamandan geçiyoruz ki her geçen gün daha fazla sayıda genç arkadaşımızın kendine “en güzel yıllarım bu mu?” diye sorduğunu...
- Merhaba, ben Polonez işçisiyim. Daha doğrusu işçisiydim. Direnişimizin 163. günündeyiz, son 21 gündür direnişimizi Çatalca Adliye Sarayı önünde yürütüyoruz. Geçenlerde bir gazeteci arkadaşımız “2025’ten beklentiniz nedir?” diye bir soru sordu. “...
- Sendikalı, sendikasız, hatta sigortasız çalıştırılan işçi kardeşlerim, her yılın son ayında hepimizin kulak kesildiği asgari ücret tiyatrosu başlar. Bu sene de aynı şekilde adeta bir tiyatro izledik. Sınıf temelinde örgütlü mücadelenin bir parçası...