Buradasınız
Düşük Sendikalaşma Oranları Bize Ne Anlatıyor?
Gebze’den bir petrokimya işçisi
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı yılın ilk yarısındaki sendikalı işçi sayısını temmuz ayında Resmi Gazete’de yayınladı. Buna göre kayıtlı işçilerin %85’i sendikasız çalışıyor. Üstelik bu veriler şişirilmiş veriler. Kayıtlı 16 milyon 413 bin 359 işçiden sadece 2 milyon 421 bin 940 işçi sendikalı çalışıyor. Sendikalı işçilerin yarıdan fazlası da karayolları, sağlık kuruluşları, belediyeler gibi kamu işçilerinden oluşuyor. Sendikaya üye olanlardan da toplu sözleşme hakkı olmayanları çıkarırsak gerçek sendikalaşma oranı %9-10’lara kadar düşüyor. Bu durum işçi hakları açısından yıkım demektir.
Bu oran neden bu kadar düşük? Peki, işçi kardeşlerimize sendikalaşmanın faydalarını anlatsak reddeden bir işçi olabilir mi? Kesinlikle hayır! Bir işçi sendikalı olmayı iyi karşılamıyorsa bilin ki sendikaya üye olduktan sonra karşılaşacağını düşündüğü sıkıntılar yüzündendir. Bu sıkıntılar nelerdir? Patronlar sendikaya üye olan işçileri işten atıyorlar. İş mahkemelerinde yetki davalarının sonuçlanması uzun yılları alıyor. Biz işçiler yasal bir hak olan sendikaya üye olduğumuzda dahi devletin kurumları yasanın derhal uygulanması için harekete geçmiyor.
“Madem yasalar işletilmeyebiliyor o zaman bu hakları yasalara neden koydular?” diyeceksiniz. Aslında işçi haklarını yasal güvence altına alan ne patronlar ne onların meclisleri ne de siyasi partileriydi. Haklarımızı bir bir, söke söke alan işçilerin örgütlülüğünden doğan gücümüzdü. İşçilerin mücadele tarihi haklarımızı nasıl aldığımızı gözler önüne seriyor. Biz işçiler örgütlendikçe ve haklarımız için hep birlikte mücadeleye atıldıkça sendika kurmak ve greve çıkmak hakkını kazandık.
İşçiler dünya tarihinde sadece sendikalaşma hakkı değil, toplantı ve gösteri yapma hakkını, seçme ve seçilme hakkını, bugün aklınıza gelen en ufak demokratik hakları bile birçok zorlu mücadelenin ardından kazandı ve biz gelecekteki işçilere miras bıraktı. Fakat bugün demokratik hakların kırıntısına bile muhtaç hale geldik. Aslında biz işçilere mücadele tarihimizden kalan en önemli şey yasalara geçen haklar değildi sadece. Asıl önemli olan miras, örgütlü bir işçi mücadelesinin yol ve yöntemleriydi. Yani patronlar karşısında örgütlü olma geleneği bize bırakılan en önemli mirastır. Eğer biz işçiler, bu mirasa sahip çıkmazsak örgütlü bir güçle patronların karşısına çıkmazsak olan ve olacak şeyler ortada. Haklarımız günden güne eriyecek ve patronlar sırtımızdan hiç inmeyecek.
Her krizin faturasının biz işçilere kesilmesi birlik ve dayanışmamızın solması, sendikal ve siyasal örgütlülüğümüzün zayıflaması yüzünden mümkün olabiliyor. İşçilerin büyük çoğunluğu sendikal anlamda örgütsüzdür. Son yıllarda zaten zamlardan gözümüzü açamıyorduk. Genel seçimlerin bitmesini bekleyen iktidar bir yandan patronlara teşvikler yağdırırken bir yandan da işçileri zam ve vergi yağmuruna tutmaktan geri durmadı. Hiçbir işçi kardeşim bu gidişattan memnun değil. Fakat bir sendikaya dahi üye olmayan örgütsüz işçiler kendini çıkışsız hisseder ve çıkışsız olanlar sonunda cellatlarına boyun eğerler. Biz işçilerin bu durumdan kurtulmasının tek yolu, işçi örgütlerinde birleşmek ve bu örgütlü güçle birlikte haklarımızı yükseltmektir. Bu nedenle biz UİD-DER’li işçiler işçi kardeşlerimize her türlü yolla işçilerin örgütlenmesinin önemini, örgütlenmenin birinci ihtiyacımız olduğunu anlatıyoruz. Yoksa haklar kâğıt üstünde kalmaya devam eder ve ne zamların ne de patronların zulmünün sonu gelir.
- Çorlu Tren Katliamı Davası Sonuçlandı: “Üst Düzey Sorumlular da Yargılanmalı”
- İş Cinayetlerine, Düşük Ücretlere, Sendikal Baskılara Karşı Eylemler
- Bursa’dan Bir Özel Okul Öğretmeniyle Söyleşi
- Sağlık Çalışanlarından Sağlıkta Şiddete Karşı Eylem
- Ücret Gasplarına, Düşük Ücretlere ve Baskılara Karşı Mücadeleler Sürüyor
- 2024: Emeklilere Zulüm Yılı
- İşçiler Hak Gasplarına Karşı Mücadele Ediyor, Kazanıyor
- Tahsin İncirci Yaşamını Yitirdi, Besteleri Yaşayacak
- Faruk Türkoğlu Sonsuzluğa Uğurlandı
- “Emekli Boş Durmasın, Çalışsın Diyenlerdir” Bu Toplumun Sırtına Yük!
- 84 Yaşında Bir İnsan Neden İş Arar?
- Sendikal Baskılar Mücadeleyle Aşılıyor
- Kocaeli’de “MESEM’e ve Çocuk İşçiliğine Son”Eylemi
- Çıkışsızlık Sarmalındaki Gençler
- İş Kazaları Kader Ya da Fıtrat Olamaz
- Türkiye Okul Yemeği Koalisyonu Kuruldu
- Sel Gider Kum Kalır
- İlet’ten İliç’e Mükellefiyetten Bugüne
- Bizim Çocuklarımız Onlar
- “Eşimle Birlikte Kahvaltı Ancak Yıllık İzinde”
Son Eklenenler
- Mersin Çevre Platformu, MIP AŞ’nin limanı genişletmek amacıyla Atatürk Parkını kapatmasını Özgür Çocuk Parkında basın açıklaması ile protesto etti. Mersin halkı, şehir merkezinde bulunan Atatürk Parkının MIP A.Ş tarafından liman genişletme...
- 28 Nisan birçok ülkede iş kazalarında ve meslek hastalıklarında yaşamını yitirmiş işçileri anma günü olarak kabul edilmiş durumda. İlk defa Kanada Kamu Çalışanları Sendikası (CUPE), 1984’te kendi üyeleri için 28 Nisanı Yas Günü olarak ilan etti. Bir...
- ABD’nin New York şehrindeki Columbia Üniversitesi öğrencilerinin başlattığı Filistin halkıyla dayanışma eylemleri ülke çapındaki diğer üniversitelere de yayılarak büyüyor. ABD’nin 22 eyaletinde 40’tan fazla kampüste öğrenciler aynı taleplerle...
- Aralık 2023’te iktidara gelen faşist Javier Milei ve hükümeti, kemer sıkma politikalarıyla krizin faturasını Arjantinli emekçilerin sırtına yıkmaya devam ediyor. İktidara geldiği günden bu yana birçok protesto gösterisiyle Milei hükümetine...
- İşçi sınıfının kadınları olarak birçok sorun yaşıyoruz ve bu 1 Mayıs’ta bizim de yükselteceğimiz taleplerimiz var. Sohbetimiz sırasında emekçi kadın kardeşlerimiz hangi taleplerle 1 Mayıs’a katılacaklarını anlattılar.
- Bizler bir grup petrokimya işçisiyiz. Tüm sınıf kardeşlerimizi 1 Mayıs’ın birlik, mücadele ve dayanışma coşkusuyla selamlıyoruz.
- İşçilerin sendikalaşma hakkı, ücretleri patronlar tarafından gasp edilirken bu duruma itiraz eden, hakkını arayan işçiler cezalandırılıyor, darp ediliyor. Ancak saldırılara, baskılara boyun eğmeyen işçiler mücadeleyi sürdürüyor. İstanbul Finans...
- Tekirdağ Çorlu’da 8 Temmuz 2018’de meydana gelen tren katliamında 7’si çocuk 25 kişi yaşamını yitirmiş, 300’den fazla kişi yaralanmıştı. Katliama ilişkin davanın karar duruşması 25 Nisanda Çorlu Halk Eğitim Merkezi’ne kurulan 1. Ağır Ceza...
- Emekçi kadınlar olarak hayatın her alanında çeşitli sorunlarla karşılaşıyoruz. Bu sistem bizi sokakta katledip, savaşlarda öldürüyor. Emeğimiz yok sayılıp hayatımız değersizleştiriliyor. Bizler işçi sınıfının kadınlarıyız, ellerimizdeki hünerle...
- Biz işçilerin yaşadığı sıkıntılar, zorluklar gün geçtikçe artıyor. Aldığımız ücretler açlık sınırına denk durumda. Üstelik ücretlerimizin enflasyon karşısında erimesi belimizi iyice büküyor. Çalıştığımız işyerlerinde, fabrikalarda çalışma...
- Her geçen gün yoksullaşan, hayat pahalılığıyla beli bükülen işçiler olarak vergi rekortmeni olmamız pek mümkün görünmeyebilir. Ancak gerçek bu. Milyarlarca dolarlık servetlere sahip patronlar servetleriyle kıyaslayınca tabiri yerindeyse bir kuruş...
- Bizler, Avcılar’dan genç işçi ve öğrencileriz. Kimimiz fabrikalarda saatlerce çalışıyor, kimimiz ise okul sıralarında dirsek çürütüyor. Hepimiz işçi çocuklarıyız ve bizi birleştiren, bir araya getiren ortak sorunlara sahibiz. Çünkü içinde...
- 1 Mayıs’a sayılı günler kaldı ve biz emekçi kadınlar böylesine anlamlı bir güne hep birlikte hazırlanmak üzere yan yana geldik. Sınıfımızın birlik, dayanışma ve mücadele günü için UİD-DER’de birleştik. Hep birlikte coşkulandık, umutla dolduk. 1...