Gebze’de Emekçi Kadınlar Günü

8 Mart 1857 tarihinde New Yorklu 40.000 dokuma işçisi kadın, daha iyi çalışma koşulları ve “eşit işe eşit ücret” gibi taleplerle greve çıktı. Polisin greve karşı zor kullanmaya kalkışması sonucu emekçi kadınlar, kararlılıklarının bir ifadesi olarak kendilerini fabrikaya kilitlediler. Fabrikada çıkan yangın esnasında polisin kurduğu barikatlar yüzünden, fabrikadan çıkmayı başaramayan çoğu kadın 129 işçi hayatını kaybetti. 1910 tarihinde, Alman Sosyal Demokrat Partisi önderlerinden, Clara Zetkin’in önerisi sonucu; 8 Mart 1857 tarihinde New York’taki fabrika yangınında ölen kadın işçilerin anısına 8 Mart, “Dünya Emekçi Kadınlar Günü” olarak kutlanmaya başlandı. Uzun yıllar pek çok ülkede kutlanması yasak olan bu önemli gün, 16 Aralık 1977’de Birleşmiş Milletler’in aldığı bir karar sonucu “Dünya Kadınlar Günü” olarak kabul edildi. Birleşmiş Milletler’in sitesinde günün tarihine ilişkin bölümde, bugünün New York’ta ölen işçiler anısına ilan edildiği dahi yazılmamıştır.

Dünya burjuvazisi o günden bugüne BM’nin çarpıtmalarına ağız birliği ederek eşlik etti. Burjuvaların Emekçi Kadınlar Gününden böylesine korkmaları ve bu önemli günün içini boşaltmak için bu kadar çaba sarf etmelerine şaşırmamak gerek. Çünkü Rus devriminin ilk kıvılcımları da Dünya Emekçi Kadınlar Gününün anmaları esnasında çakılmıştı.

Biz de burjuvaziye inat bu önemli tarihi, önceki Pazar günü UİD-DER Gebze temsilciliğinde bir şenlik havasında kutladık. Çok sayıda işçinin katılımı ile gerçekleştirdiğimiz bu etkinlikte, şiirler, şarkılar, türküler, halaylar, sinevizyon gösterisi ve tabii ki serbest kürsü yer aldı.

Büyükler için kürsüyü ısıtan yine küçükler oldu. Ardından kadın işçiler, bizlere aslında 1857’den bu yana fabrikalarda kadınlar için ne kadar az şeyin değiştiğini anlattılar. Kürsüye çıkan bir erkek işçinin, çok genç yaşlarda başlayıp oldukça zor geçen işçilik hayatı boyunca, ailesindeki kadınların ve özellikle annesinin kendisine gösterdiği desteği vurgulaması etkileyiciydi. Bir ara şiirler geçti kürsüden, sonrasında kürsüdeki konular biraz daha işçi sınıfının genel kitlesini ilgilendiren konulara doğru ilerledi. Ardından etkinlik halaylarla son buldu.