İşçi Ölümlerini Mücadele Ederek Durdurabiliriz!

“Bugün de Sivas’tan bir işçi ölümü haberi geldi. Ölen işçi Aydın Yalçın 41 yaşında ve 3 çocuk babasıydı. Ailesinin geçimini inşaatlarda yaptığı kalıp ustalığı ile sağlıyordu. Ancak, inşaatın 11. katından dengesini kaybederek 3. kata düştü. Ölen işçiden geriye kalan eşyaları ise bir polis memuru topladı. Aydın Yalçın’ın ayakkabıları ise yürekleri dağlar bir halde...”(6 Mart 2015, www.hurriyet.com.tr)

6 Martta okuduğum bu haber aklımdan çıkmıyor. Meydana gelen iş cinayeti patronların işçileri iş güvenliği önlemlerini almadan çalıştırmaya devam ettiklerini acı bir şekilde gösteriyor. Gazetenin internet sitesi haberin sonunda “olayla ilgili soruşturma başlatıldı” cümlesiyle bu konuya son noktayı koymuş. Şimdiye kadar yaşanan iş kazalarının da gösterdiği gibi bu soruşturmaların nereye varacağı bellidir: Sorumlular ne yargılanacak ne de onlara cezai bir yaptırım uygulanacak! İşçiler mücadele etmedikçe ve haklarını aramadıkça işçi ölümleri katlanarak artmaya devam edecektir.

6 Martta hayatını kaybeden sadece Aydın Yalçın değildi. Patronlar aynı gün önlemleri almayarak 7 işçinin daha ölümüne sebep olmuşlardı. Gaziantep’te, Kahramanmaraş’ta, Edirne’de, Aydın’da, Isparta’da ve Bursa’da işçiler hayatlarını kaybetmişti. Türkiye’nin doğusundan batısına, kuzeyinden güneyine kadar patronlar gerekli önlemleri almayarak işçileri katlediyorlar.

Haberde hayatını kaybeden Aydın Yalçın’ın ayakkabılarının yürekleri dağladığı yazıyor. Evet, bizim yüreklerimizi dağlıyor. Ama aslında ne patronların ne de onların medyasının umurunda işçi kardeşimizin hali. Burjuva medya iş cinayetlerinin asıl sorumlusunun kapitalizm olduğu gerçeğinin üstünü örtmek için ayakkabıları öne çıkarıyor. İşçinin ölümünün de, yoksulluğunun da gerçek sebebini gizliyor. Patronların düzeni işçilere yoksulluktan, sefaletten, açlıktan ve sömürüden başka bir hayat sunmuyor. Patronlar işçileri düşük ücretlerle saatlerce çalıştırdıklarından, işçiler geçinebilmek için yediğinden, içtiğinden, giydiğinden kısmak zorunda kalıyor. İnşaat işçisine iş ayakkabısını bile vermeyen, düşük ücretle çalıştıran patronlar sınıfından ve onun biz işçilere dayattığı hayattan ancak örgütlü mücadele ederek kurtulabiliriz.

Kahrolsun Kapitalist Düzen!