Emekçi Kadınlar Savaşa Karşı Çıkmalı

UİD-DER Kadın Komitesi olarak Sefaköy temsilciliğinde bir film etkinliği gerçekleştirdik. Çeşitli sektörlerden kadın işçiler, ev işçileri, öğrenciler olarak biraya gelerek önce güzel bir Pazar kahvaltısı yaptık. Daha sonra Rosa Luxemburg adlı bir film izledik. Film hayatını işçi sınıfının mücadelesine adamış sosyalist bir kadın önder olan Rosa Luxemburg’u anlatıyor.

Birinci Dünya Savaşı sürüp gidiyor ve cephelerde emekçiler, işçiler ve onların çocukları ölüyordu. Almanya’da, Alman Sosyal Demokrat Partisi savaş kredilerinin desteklenmesi gerektiğini savunurken, daima işçilerin yanında olan Rosa Luxemnburg ve Karl Liebknecht işçi ve emekçilerin yaşamına son veren savaşa karşı durdular. “Dünyanın bütün işçileri birleşin!” sözünü benimseyen Rosa, savaş zamanında dünya işçilerinin birbirine düşman olmasını kabullenmiyor, Alman işçilerini kendi ülkelerinin egemenlerine karşı durmaya ve savaşa son vermek için mücadeleye çağırıyordu. Rosa Luxemburg ve Karl Liebknecht egemenler tarafından katledildi ama onlar son nefeslerini verene dek mücadeleyi elden bırakmadılar ve işçi sınıfına olan inançlarını yitirmediler.

Filmi dikkatle izledik ve sonrasında hem filmi hem de filmle çok bağlantılı olan şu anda içinden geçtiğimiz süreci değerlendirdik. Bugün de dünyada bir savaş yürüyor. Bu savaşla birlikte yüz binlerce emekçi yaşamını yitirirken, daha fazlası da göç yollarına düşüyor, hayatta kalmak için insana yaraşmayan koşulları kabullenmek zorunda kalıyor. Bugün yaşadığımız ülkede, çalıştığımız yerlerde, mahallelerde işçiler sen Kürtsün, sen Alevisin, sen şu partidensin vs. denilerek bölünüyor. Konuşmalarımız sonucunda şuraya vardık: İşçiler bu hayatın her türlü eziyetine mahkûm ediliyor. Kadın işçiler bu eziyetlerin farklı şekillerini de yaşamak zorunda bırakılıyorlar. Bu nedenle kadınların her koşulda mücadeleye dört elle sarılması gerekir. Özellikle bir dünya savaşının içindeyken asıl düşmanın başka ülkelerdeki sınıf kardeşlerimiz olmadığını, asıl düşmanın bu savaşı çıkartan egemenler olduğunu unutmamalı ve Rosa’nın yaptığı gibi bunu işçi kardeşlerimize ısrarla anlatmalıyız.