Buradasınız
Sağlık İşçileri ve Koronavirüs
Ankara’dan bir sağlık işçisi

Tüm dünyanın gündemine hızla giren ve küresel salgın ilan edilen Covid-19 hastalığı egemenlerin yarattığı sis perdesi altında yayılıyor. Tüm dünyada egemenler işçileri, emekçileri evlerine hapsederken koronavirüs salgınını bir fırsata dönüştürüp patronlar sınıfına yeni fonlar aktarmak, tüm kaynakları onlara peşkeş çekmek için kolları çoktan sıvadılar bile.
İşçiler, emekçiler sağlıklı, şeffaf bir bilgilendirme olmadan sürekli artan vaka sayısı haberleri ve “evde kalın” uyarıları eşliğinde bir korku filmi psikolojisine sürükleniyor. Ben de bir sağlık işçisi olarak yaratılan bu korku ve panik atmosferinde aslında çok basit önlemlerin nasıl dışlandığını, alınması gereken gerçek tedbirlerin nasıl ihmal edildiğini yaşayarak görüyorum. Çalıştığım acil serviste salgınla ilgili alınması gereken eğitimleri bizler çoğunlukla kendi taleplerimizle yaptırmak zorunda kaldık. Çünkü el yordamıyla doğru yolu bulmaya çalışırken, hem kendimizin hem hastaların ve yakınlarının güvenliğini sağlamakta zorlanıyoruz. Hastanelerde kesinlikle sadece doktor ve hemşirelerin güvenliği değil, temizlik işçilerinin, güvenlik işçilerinin, hastanenin herhangi bir alanında çalışan herkesin güvenliği sağlanmalıdır.
Türkiye’deki tüm hastanelerde olduğu gibi bizim çalıştığımız yerde de maske, önlük benzeri koruyucu malzemelerle ilgili ciddi sıkıntılar var. İktidar, sermaye sınıfı için milyarlarca liralık kalkan hazırlarken bizlere bu en temel ihtiyaçlar için bile kaynak olmadığı söyleniyor. Aslında çoğu tek kullanımlık olan, şüpheli her durumdan sonra atılması gereken önlükler, tulumlar mümkün olduğunca uzun süreler kullandırılıyor. Çoğu hastanede çalışanlara verilen bazı özellikli maskeler kişiye zimmetlenip yenisinin hastane tarafından sağlanamayacağı söyleniyor. Ekipman eksikliği nedeniyle çalışmak istemeyen ya da test sonuçlarının çok geç açıklanmasından dolayı tedirgin olan, evine gidemeyen, sonuçlara ulaşmak için bireysel çabalar gösteren arkadaşlarımız yöneticiler tarafından açıkça azarlanıyor, odalara çekiliyor. Bu durumda en soğukkanlı olması, sağlıklı adımlar atması gereken sağlık çalışanları da korku ve yılgınlığa sürükleniyor. Uzun saatler çalışmanın yarattığı fiziksel ve psikolojik yorgunluk üzerine bir de bu yılgınlık ekleniyor. Kronik hastalıkları, sağlık sorunları olan sağlık çalışanları atama bekleyen binlerce meslektaşları varken çalışmak zorunda bırakılıyor. Sağlık emekçileri bu durumla tek başlarına mücadele etmeye çalışıyor. Amaç insanları korkutmak değil, önlem almak ve salgını önlenmek olsaydı en başta yapılması gerekenler doğru bilgilendirme, sağlık çalışanlarına koruyucu ekipmanların sağlanması ve en temel hijyen ve beslenme olanaklarından yoksun olan işçilerin koşullarının iyileştirilmesidir. Ama burada amaç tamamen başkadır.
Çalıştığımız ortamlarda her zaman hijyen kurallarına uymalı, işyerlerinde gerekli önlemleri aldırmalı, dikkatli olmalıyız. Ama bunları tek başımıza yapamayız. İktidar sözcüleri işçilerin tek başlarına alacakları önlemler yeterliymiş, kendi üzerlerine düşen hiçbir görev yokmuş gibi davranıyorlar. İşçi ve emekçilere evde kalın çağrısı yapılırken, ücretsiz izin fırsatçılığı artıyor. İşçilerin bu koşullarda kendisinin ve ailesinin hijyenini, beslenmesini ve bağışıklığını güçlü tutmasını nasıl sağlayacağına dair tek kelime bile edilmiyor. İşçilere “işe gidin, koşullar sağlıksız da olsa, işyerleri temiz olmasa da çalışın, ama iş dışında evde kalın, kimseyle görüşmeyin” deniyor.
Yaşadıklarımız bize amacın görüntüde salgınla mücadele, gerçekte ise korku toplumu yaratmak olduğunu gösteriyor. Aklı başında, sakin ve tedbirli davranılması gerekirken tam bir bilinç bulanıklığıyla korku ve panik içinde ne yapacağını bilemeyen kitleler oluşturuluyor. Her fırsat değerlendirilip, sınıf mücadelesinin önüne geçilmeye, patronlara daha fazla güvence ve kâr olanağı sağlanmaya çalışılıyor. Kapitalizmin başımıza açtığı tüm sorunlar gibi koronavirüs salgınına karşı yapılması gereken de UİD-DER’in söylediği gibi işçi sınıfının örgütlülüğünü güçlendirerek bağışıklığını arttırmaktır. Sağlık emekçilerinin de hem koronavirüsle hem de kapitalizm virüsüyle baş edebilmesinin ve onu def edebilmesinin yolu örgütlü mücadeleyi her koşulda yükseltmektir.
- Gevrek “Susamlı Tavuk”
- Koronavirüs Sınıf Ayrımı Yapmıyor mu?
- Salgında İşçi Sağlığı Hiçe Sayılıyor!
- Patrondan Covid-19 Önlemleri
- Koronavirüsle Geçirdiğimiz 9 Ayın Bilançosu
- Maskeye Emanet Edilmiş İşçi Sağlığı ve İşten Atmaların Yeni Bahanesi Maske
- Patronlar Koronavirüsü Tepe Tepe Kullanırken Asıl Faturayı Biz İşçiler Ödüyoruz
- Şantiyede Sözde Korona Önlemleri
- Hayat Eve Sığar mı?
- İşçi Sınıfıdır Bizim Asıl Ailemiz
- Bakan’a mı İnanalım Yaşadıklarımıza mı?
- Adımız Koronalıya Çıktı!
- Metal İşçileri: “İşçinin Hakkı İşçiye!”
- Sözde Pandemi Önlemleri ve Küresel Açlık
- “Hijyene Dikkat Edin Ama Fazla Su, Sabun, Peçete Harcamayın”
- “Yeni Normal” Koşullarında Öğrencilerin Sınav Maratonu
- Gebzeli İşçiler Koronavirüsün İşçiler Üzerindeki Etkilerini Anlatıyor
- Gebzeli İşçiler Yeni Normali Değerlendiriyor
- Koronavirüsle Yaşamayı Öğrenmeli miyiz?
- Yağlı Ekmekleri Ballandı!
Son Eklenenler
- ABD’nin her yıl “özgürlük ve bağımsızlık günü” olarak kutladığı 4 Temmuz, bu yıl resmi törenlerin ve barbekü partilerinin ötesine geçerek işçi ve emekçilerin öfkesine sahne oldu. “Amerika’ya Özgürlük” sloganıyla onlarca şehirde gerçekleşen...
- Şüphesiz ki koşullar insanın ruh halini belirlemede çok etkili olur. Aynı şekilde tersine, bilinçlenen, ruh halleri değişen insanlar koşulları belirlemekte ve değiştirmekte çok etkili olur. Örneğin yoğun bir kış mevsimin yarattığı ruh hali, öyle bir...
- “Kamu imkânlarını amacı dışında kullanmak, kamuya ait işleri yavaşlatmak ya da aksatmak, verilen görevleri layıkıyla yerine getirmemek hem vebal hem de günahtır. Kamu hizmetlerini sunarken insanlar arasında ayrım yapmak, tanıdığı kişilere öncelik...
- Petrol-İş Sendikasında örgütlü grevci TPI Kompozit ve Temel Conta işçileri ile grevlerini kazanımla sonuçlandıran DYO Boya işçileri ve sendika düşmanlığına, işten atma saldırılarına karşı direnen TEKSİF üyesi Digel Tekstil işçileri, İzmir Menemen...
- Yıllar önce çalışıp ayrıldığım işyerinden bir işçi arkadaşım anlattı. Patron ekonomik krizden dolayı iflas ettiğini, işyerini kapatacağını söylemiş işçilere. Sonra patronla birlikte oturup ağlaşmışlar; “ne güzel bir işyerimiz vardı, ne güzel bir...
- Başlıkta yer alan ifadeler, Hakkı Özkan’ın “Grevden Sonra” romanındaki öncü işçi Nuri’nin eşinin sözleridir. Nuri, grevde öncüdür; mayası sağlam, kararlı bir işçidir. Yazar Hakkı Özkan matbaa işçiliği yapmıştır, yaşadıklarını romana aktarmıştır. “...
- Gebze Sendikalar Birliği, İsrail devletinin Gazze’de yürüttüğü katliamı, emperyalist savaşı lanetlemek, Filistin halkının sesi olmak, işçilerin dayanışmasını büyütmek için Filistinli sendikacılarla birlikte Gebze Kent Meydanında bir eylem düzenledi...
- Kenya’da, geçtiğimiz sene Haziran ayında, IMF’nin dayattığı kemer sıkma politikaları doğrultusunda yeni vergi yasası hazırlanmıştı. Bu yasa tasarısı, işsizlik, yoksulluk ve artan hayat pahalılığıyla boğuşan işçilerin ve emekçi gençliğin öfkesini...
- Petrol-İş Sendikası Gebze Şubesinin örgütlü olduğu, Kocaeli Dilovası ve İzmir Çiğli’de üretim yapan DYO Boya fabrikalarında, düşük zam dayatmasına karşı greve çıkan işçilerin mücadelesi 44. gününde kazanımla sonuçlandı. İlk yıl için yüzde 73...
- İşçi sınıfının tarihsel mücadele mirasını yaşatmak ve bu mirastan güç alarak işçilerin birliğini büyütmek için çalışan UİD-DER, 15-16 Haziran Büyük İşçi Direnişinin 55. yılı vesilesiyle 29 Haziranda, “Gelenekten Geleceğe: Umut Örgütlü Mücadelede!”...
- Petrol-İş Sendikasının örgütlü olduğu Kocaeli’nin Körfez ilçesinde faaliyet gösteren Gübretaş fabrikasında yüzde 30 sefalet dayatmasına karşı işçiler, 3 Temmuzda greve başladı. Devrimci Sağlık-İş Sendikasının, kamu işçilerine dayatılan sefalet...
- Geçtiğimiz hafta sonu, 15-16 Haziran Büyük İşçi Direnişinin 55, UİD-DER’in kuruluşunun 19. yılı vesilesiyle Uğur Mumcu Kültür Merkezi’nde yüzlerce işçi arkadaşımızla yan yanaydık. Grevleri devam eden Petrol-İş üyesi DYO işçileri, DİSK’in kurucusu...
- Sivas katliamının 32. yılında Türkiye’nin birçok kentinde anma etkinlikleri ve eylemler düzenlendi. Katledilen 33 aydın ve sanatçı anıldı, katliam bir kez daha lanetlendi. Sivas katliamının unutulmadığının, tüm katliamların er ya da geç hesabının...