“Sağlıkta Dönüşüm” Can Aldı: Doktor Melike İntihar Etti!

İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde acil serviste çalışan Asistan Doktor Melike Erdem, çalışma sisteminin kurbanı oldu. Erdem, uzun ve yorucu bir nöbet sonrasında, Sağlık Bakanlığı İletişim Merkezi (SABİM) şikâyet hattı tarafından da soruşturma alması üzerine çalıştığı hastanenin altıncı katından atlayarak canına kıydı. Melike, mesai arkadaşları tarafından yapılan tüm müdahalelere rağmen kurtarılamadı. Hastane çalışanları ve çevre hastanelerde çalışanlar, hastane bahçesine toplanarak olaya tepki gösterdiler. Hastane bahçesinde yürüyüşe geçen sağlık işçileri, olayın yaşandığı yere karanfiller bıraktılar ve burada bir basın açıklaması düzenlediler. Eyleme TTB, SES, Dev Sağlık-İş, Türkiye Sağlık İşçileri Sendikası ve UİD-DER destek verdi.

Sağlık Bakanını istifaya çağıran öfkeli eylemciler ve söz alan sendika temsilcileri, yaşananların “Sağlıkta Dönüşüm” uygulamasının bir sonucu olduğunu ifade ederek SABİM şikâyet hattının kaldırılmasını istediler. Hastane idaresi ise, tüm üniteleri arayarak, çalışanların eyleme katılmamalarını istedi. Eyleme katılanlar hakkında soruşturma açılacağını duyurdu. Sağlık emekçileri buna rağmen bir araya gelerek seslerini duyurdular. Yaşanan bu olay, sağlık sisteminin geldiği son noktayı gözler önüne seriyor. Sağlık emekçilerinin ölen doktor için bir araya gelip tepkilerini dile getirmeleri gösteriyor ki, sorun hiç de kişisel bir sorun değildir. Tepkiler, sistemin getirdiği sorunlar yumağınadır.

Sağlık Bakanlığının uygulamaları sağlık işçilerine dönük baskının devam edeceğini gösteriyor. Melike Erdem’in doktor arkadaşları, çalışma saatlerinin çok uzun olduğunu, yaklaşık 36 saat aralıksız çalıştıklarını anlatıyorlar. Bu çalışma süresince ameliyata girdiklerini, hasta takip etmeye çalıştıklarını söylüyorlar. Yoğun çalışma temposuyla ortaya çıkan sorunlara tepki duyan hastalar, bu sorunları doğuran Sağlık Bakanlığına şikâyette bulunmak zorunda kalıyorlar. Sağlık Bakanlığının kâr odaklı politikaları hastaları mağdur ederken, bunun sorumluluğunu sağlık emekçilerinin üzerine yıkıyor.

Devletin sağlık alanında yaptığı değişiklikler, hastaları ve sağlık işçilerini karşı karşıya getirmektedir. Altyapısı oluşturulmadan hayata geçen uygulamalardaki sorunlar sağlık işçilerinin sırtına yıkılırken, hastalar “paran kadar sağlık” uygulamalarıyla karşı karşıya bırakılmaktadır.