TAYSAD İşçileri “Durmadan” Çalıştırmanın Formülünü Arıyor!

Geçtiğimiz günlerde Taşıt Araçları Yan Sanayicileri Derneğinin (TAYSAD), sanayi tesislerinde teknik sorunlardan kaynaklı üretimin durdurulmasının önüne geçmek için, üyeleri arasında bir “bakım çalışma grubu” oluşturulacağını belirttiği bir haber okudum. Bir sanayi işçisi olarak okuduğum bu haberden yola çıkarak dikkatimi çeken hususları sizlerle paylaşmak istiyorum.

TAYSAD Başkanvekili Alper Kanca, bakım grubunu kurmaktaki amaçlarını şu cümlelerle özetlemiş: “Tedarik zinciri dediğimiz sistem binlerce dişliden oluşuyor. Herkesin işini zamanında yapacağı varsayılıyor. Eskiden haftalar sonrasına sevkiyat tarihi verilirken, şimdi gündelik hatta saatlik teslimatlar oluyor. Hız inanılmaz arttı. Hızlı balıkların önem kazandığı bu dönemde olası bir arıza sebebi ile birkaç saat duran bir makine büyük sıkıntılar yaratabilir. Hiçbir müşterinin beklemeye tahammülü yok. Bazı firmalar tezgâhlarında oluşacak arıza sebebiyle ikinci bir tezgâh yatırımı yapıyor ve yedekleme ile riskini azaltıyor. Başka bir ifade ile bakım konusundaki yanlışlarını ilave finansman ayırarak kapatmaya çalışıyorlar. Tabii ki bu da maliyetleri artırıyor. Makinelerimizi, tesislerimizi yeterince yüksek kapasite ile kullanamıyoruz.”

Yıllardır sanayi işçiliği yaparım, sınıfımın örgütlü mücadelesinden de öğrendiğim şey, tıpkı TAYSAD’ın yaptığı gibi patronlar sınıfının kendi kârları dışında bir şey düşünmediğidir. Fabrikalarında işçi sağlığı ve güvenliği önlemlerini almayan, en basit koruyucu malzemeleri gereksiz maliyet olarak gören patronlar, konu üretim hızının aksamaması olunca maliyetten kaçınmıyorlar. Neden? Çünkü hiçbir müşterinin beklemeye tahammülü yokmuş!

Yıllar önce deri üretiminde köpek dışkısı kullanılırdı. Ancak işe yarayabilmesi için dışkının vakit kaybetmeksizin üretime yetiştirilmesi gerekirdi. Yani acele edilmesinin haklı bir nedeni vardı. Bugün gereksiz acele edenler için “tabakhaneye bok mu yetiştiriyorsun?” sözü bu yüzden kullanılır. Ben de bir deri işçisi olarak bu haberi okuyunca bu sözü hatırladım. Pek çok fabrikada “acil siparişler” yüzünden milyonlarca işçi insanüstü bir tempo ile çalışmaya zorlanıyor. Bu da meslek hastalıklarını ve iş kazalarını daha da artırıyor.

Sürekli bir telaş içinde bizi üretime zorlayan kapitalizmin bu akıl dışılığına karşı, işçi örgütümüzün başlatmış olduğu “Düşük Ücretlere, Uzayan İş Saatlerine, Taşeronlaştırmaya Hayır!” kampanyasına güç vermeli, fabrikalarda bu kampanyayı patronlara inat güçlendirmek için çalışmalıyız.