Toplu Ulaşıma Zam!

İstanbul ve Ankara’da toplu ulaşıma zam yapıldı. Yapılan zammın gerekçesi, artan maliyetler. Bu, üzerinden daha bir yıl geçmeden aynı gerekçeyle yapılan ikinci zam oldu. Böyle giderse her altı ayda bir maliyetler bahane edilerek zam yapmaya devam edilecek. Sonuçta toplu taşıma araçlarını kullanan işçi ve emekçilerin sırtındaki yük artarak iyice çekilmez hale gelecek.

Milyonlarca kişi mecburen toplu taşıma araçlarını kullanıyor. İşe, hastaneye, okula, çarşıya gitmek için bu araçlara biniyor. Toplu taşıma araçlarında insanlar üst üste sıkışarak, sıcakta bunalarak, üstelik yolda başına ne geleceği de belli olmadan yolculuk ediyorlar. Bu hizmetlerin işçilerin ödediği vergilerden karşılanması gerekiyor, ama böyle olmadığı gibi, bir de ücret istenmesi, insanın bir kez daha çileden çıkmasına neden oluyor. Oysa ulaşım ücretsiz olmalıdır.

Belediye tarafından İstanbul ve Ankara’da yapılan zam neticesinde yeni tarife ücreti tam 1 lira 75 kuruş, öğrenci 1 lira ve öğretmen, yaşlı 1 lira 30 kuruş oldu. Aylık kartlar ise tam 140, öğrenci 70 ve öğretmen, yaşlı 80 lira oldu.

Zam oranları yüzde 15’i geçiyor fakat ücretlere bu oranda zam yapılmıyor. Gıdadan ulaşıma, elektrikten kiraya kadar hemen her şeye zam geliyor. İnsanlar borçlu durumda. Faturalarını ödeyemeyen çok sayıda insan var. Yapılan zamlarla elimize geçen ücretle geçinmek iyice imkânsız hale geldi. Adeta kaşıkla verdiklerini kepçeyle ger alıyorlar.

İETT son zamanlarda “erguvan” renkli otobüslerle reklâm yapıyor. Sözde halkı düşünüyorlarmış. Bu otobüsleri süren şoförler taşeron işçiler. Kadrolu işçiler emekliye ayrılıyor ve yerine taşeron işçi alınıyor. Elbette bu işçilerin çalışma koşulları çok yorucu. Erguvan renkli konforlu araçların reklâmını yapan İETT diğer yandan da zam yaparak toplu taşımayı toplu kâr fırsatına çeviriyor.

Belediyeler işçi ve emekçilerin çıkarına çalışmıyor. Belediye başkanları bizden aldıkları oyla başa geliyor fakat aldıkları kararların hiçbirini işçi ve emekçilere sormuyorlar. Bu kurumlar patronlara çalışıyor ama vergileri de ağırlıklı olarak işçilerden alıyorlar. Son zamla birlikte bir kez daha gördük ki, işçiler örgütlenmeden hayat pahalılığına karşı durulamıyor. Zamları geri aldırmak işçilerin mücadelesinden geçiyor. Toplu taşımanın ücretsiz olması için mücadeleyi yükseltmeliyiz.