Ücretsiz Kreş İşçi Kadınların Hakkıdır!

Merhaba arkadaşlar, ben Beylikdüzü’nde büyük bir metal fabrikasında çalışıyorum. İşyerimizde kadın erkek yüzlerce işçi genelde üç vardiya şeklinde çalışmakta. Ben de vardiyalı çalışıyorum. Sabahın erken saatlerinde servis beklerken, uykulu gözlerle annelerinin elini tutan çocukları, annelerinin kucağında iki büklüm olmuş uyuklayan çocukları, bir sonraki durakta bebeğini battaniyeye sımsıkı sarmış işçi kadınları görüyorum.

Düşünün, küçücük çocuklar hem uykusuz hem de soğukta anneleriyle birlikte işe gitmek zorunda. Üstelik bir de yarım saat önce işyerinde oluyoruz. Bu, daha da erken uyanmak demek. İşyerinde, çocukları olan kadınlar için bir kreş yapılmış ama kreş hakkı ücretsiz olmasına rağmen her bir kadından aylık 40 lira para kesiliyor. Sözleşmeli olarak çalışan kadınların da çocukları var ama bu kadınlar bu işyerine başlamadan önce çocuklarını doğurdukları için kreş hakkından yararlanamıyorlar. Oysa her ne olursa olsun, çocuğunu ister işe girmeden önce isterse işe girdikten sonra doğurmuş olsun, 0-6 yaş arası çocuğu olan her kadının mevcut kreşten yararlanma hakkı vardır. Ancak patron çeşitli bahaneler ileri sürerek işçilerin kreş hakkını gasp ediyor.

Geçenlerde bir arkadaşımla sohbet ederken, iki yaşında bir çocuğu olduğunu öğrendim. “Çocuğun şu an kreşte mi” diye sordum. O da “hayır, ben çocuğumu buraya başlamadan önce doğurdum. Çocuğunu burada doğuranlar için kreş hakkı varmış” dedi. Normalde paydos saati 16.00 ya da 24.00 ama çocukları olan kadınlar 15 dakika önce kreş odasına gidiyor. Çünkü kendi kıyafetlerini değiştirmeleri, çocukların giyimi epey zaman alıyor. Çocukların gün boyu hareketli olmaları, terli olmaları nedeniyle hemen dışarı çıkmamaları, biraz bekletilmeleri gerekiyor. Fakat bu kadın işçiler için de artık tam paydos saatinde işi bırakmaları söylendi. Buna bağlı olarak terli halde dışarı çıkan bir çocuk hastalandı.

Bir gün metrobüste yolculuk yaparken, işyerinden tanıdığım, çocuğu olan bir kadın işçiyle karşılaştım. O hafta yılbaşı için patron herkese bir haftalık ücretsiz izin vermişti. Yıllık izin hakları kalanlar ise bizden bir hafta önce izne çıkarılmıştı. Kadın işçi, işyerinden, çocuk büyütmekten bahsederken kendi sorunlarını anlatmaya başladı: “Vallahi çocuk için çok zor oluyor. Uykusu düzensiz oluyor. Gece vardiyası için de kreş yok. Üstelik bizlerden aylık kırk lira kesiliyor. Çocuğumu kaç gündür hastaneye götürüyorum, soğuk almış. Vardiya amirini arıyorum, diyorum ki benim çocuğum hasta ben işe gelemiyorum, benim yıllık iznimden kes diyorum; ‘olmaz, ben senin yıllık iznini Ocak ayında kullandıracağım’ diyor. Böyle şey olur mu? Benim çocuğum hasta, adamın düşündüğüne bak. Kaç kere kavga ettim, yine aynı şeyleri yapıyor. Kendi kafalarına göre bizi izne çıkarıyorlar. Yaz aylarında doğru dürüst izne çıkamıyoruz.”

Evet arkadaşlar, maalesef işçilerin durumu şimdilik böyle. Kreş hakkını yasalara sokan yine aynı işçilerin ataları değil midir? Yani işçilerin birlik olup mücadele etmekten başka çıkar yolları kalmıyor. Bu arada, bu işyerinde sendikanın da olduğunu söylemiş miydim? Eh söylemiş olayım. Anladığınız gibi, bu sarı sendikanın bizim için varlığı pek anlaşılmasa da, patronun çıkarları için bir hayli çalıştığı herkesçe biliniyor. Şunun da bilinmesi gerekiyor ki, o sendikayı da adam edecek yine biz işçilerden başkası olmayacaktır.