Yıllar Sonra Taksim’de 1 Mayıs!

Uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günü olan 1 Mayıs’ı coşku içinde birleşik ve kitlesel olarak kutladık. 32 yıl sonra 37 emekçi kardeşimizin yaşamını kaybettiği yer olan Taksim Meydanı’nda yüz binlerce işçi-emekçiyle birlikteydik. Sendika konfederasyonlarının, siyasi parti ve grupların, demokratik kitle örgütlerinin birlikte örgütlediği mitingde işçi-emekçiler fabrikalarından, mahallelerinden çıkıp alana aktı.

İstanbul’da 1 Mayıslar yıllardır kitlesel olarak kutlanmamıştı. Bu yıl o kadar kalabalıktı ki alana girmemiz saatler sonra oldu. Alan dolu olduğu için kortejler alandaki yerini güçlükle aldı. Yıllardır kitlelerde oluşturulan korku bu yıl işçilerin birçoğunun alana gelmesine engel olmasına rağmen yüz binlerle alanda olmak güzeldi. Yıllar sonra Taksim alanının işçi-emekçilere açılması kitlelerdeki korkuyu, tedirginliği gidermeye yetmemişti. Gelecek yıl 1 Mayıs daha kitlesel kutlanacaktır. İnsanlardaki korku daha azalacaktır.

UİD-DER’li işçiler olarak bizler de miting alanında yerimizi aldık. Kadınıyla erkeğiyle, genciyle yaşlısıyla birçok sektörden işçi kardeşimizin katılımıyla sloganlar, marşlar ve alkışlarla coşkulu bir şekilde alana girdik. Taşıdığımız pankartlar, flamalar, attığımız sloganlar, düzenli bir şekilde alana girişimiz ve aynı şekilde alandan çıkışımız çevremizdekiler tarafından ilgiyle karşılandı. Patronlar sınıfına karşı sınıf taleplerimizi haykırdık. “Milyonlar aç, milyonlar işsiz, işte kapitalist sisteminiz!”, “Yaşasın 1 Mayıs, Bijî Yek Gulan!”, “Bütün ülkelerin işçileri birleşin!” gibi sloganlarla patronlar sınıfına karşı bir sınıf olarak var olduğumuzu ve yaşanılanları kabul etmediğimizi, var olan sistemin insani olmadığını haykırdık.

Miting bitiminde toplu şekilde alandan dönerken Şişli’den geçerken “Şişli Meydanında Üç Kız” şarkısını kitlesel olarak söyledik. Mitinge katılanlar, evlerinin camlarına çıkıp seyredenler yankılanan şarkıya kulak kabartmışlar ve onlar da katılmışlardı bu coşkuya. İlk defa 1 Mayıs’a katılan arkadaşlarımızın korkuları gitmiş, yerini coşkuya bırakmıştı. Bir kadın arkadaş dönerken “1 Mayıs sadece İstanbul’da mı kutlanıyor?” diye sormuştu. Çünkü katılımın kitleselliği ve coşkusu onu etkilemişti. Öyle ya yüz binler alandaydı.

Bir sonraki 1 Mayıs’ın daha kitlesel kutlanması için bugünden itibaren çalışmaya başlamalı ve patronlar sınıfının yüreğine korku salabilmek için örgütlü bir şekilde alanları doldurmalıyız. Bu yıl gelmemiş olanları gelecek yıl 1 Mayıs alanlarına taşımak için örgütlenmeye devam etmeliyiz.

Yaşasın 1 Mayıs, Bijî Yek Gulan!