Buradasınız
“Kızımızsın, Gel Etme, Anlaşarak Ayrılalım”
Aydınlı’dan bir kadın işçi
Dostlar merhaba. Ben gıda sektöründe çalışan bir büro işçisiyim. Beş senedir çalıştığım işyerinden ilk başta performans düşüklüğü gerekçesiyle çıkarılmak istendim. Bunu bana söylediklerinde “beş sene sonunda mı anladınız performans düşüklüğünü?” dedim. Önüme koydukları çıkış kâğıtlarında ise ne hikmetse benim istifa ettiğim yazılı. Sağlık ve özel nedenlerimden dolayı işten ayrılıyormuşum. Bir de üstüne gereğinin yapılmasını arz ediyormuşum. Ben bu yazılanları kabul etmiyorum dedim, beni bu şekilde işten çıkaramazsınız. “Artık seninle çalışmak istemiyoruz” diyen sizsiniz, gerekçenizi yazın dedim.
Benden bekledikleri tepki imzalayıp gitmemdi. Ama bu kadar basit olmamalıydı. Asıl sebep tabii ki haklarımı bilen bir işçi olmam ve bunu diğer işçi arkadaşlarımla paylaşmamdı. 8 saatten fazla çalıştırılıyoruz, sigortamız eksi yatırılıyor ve elden para alıyorduk. Bunların farkında olmam ve diğer işçi arkadaşlarımın da fark etmesini sağlamam, yani örgütlenip birlikte haklarımız için mücadele etmeye girişmemiz onları rahatsız etmiş. Onlara göre ben işverenin aleyhine konuşuyormuşum ve işçileri kışkırtıyormuşum. İşyerinin düzenini bozuyormuşum. İlk başta performans düşüklüğüyle tanımlasalar da, beni işten atmalarına sebep buydu. Ama hâlâ beni düşünür edasıyla hareket edip, “biz sorun çıksın istemiyoruz. Seni kızımız gibi seviyoruz. Stajyerliğinden beri buradasın, seni hep korudum, kolladım. Kızım, önünde uzun ve güzel bir kariyer sürecin var. Buna leke gelsin istemiyoruz. Bu işyeri senin yeni gireceğin işyerleri için iyi bir referans. Seni düşündüğümüzden bu şekilde anlaşmalı ayrılmak istiyoruz” diyebiliyorlar pervasızca.
Böyle bir şeyi kabul edemeyeceğimi söyledim ve yarın işe geldiğimde tekrar konuşuruz dedim. Bana “imzayı at, artık tekrar gelmene gerek yok” dediler. Ben imza atmayacağımı ve bu şekilde işten ayrılmayacağımı söyledim. Avukatımla konuşup o şekilde size dönerim dedim. Bu esnada her şeyi danıştığım UİD-DER’li arkadaşlarımdan destek alıyordum. Her aşamadan haberdar ediyordum. Karşılarında bilinçli, haklarını bilen, örgütlü bir işçi görünce ne yapacağını şaşırmıştı patron ve onun yalakaları. Çok eğlendim aslında, ben imzalamıyorum dedikçe sinirleniyorlardı. Onlar sinirlendikçe ben eğleniyordum, çünkü ne yapacağımı biliyordum ve rahattım. Bu rahatlığım onları rahatsız ediyordu. Servise binip arkadaşlarıma anlattım olan biteni. Bunu duymuş olmalılar ki ertesi günü beni içeri almamak için güvenliğe talimat vermişler. Servis beni sabah almadı. Beni aradılar ve servisçinin rahatsız olduğunu söylediler. Zaten beni almayacaklarını tahmin ettiğim için yarım saat öncesinde gitmiştim.
Güvenlik beni içeri almak istemedi. Yemekhaneye zar zor gidebildim. Beni orada gördüklerinde çok şaşırmışlardı. Herkes yemekhanedeyken, işçi arkadaşlarıma, beni işten çıkardıklarını ve en ufacık bir hak aramada kapının önüne konduğumuzu anlattım. Muhasebede çalıştığım için bana memur gözüyle bakanlara benim de işçi olduğumu, maaş karşılığında çalıştığımı, onlar gibi kirada oturup borçlarımın olduğunu söyledim. 8 saatten fazla çalıştığımızı, sigortalarımızın eksik yatığını ve patronların kâr hırsı yüzünden sömürüldüğümüzü söyledim. Beni güvenliğe götürdüler. Müdürler yanıma geldi ve güvenlikten başka bir yere gidemeyeceğimi söylediler. Yarım saat güvenlikte bekledikten sonra beni içeri aldılar ve tekrar kâğıtları önüme koyup imzalamamı istediler. Ben yine itiraz ettim. Siz beni çıkartıyorsunuz, gerekçeniz “performans düşüklüğü mü?”, neyse onu yazın dedim.
Oradan çıkıp Çalışma Bölge Müdürlüğüne gittim ve şikâyet dilekçesi verdim. Üçüncü günü tekrar işe gittim ve bu sefer müdürlerden patronlara kalabalık bir baskı grubuyla karşılaştım. Her biri bir yandan ikna etmeye çalışıyordu. “Kaç para istiyorsan yaz. Derdin para ise miktarını yaz” dediler. Ben hakkım olanı istiyorum dedim. 8 saatten fazla çalıştığım fazla mesaileri istedim. Eksik yatan sigorta primlerimi istedim. Onların önüme sürdüğü 7 bin TL birden 15,700 TL oldu, gerçek rakamlar hatta bunun üzerindeydi. Yeter ki, “imzala 20.000 TL olsun” dediler. Ama “ben paramı almadan kâğıtlara imza atmayacağımı ısrarla söyledim. Evraklarda yazıldığı gibi benim istifa etmediğimi, çıkış gerekçemin aynen yazılmasını istediğimi söyledim.” Onlar ıslarla öncelikle imzalamamı istediler ve üçüncü gün oldu, imzalamamakta karlıydım. O zaman seni 25/2 den atarız diye tehdit ediyorlardı. Bense elinizden geleni ardınıza koymayın, benim başım dik anlım ak, hukuki yollarla hakkımı alacağım dedim.
Bu süreçte şunu anladım ki, hakkını bilen örgütlü işçilerin karşısında kimse duramaz. Patronlar ve onların yalakaları yalvardıkça ne kadar haklı olduğumu anladım. Ben bu bilincimi UİD-DER ailesine borçluyum. UİD-DER’li olmak ve hakkını bilen örgütlü bir işçi olmak için hâlâ geç kalmış değilsiniz. UİD-DER’den öğrendiklerimle hakkımı aramam ve patronun yüreğine korku salmam çok güzeldi. Tek başına o işyerinde neler yapabileceğimi gördüm. Bir de bütün işçi arkadaşlarımızla neler yapabileceğimizi düşünün. Haksızlıklara boyun eğmek istemiyorsak bilinçli ve örgütlü olmalıyız. Ben haklarımın neler olduğunu ailemden, okuldan ve televizyonlardan öğrenmedim. UİD-DER’li olduğum için şanslıyım. Bunun için de UİD-DER gibi haklarımızı öğrendiğimiz derneklere gitmeliyiz. UİD-DER’li bir işçi olduğum için çok mutluyum.
1 Mayıs Marşı
UİD-DER’in 1 Mayıs Mesaisi
- Patronların Hak Arayan İşçiye Tahammülü Yok
- Xiaomi Salcomp’ta İşten Atmalar Protesto Edildi
- Hacettepe Üniversitesi’nde İşten Atma Saldırısı
- Ezberler ve Gerçekler: “İş Çok, İş Beğenen Yok!”
- Cumhuriyet Gazetesinde Sendikalı İşçi Kıyımı
- Esenyurt’ta A101 İşçisi Kod 46 ile İşten Atıldı
- 65 İşçiyi Daha İşten Çıkardılar
- Ekmekçioğulları Metal’de İşten Atma Saldırısı
- Özer Elektrik’te İşten Atmalar Protesto Edildi
- İşten Çıkarma Yasağı İşten Çıkarmayı Engelliyor mu?
- Akwel’de İşten Atmalara Karşı İş Durdurma Eylemi
- TPI Kompozıt’te İşten Atma Saldırısı
- VIP Tekstil’de İşten Atmalar Protesto Edildi
- DERİTEKS, Üyelerinin İşten Atılmasını Protesto Etti
Son Eklenenler
- Mersin Çevre Platformu, MIP AŞ’nin limanı genişletmek amacıyla Atatürk Parkını kapatmasını Özgür Çocuk Parkında basın açıklaması ile protesto etti. Mersin halkı, şehir merkezinde bulunan Atatürk Parkının MIP A.Ş tarafından liman genişletme...
- 28 Nisan birçok ülkede iş kazalarında ve meslek hastalıklarında yaşamını yitirmiş işçileri anma günü olarak kabul edilmiş durumda. İlk defa Kanada Kamu Çalışanları Sendikası (CUPE), 1984’te kendi üyeleri için 28 Nisanı Yas Günü olarak ilan etti. Bir...
- ABD’nin New York şehrindeki Columbia Üniversitesi öğrencilerinin başlattığı Filistin halkıyla dayanışma eylemleri ülke çapındaki diğer üniversitelere de yayılarak büyüyor. ABD’nin 22 eyaletinde 40’tan fazla kampüste öğrenciler aynı taleplerle...
- Aralık 2023’te iktidara gelen faşist Javier Milei ve hükümeti, kemer sıkma politikalarıyla krizin faturasını Arjantinli emekçilerin sırtına yıkmaya devam ediyor. İktidara geldiği günden bu yana birçok protesto gösterisiyle Milei hükümetine...
- İşçi sınıfının kadınları olarak birçok sorun yaşıyoruz ve bu 1 Mayıs’ta bizim de yükselteceğimiz taleplerimiz var. Sohbetimiz sırasında emekçi kadın kardeşlerimiz hangi taleplerle 1 Mayıs’a katılacaklarını anlattılar.
- Bizler bir grup petrokimya işçisiyiz. Tüm sınıf kardeşlerimizi 1 Mayıs’ın birlik, mücadele ve dayanışma coşkusuyla selamlıyoruz.
- İşçilerin sendikalaşma hakkı, ücretleri patronlar tarafından gasp edilirken bu duruma itiraz eden, hakkını arayan işçiler cezalandırılıyor, darp ediliyor. Ancak saldırılara, baskılara boyun eğmeyen işçiler mücadeleyi sürdürüyor. İstanbul Finans...
- Tekirdağ Çorlu’da 8 Temmuz 2018’de meydana gelen tren katliamında 7’si çocuk 25 kişi yaşamını yitirmiş, 300’den fazla kişi yaralanmıştı. Katliama ilişkin davanın karar duruşması 25 Nisanda Çorlu Halk Eğitim Merkezi’ne kurulan 1. Ağır Ceza...
- Emekçi kadınlar olarak hayatın her alanında çeşitli sorunlarla karşılaşıyoruz. Bu sistem bizi sokakta katledip, savaşlarda öldürüyor. Emeğimiz yok sayılıp hayatımız değersizleştiriliyor. Bizler işçi sınıfının kadınlarıyız, ellerimizdeki hünerle...
- Biz işçilerin yaşadığı sıkıntılar, zorluklar gün geçtikçe artıyor. Aldığımız ücretler açlık sınırına denk durumda. Üstelik ücretlerimizin enflasyon karşısında erimesi belimizi iyice büküyor. Çalıştığımız işyerlerinde, fabrikalarda çalışma...
- Her geçen gün yoksullaşan, hayat pahalılığıyla beli bükülen işçiler olarak vergi rekortmeni olmamız pek mümkün görünmeyebilir. Ancak gerçek bu. Milyarlarca dolarlık servetlere sahip patronlar servetleriyle kıyaslayınca tabiri yerindeyse bir kuruş...
- Bizler, Avcılar’dan genç işçi ve öğrencileriz. Kimimiz fabrikalarda saatlerce çalışıyor, kimimiz ise okul sıralarında dirsek çürütüyor. Hepimiz işçi çocuklarıyız ve bizi birleştiren, bir araya getiren ortak sorunlara sahibiz. Çünkü içinde...
- 1 Mayıs’a sayılı günler kaldı ve biz emekçi kadınlar böylesine anlamlı bir güne hep birlikte hazırlanmak üzere yan yana geldik. Sınıfımızın birlik, dayanışma ve mücadele günü için UİD-DER’de birleştik. Hep birlikte coşkulandık, umutla dolduk. 1...