Arkadaş Sohbetlerinin Konusu Kriz

Son günlerde arkadaş ortamlarının, aile toplantılarının yegâne konusu kriz. Nasıl olmasın ki! Birkaç gün önce eski işyerinden kadın arkadaşlarımla buluştum. Biri bebek bekliyor ve ayrıca çalışan bir anne. Diğeri yakın zamanda evlenecek. Durum böyle olunca sohbetimiz sırasında da sorunların ortasında buluyoruz kendimizi.

Evlenecek olan arkadaşım işten yeni ayrıldı. Yeni evleri için eşya bakıyorlar. Birkaç ay önce almadıkları için pişman olduğunu, neye elini attıysa fiyatların iki kat arttığını gördüğünü, zamanında aldıkları birkaç parça eşya içinse kendilerini şanslı hissettiğini anlattı. Gelinlik yerine gelinliğe benzer bir şey tercih edecekmiş. Her şeyin en uygununu alacaklarını ve birçok şeyden de vazgeçeceklerini söyledi. Bebek bekleyen arkadaşım konuya girdi sonra. Artık tasarruf edecek bir şey kalmadığını, pazar alışverişinden vazgeçtiklerini, her şeyi günlük ve azar azar aldıklarını anlattı. Komşuları pazarcılardan veresiye alışveriş yapmaya başlamışlar! Arkadaşımın bir de okula giden çocuğu var. Onun ihtiyaçlarını karşılayamamaktan korktuğunu, çünkü bebek geldikten sonra evi ısıtmak için mecburen doğalgazı açmak zorunda kalacaklarını, bebek bezi vs. derken masrafların epey artacağını anlattı endişeyle. En temel ihtiyaçları karşılamak dahi sıkıntı haline gelmişken artık kimse ev almaktan söz etmiyor. Evlenecek olan arkadaşım önceden ev almayı planlıyormuş nişanlısıyla. Ama şimdi ev almak yerine ömür boyu kirada kalmanın daha mantıklı olduğunu düşünüyor. Her iki arkadaşım da hayatlarında böyle bir dönem yaşamadıklarını dile getirdiler.

Medya her ne kadar başka türlü anlatsa da krizin faturasını ödemek zorunda bırakılan işçiler gerçekleri görmeye başlıyorlar. Arkadaşlarımla yaptığım sohbet bunun bir göstergesiydi. İktidarın politikalarını eleştiriyorlar ve çözüm diye sunulan planların insan aklıyla dalga geçmek olduğunu söylüyorlar. Her şeye rağmen bu kötü günlerin geçeceğini, bize dayatılan faturayı kabul etmememiz gerektiğini de konuştuk arkadaşlarımla. Böylesi zamanlarda bir araya gelip derdimizi paylaşmak, anlamak, anlaşılmak gerçekten de çok kıymetli oluyor. İnsan yalnız olmadığını bilirse güçlenir, gelecek güzel günlere olan inancı artar. Biz işçiyiz. Anamız, babamız, komşumuz, eşimiz, dostumuz işçi. Sorunlarımız ortak, çözüm ise birlik olmak!