Buradasınız
İstanbul’da İki Ayrı 8 Mart Mitingi
diğer yazarlar
![](https://uidder.org/sites/all/modules/lazyloader/image_placeholder.gif)
İstanbul’da bu yıl 8 Mart, kadın sorununa yaklaşımda sınıfsal tutumların biraz daha net bir şekilde ortaya koyulduğu ve bu temeldeki ayrışmaların alanlara da yansıdığı iki mitingle kutlandı. Her ikisi de 4 Mart Pazar günü düzenlenen mitinglerden ilki yaklaşık 3000 kişilik bir katılımla, Uluslararası Emekçi Kadınlar Günü anlayışıyla ve karma kortejlerle Kadıköy İskele Meydanında, ikincisi “Dünya Kadınlar Günü” anlayışıyla ve salt kadın katılımıyla Çağlayan Meydanında yapıldı.
Son yıllarda 8 Mart etkinlikleri öncesi yapılan tartışmaların odağında, mitinge erkeklerin katılıp katılamayacağı konusu yer alıyordu. Feministlerin alana erkeklerin sokulmaması konusundaki ısrarları, zamanla ayrışmaları da kaçınılmaz kıldı. Son birkaç yıldır, 8 Mart’ı emekçi kadınlar günü olarak sınıfsal özüne uygun kutlamak isteyen sosyalist çevrelerle başını feministlerin çektiği gruplar arasındaki ayrışma sonucunda farklı mitingler düzenleniyor. Bu yıl iki ayrı mitingin düzenlenme nedeni de bu temeldeki ayrışmaydı.
TC devleti, geçtiğimiz yılların tersine, bu yıl devrimci çevrelerin 8 Mart kutlamalarında pürüz çıkarmamaya özen gösterdi. Ancak kutlama yapılan alana bakıldığında şaşırmamak elde değildi. Devlet devrimcilerden o kadar korkuyor ki, zorluk çıkarmak ve engellemek için elinden gelen her türlü yola başvuruyor. Kadıköy’e girişten itibaren yürüyüş yolunun ve sonrasında miting alanının demir kafeslerle çevrili olması bunun en çarpıcı örneğiydi.
Kadıköy’deki mitingde HÖC, EKD, Halk Kültür Merkezleri, ESP, Partizan, EHP, Odak, Kaldıraç, DHP, BDSP, çeşitli derneklerin yanı sıra BES, Tüm Bel Sen’in bazı şubeleri ve Tekstil-Sen yer aldılar. Miting katılımcılarının buluşma noktası Tepe Nautilus önü idi. Buluşma noktasından Kadıköy İskele Meydanına kadar yapılan yürüyüşte mitingin temel sloganı “Emperyalist Saldırganlığa, Cinsel, Ulusal, Sınıfsal Sömürüye ve Ezilmişliğe Karşı Kadınlar Mücadeleye” idi. Mitingde atılan sloganlar ve taşınan dövizler, kadınların kadın olmaktan kaynaklı sorunları ile işçi sınıfının ekonomik ve demokratik sorunlarını dile getiriyordu.
Emperyalist savaş, tecrit ve baskılar, teşhir edilen sorunların başında yer aldı. Yaşanan sorunların kaynağında kapitalist sistemin olduğunu teşhir eden ve kurtuluşun devrimde ve sosyalizmde olduğunu belirten döviz ve pankartlar hemen her kortejde yer alıyordu. Mitinge katılanlar içinde kadın erkek ağırlığı neredeyse birbirine eşitti. Miting yapılan konuşmaların ardından müzik gruplarının şarkı ve marşlarıyla sona erdi.
Yağmurlu bir havada yapılan mitingde genel olarak coşku düşüktü. Belki de bu coşku eksikliğinin nedeni, işçi sınıfının dev gövdesinin henüz hareketsiz oluşuydu. İşçi sınıfının sendikalarda örgütlü kesiminin bile alanlara katılımı oldukça sınırlıydı. Konfederasyonların hemen hepsi, Çağlayan Meydanında yapılan Dünya Kadınlar Günü mitingini tercih etmişlerdi.
DTP, ÖDP, EMEP, Çağrı, KESK, DİSK, Petrol-İş ve çeşitli kadın örgütlerinin katıldığı bu ikinci mitinge yaklaşık 2500 kadın katıldı. Sadece kadınların katıldığı bu mitingde en yoğun katılımı her yıl olduğu gibi DTP’li kadınlar oluşturdu. DTP’li kadınlar bir kez daha barış taleplerini haykırdılar. Mitingde kadınlar, “savaşa, yoksulluğa, şovenizme, şiddete karşı kadınlar örgütlü mücadeleye” pankartı altında taleplerini dile getirdiler. Daha ziyade kadınların kadın olmaktan kaynaklanan sorunlarının dile getirildiği bu mitingde, Petrol-İş sendikasında örgütlü olan ve halen grevde olan Novamed grevcileriyle, Gıda-İş sendikasında örgütlenen ve direniş yaşayan Dandy işçileri de vardı. KESK’li kadınlarsa mitinge “Siyasette Temsil, İstihdamda Eşitlik” pankartıyla katılmışlardı.
Mitinglerle başlayan 8 Mart kutlamaları hafta boyunca çeşitli etkinliklerle devam etti. Özellikle 8 Martta İstanbul’da pek çok bölgede kadınlara karanfiller dağıtıldı ve basın açıklamaları yapıldı. Ne var ki bu etkinliklerin büyük bir kısmına burjuva bakış açısı damgasını bastı.
8 Mart’ın sınıfsal özünün boşaltılması ve tam bir tüketim gününe dönüştürülmesi için her türlü aracı kullanan burjuvaziye inat, 8 Martların sınıfsal ve devrimci özünü ısrarla korumalıyız. Ne New York’ta 8 saatlik işgünü için yanan kadınlar ne de Ekim Devriminin kıvılcımını çakan kadınlar bize teslim olmayı öğrettiler. Onlar savaşkan olmamızı öğütlüyor, burjuvazi korkmamızı! Onlar kadınların sorunlarının kaynağı kapitalizmdir diyor, burjuvazi kocalarınız! Onlar geleceği ellerinizle yaratın diyor, burjuvazi haddinizi bilin! Onlar “kurtuluş sosyalizmdedir, devirin kapitalist sistemi” diyor, burjuvazi ise aynı gemideyiz fazla sallamayın batarız diyor!
Bizler işçi sınıfının kadınları, erkekleri, elbette sınıfımızın mücadele tarihine kulak vereceğiz. İçimizde burjuvazinin değirmenine su taşıyan hastalıklı fikirler olacaktır elbette, ama biz bu fikirlere karşı savaşacağız ve mücadelemizi yükselteceğiz. Gelecek her 8 Mart’ın ve 1 Mayısların, insanlığın kurtuluşu mücadelesinde atılan ileri bir adım olmasının yolu sabır, bilinç ve inatla kavga vermekten geçmektedir.
Kadınlar Mücadeleye Katılmadan İşçi Sınıfı Kazanamaz!
Yaşasın 8 Mart, Yaşasın Sınıf Mücadelesi!
Ekmek İstiyoruz, Gül de!
Debant İşçileri İş Bıraktı
Kaynak:
- Direnç Çiçekleri İşçi Sınıfının Bağrında Filizlenir
- Anne Karnında Başlayan Eşitsizlik
- Clara Zetkin ve Ölümsüz Mirası
- Değişen Dünyam ve Dünyayı Değiştirme İsteğim
- Acımız Öfkeye, Öfkemiz Mücadeleye Dönüşsün!
- Emekçi Kadın Mücadeleyle Güzelleşir
- Emekçi Kadınlar Haydi 1 Mayıs’a!
- Yaşıyoruz Sanıyoruz
- Her İşyerine, Her Mahalleye Kreş İstiyoruz!
- UİD-DER’de Bir Kez Daha 8 Mart Coşkusu
- Dünden Bugüne Barış ve Adalet Özlemimiz İçin
- Mücadelenin Adıdır Kadın
- Ekmeğe Zam Yapılırsa
- UİD-DER’de 8 Mart Etkinlikleri: Geçmişten Geleceğe Yaşasın 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü!
- Mücadelemizin Sembolü 8 Mart
- Emekçi Kadınlarız, 8 Mart Ruhuyla Birleşiyoruz!
- Bir Ana ile Tanışmak…
- Emekçi Kadınlar Savaşı Durdurmak İstiyor Ama Nasıl!
- Boyun Eğmek mi Birlikte Karşı Durmak mı?
- Bir Şey Yapmalı! Ama Ne?
Son Eklenenler
- Merhaba, ben Elazığ’dan Ankara’ya gelmiş genç bir işçi ve uidder.org takipçisiyim. Bir Elazığlı olarak Eti Krom AŞ işçilerinin mücadelesi karşısında duygularımı sizlerle paylaşmak istiyorum.
- Ekonomik yıkım, işsizlik, barınma sorunu, artan siyasi baskılar, din, dil, ırk, cins ayrımcılığı, savaşlar, göç sorunu, toplumsal ilişkilerin yozlaşması, iklim krizinin getirdiği aşırı sıcaklar, yangınlar, seller… Dünyanın neresine gidersek gidelim...
- İşçi ve emekçi kardeşlerim, bu satırları yazarken bile gözlerim doluyor, boğazım düğümleniyor. Daha birkaç gün öncesi çalıştığım fabrikada korkunç bir iş kazası oldu. Aynı bölümde çalıştığım bir arkadaşım ne yazık ki enjeksiyon kalıbının mapasının...
- Bu düzende tüm gerçekler baş aşağı edilip çarpıtılıyor, adeta gözümüze perde iniyor. Gerçekler bir sis perdesinin arkasına itiliyor, biz de olanı göremez hale geliyoruz. Kapitalist sistemin yarattığı sorunlara karşı durabilmemiz ancak gözümüzdeki...
- Fabrikalarda, işyerlerinde şans ve bahis oyunları oynayarak “kolay yoldan para kazanma” hayaline kapılan işçilerin sayısı giderek artıyor. “Bahis oyunlarıyla çok para kazananların” hikâyeleri kulaktan kulağa yayılsa da etrafımızda böyle işçileri...
- Elazığ/Alacakaya’da bulunan ve Yıldırımlar Holding bünyesinde faaliyet gösteren Eti Krom AŞ’de çalışan maden işçilerinin 1 Temmuzda başlattığı iş bırakma eylemi şirketle yapılan anlaşma üzerine 16 Temmuzda sonlandırıldı.
- 31 Mart seçimleri sonrası onlarca belediye “tasarruf tedbirleri”, “borcumuz çok”, “işçilerin maaşını ödeyemiyoruz”, “seçim öncesi işe alınan işçiler” gibi bahanelerle işten atma saldırısına başladı. Belediye işçileri bu saldırılara boyun eğmeyerek...
- Kamu Emekçileri Sendikaları Konfederasyonu (KESK) ve emekli örgütlerinin çağrısıyla 16 Temmuzda Ankara, İstanbul, Eskişehir, Antalya, Bursa, Diyarbakır gibi büyükşehirler başta olmak üzere pek çok kentte eylemler yapıldı.
- İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesinde çalışan sağlık emekçisi Merve Kınar, geçtiğimiz günlerde erkek kardeşi tarafından defalarca bıçaklanarak vahşice katledildi. Bunun üzerine 16 Temmuz Salı günü hastanenin başhekimliği...
- İran’da 1979’dan beri hüküm süren zalim molla rejimi can almaya devam ediyor. Molla rejimi son olarak 45 yaşında bir kadına, Şerife Muhammedi’ye (Sharifeh Mohammadi) idam cezası verdi. Şerife’nin 10 sene önce yasal bir sendikaya üye olması, sendikal...
Bizler çeşitli fabrikalarda çalışan sendikalı kadın işçileriz. Çalıştığımız işyerlerinde birbirine benzeyen birçok sorunla mücadele etmek zorunda kalıyoruz. Bunlardan bir tanesi yıllık izinlerimiz. Bazı fabrikalarda işveren...
- Sokak ortasında yürürken elektrik kaçağından ölmek kaza olarak görülemez. Gencecik insanların ölmesinin nedeni kamu hizmetlerine insan, toplum odaklı değil kâr odaklı bakan, parayı insan canının önüne koyan kapitalist zihniyettir. Bu zihniyet...
- Güney Kore merkezli Samsung Electronics’te toplu iş sözleşmesinde anlaşma sağlanamaması üzerine 8 Temmuzda 3 günlük greve çıkan binlerce işçinin mücadelesi sürüyor.