Şiirler

Yedi kapılı Teb şehrini kuran kim?/ Kitaplar yalnız kralların adını yazar./ Yoksa kayaları taşıyan krallar mı?/ Bir de Babil varmış boyuna yıkılan,/ Kim yapmış Babil’i her seferinde?/ Yapı işçileri hangi evinde oturmuşlar/ Altınlar içinde yüzen Lima’nın?/

Yürüyor UİD-DER Yürüyor UİD-DER’li işçiler Kadınıyla, erkeğiyle, genci yaşlısıyla Aynı sloganlarla

Ne güzel şey kardeşler/ Haykırmak göklere/ Dağlarımın koynundan/ Hep birlikte/ Kartal kadar yırtıcı/ Bülbül gibi yumuşak/ Ve sizinle var olmak…/

Yürürken biz, yürürken günün güzelliğinde,/ Karanlık mutfaklara, gri fabrika kuytularına,/ Dokunur apansız çıkan güneşin tüm parlaklığı,/ Ve duyar insanlar bizim şarkımızı: Ekmek ve Güller! Ekmek ve Güller!/

Hoş geldin yeni yıl, hoş geldin

Güneşin etrafında doğdun da geldin

Hoş geldin yeni yıl, hoş geldin

Geldin de kime ne getirdin?

Aşksız ve paramparçaydı yaşam/ bir inancın yüceliğinde buldum seni/ bir kavganın güzelliğinde sevdim./ bitmedi daha sürüyor o kavga/ ve sürecek/ yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!/

Salkım salkım tan yelleri estiğinde/ Mavi patiskaları yırtan gemilerinle/ Uzaktan seni düşünürüm İstanbul/ Binbir direkli Halicinde akşam/ Adalarında bahar/ Süleymaniyende güneş/ Hey sen güzelsin kavgamızın şehri/

Bütün taşlar gibi vekarlı,/ hapiste söylenen bütün türküler gibi kederli,/ bütün yük hayvanları gibi battal, ağır/ ve aç çocukların dargın yüzlerine benzeyen elleriniz./ Arılar gibi hünerli hafif,/ sütlü memeler gibi yüklü,/ tabiat gibi cesur/ ve dost yumuşaklıklarını haşin derilerinin altında...