Uyan

Bir avuç insan için,

Döküldük seher vakti yollara.

Bir avuç insan için,

Döküldü kanlarımız,

Kırılan kolumuz, bacağımız

Yok sayılan insanlığımız

Bir avuç insan için.

İnsanlığımızı yok sayan,

Bir avuç asalak.

Bizler,

Bizler milyonlar değil miyiz?

Kolumuzu, bacağımızı

Yeri geldiğinde canlarımızı kaybeden

Biz o milyonlar değil miyiz?

Yer üstünde, yeraltında

Hatta ve hatta gökyüzünde

Bir avuç asalak için

Köle olan biz milyonlar değil miyiz?

Evet kardeşlerim;

Biz milyonlarız,

Bu düzenin çarkını döndüren biz milyonlarız.

Fakat bu çark tersine dönüyor be kardeşlerim.

Uyan artık, uykudan uyan,

Neden biz, neden ben diye uyan da bak aynadan.

Sorgula kendini, yaşadığın düzeni sorgula.

Bu güzelliği, bu cenneti yaratan biz işçiler isek,

Neden bu cehennemde yaşayan biz işçiler olalım?

Uyan artık, uykudan uyan,

Uyan da nasırlı ellerine bak, yüzündeki çizgiler,

Ve uyan da bak, göğü delen evlere…