Zengin ile Yoksul Arasındaki Uçurum Genişliyor

İngiliz yardım kuruluşu Oxfam, dünyadaki gelir eşitsizliğinin zengin ile yoksul arasında nasıl da devasa bir uçurum yarattığını gözler önüne serdiği raporunu geçtiğimiz günlerde yayımladı. Rapor, zenginler ve yoksullar arasındaki servet dağılımının yıllar geçtikçe daha fazla zenginler lehine değiştiğini ortaya koyuyor. Dünyanın en zengin yüzde 1’lik kesiminin sadece 2017’de yaratılan küresel zenginliğin yüzde 82’sine sahip olduğunu ortaya koyan rapor, 23-26 Ocak tarihleri arasında Davos’ta düzenlenen Dünya Ekonomik Forumu’na sunuldu.

Her yıl yayımlanan Oxfam raporu, zenginler ve yoksullar arasındaki gelir uçurumunun nasıl katlanarak arttığını gözler önüne seriyor:

• En varlıklı yüzde 1’lik kesim, geçen yıl yaratılan küresel zenginliğin yüzde 82’sine sahip oldu.
• Nüfusun en yoksul yüzde 50’sini oluşturan 3,7 milyar kişi payını arttıramadı
• 42 kişinin serveti dünyanın yarısının servetine eşit.
• 2010 yılından bu yana milyarderlerin serveti yıllık ortalama yüzde 13 artarken işçilerin ücretleri sadece yüzde 2 oranında arttı. Milyarderlerin serveti işçilerin ücretlerinden 6 kat daha fazla arttı.
• Mart 2016 ile Mart 2017 arasında her iki günde bir yeni bir milyarder ortaya çıktı. Milyarderlerin sayısı rekor bir seviye olan 2043’e ulaştı.
• Dünya genelinde kadınlar erkeklerden daha az para kazanıyor ve en düşük ücretli ve en az güvenlikli işlerde çalıştırılıyor.
• 10 milyarderden 9’u erkek.
• Vietnamlı kadın tekstil işçileri evlerinden uzakta çalışmak zorunda kaldıklarında aylarca çocuklarını göremeyebiliyor. Amerikan kümes hayvanı endüstrisinde çalışan kadın işçiler, tuvalet izni verilmediği için bez bağlamak zorunda bırakılıyor.
• Bangladeşli bir tekstil işçisinin tüm hayatı boyunca kazandığı parayı, dünyanın en büyük 5 moda şirketinden birindeki bir CEO, sadece 4 günde kazanabiliyor.
• ABD’de bir CEO’nun bir günlük kazancı, bir Amerikalı işçinin bir yılda kazandığına eşit.
• Vietnam’da 2,5 milyon tekstil işçisinin ücretlerini geçinilebilir düzeye yükseltmek için yıllık 2,2 milyar dolar gerekiyor. Bu miktar, 2016’da tekstil sektöründeki en büyük 5 firmanın ortaklarına ödediği paranın sadece üçte birine karşılık geliyor.

meksika-yoksulluk-zenginlik.jpg

Oxfam direktörü Winnie Byanyima, raporda yer alan verilerle ilgili olarak “milyarder sayısındaki patlama, gelişen bir ekonominin değil başarısız bir ekonomik sistemin belirtisidir. Kıyafetlerimizi üreten, telefonlarımızı birleştiren, yiyeceklerimizi yetiştiren insanlar, ucuz mal tedarikini sağlamak, şirketlerin ve milyarder yatırımcıların kârlarını arttırmak için istismar ediliyorlar” dedi.

Böylece Oxfam direktörü, kapitalist sistemin nasıl büyük ve aşılmaz çelişkiler yarattığına da dikkat çekmiş oluyor. Rapor, işçi sınıfının nasıl acımasızca sömürüldüğünü, veriler ışığında göstermiş oluyor. Kapitalizmin yarattığı çelişkileri yumuşatmak amacıyla Oxfam, gelir dağılımının daha adil dağıtılması yönünde bazı önerilerde bulunuyor: İşçilere geçinebilecekleri ücret ödenmesi, kadın işçilerin erkek işçilerle aynı haklara sahip olmasının sağlanması, vergi kaçakçılığının engellenmesi, zenginlerden daha yüksek vergi alınması, sağlık ve eğitim gibi kamu hizmetlerine yapılan harcamaların arttırılması gibi...

Ancak işçi sınıfının emek gücünün sömürüsü üzerinde yükselen kapitalizmin fıtratında eşitlik, adalet yoktur. Kapitalizmde bütün insanlar için refah yoktur, sadece patronlar sınıfı için refah vardır. İşçi sınıfını sömüren kapitalistler, vergi vermemek için çeşitli yöntemler kullanıyor ve paralarını vergi cennetlerine transfer ediyorlar. Devlet emekçilerden topladığı vergilere rağmen kamu hizmetlerini paralı ve pahalı hale getirir. Sermaye sınıfı, işçilerin mücadeleyle kazandığı hakları geri alır. Krize giren sistem yol açtığı emperyalist savaşlarda; yüz binlerce emekçinin öldürülmesine, kentlerin yakılıp yıkılmasına neden olur. Milyonlar mülteci haline gelir, acı çeker, sefalete sürüklenir. Kapitalizm işçi sınıfının yaşam koşullarını asla kalıcı şekilde iyileştirecek tedbirler almaz, küresel servetten daha adil bir pay almasını sağlayamaz. İşçileri de dünyayı da kâr uğruna tereddütsüz felakete sürükleyen bu sistemin kendisidir.

İşçi ve emekçilerin yaşam koşullarını iyileştirmek, küresel zenginlikten herkesin eşit yararlanmasını sağlamak, felakete sürüklenen dünyayı savaşlardan kurtarmak işçi sınıfının kapitalizme karşı mücadelesiyle gerçekleşebilir ancak. Kapitalizm yıkılmadan, sınıfsız ve sömürüsüz bir toplum kurulmadan insanlık kurtulamaz! Böyle bir toplumun yolunu ise, tüm zenginliği üreten ama sömürülen ve kapitalist sistemden bir çıkarı olmayan işçi sınıfının mücadelesi açabilir.

hunger-in-idps-2.jpg