Buradasınız
Bir Gün Bile Yaşamak!
Gebze’den bir metal işçisi
Selam dostlar. Ben Cahit Sıtkı’nın deyimiyle yolun yarısına yaklaşmış bir işçiyim. Bunu neden belirttiğimi birazdan anlatacağım. Bu yaşlar kısmen insanın durulduğu ve kendini sorguladığı bir dönem derler hep. Bunun kısmen doğruluk payı olduğunu şimdi daha iyi anlıyorum. Şimdi sizlerle, dostlarımla geçirdiğim güzel bir günü paylaşmak istiyorum.
Geçtiğimiz pazar günü UİD-DER Tiyatro Kulübü olarak İstanbul’da buluştuk. Şu üzerine şiirler, şarkılar yazılan kenti beraber bir tanıyalım dedik. Tarihi birçok yerine bizim kısıtlı bütçemiz yüzünden giremedik (müzeler ortalama 10 YTL, işçi sınıfına insanlığın ortak mirası da yasak). Bu bizim mutluluğumuzu elbette gölgeleyemedi. Bütün gün gezdik; Mısır Çarşısı, Sultan Ahmet, Haliç. Tur akşam hava kararana dek devam etti. Turistlerle resim bile çekildik. Hava karardığında balık ekmeklerimizi alarak Haliç’e karşı oturduk (sanırım bu mektuptan sonra tiyatro kulübüne ilgi artacaktır). Bugüne kadar beraberce ortaya koyduğumuz oyunları değerlendirdik. Önümüze yeni hedefler koyduk Aksayan veya eksikliğini hissettiğimiz şeyleri konuştuk. Sonra da 3 saat kadar hoşça vakit geçirdik. Geçmiş oyunlardaki anıları tazeledik. Kahkahalarımız sanırım Sultan Ahmet Meydanı’ndan duyulmuştur. Öyle anlar olur ya sonra hatırlandığında insanın içine sıcak bir mutluluk yayılır. Hatırladığımda tam da öyle hissediyorum. Başa dönecek olursak işte o an düşünmeye başladım. Çocukluğum, gençliğim ve şimdi. Yaşamın neresindeyim, nasıl bir hayat yaşıyorum? Derin düşüncelerden sonra fark ediyorum ki film şeridinin mücadeleye atıldıktan sonraki safhası benim yeniden doğuşum olmuş. Geriye dönük tüm güzel anılar hep son çeyreğine sıkışmış. İnsanın mutluluktan ağlayabildiğini ne garipliktir ki bunu en olgun olduğumu hissettiğim yaşlarda öğrendim. Kardeşliğin bir tek kan bağı ile olmadığını, gerçek bir ailenin neye denk düştüğünü!
O akşam Haliç’te, insanların böyle bir yaşamı bir gün bile tatmaksızın yitip gittiğini düşününce içim burkuldu. Bazen duyuyorum, insanlar bizler için “hayatınızdaki çok şeyi feda ediyorsunuz” diyorlar. Bilseler ki kendileri tüm yaşamlarından feragat etmişler. Onlara maalesef hiçbir zaman anlatılmamış mutluluğun gerçek tanımı.
Biz gerçek bir aileyiz. Onurlu bir mücadele doğrultusunda büyüyen, bu mücadele sayesinde bütün dünya işçi sınıfını kucaklayacak bir aileyiz. Bunu yapacak yürek, azim ve örgütlülüğümüz mevcut. Ben bunun değerini hepimizin derinlikli olarak kavradığına inanıyorum. Bizi bu mücadeleye katan, emeğini hiç esirgemeyen tüm mücadele dostlarımıza olan borcumuzu, biz de aynı mücadeleyi ve sabrı sınıf kardeşlerimize göstererek ödeyeceğiz.
Yaşasın Onurlu Mücadelemiz!
Son Eklenenler
- Arjantin’de sendikaların çağrısıyla işçiler 9 Mayısta 24 saatliğine genel greve gitti. Faşist devlet başkanı Javier Milei ve hükümetine karşı yapılan genel grev çağrısına çeşitli sektörlerden işçiler karşılık verdi. Genel İş Konfederasyonu’nun (CGT...
- Zorlu bir yıldan geçerken işçi sınıfının birlik, mücadele ve dayanışma günü olan 1 Mayıs’ı, heyecan ve coşku içinde karşıladık. UİD-DER olarak 1 Mayıs’a işçi kentleri Lüleburgaz ve Bursa’da katıldık. Lüleburgaz’da geçirdiğimiz ilk 1 Mayıs’ımız...
- Emekli bir işçi: Bu 1 Mayıs’ta da sınıf kardeşlerimizle kol kola yürüdük. Sınıfımızın taleplerini hep birlikte haykırdık. İyi ki önümüzde bizlere yolu açan sınıfımızın mücadele örgütü UİD-DER var. Kendini, sınıfın taleplerine ve sadece sınıfın...
- Bugün 13 Mayıs 2024. Soma madenci katliamının 10. yıldönümü. 10 yıldır dinmeyen bir acı ve öfkedir Soma Türkiye işçi sınıfının kalbinde. Çünkü Soma’nın hesabı sorulmadı, çünkü Somalar devam ediyor, çünkü kapitalistlerin kâr hırsı yeni Somaların...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’ta bir kez daha dünyanın ve Türkiye’nin dört bir yanında işçiler meydanlara çıktılar. Kapitalist sömürüye, emperyalist savaşa, yoksulluğa, baskılara, eşitsizliğe, adaletsizliğe...
- Çorum’un Dodurga ilçesinde bulunan maden ocağında faaliyet gösteren ODAŞ Elektrik bünyesindeki Yel Enerji’de çalışan işçiler patronun sendika düşmanlığına karşı 9 Mayısta direnişe başladı. Yel Enerji işçileri kötü çalışma koşulları ve düşük...
- Sınıfımızın uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günü 1 Mayıs’ı geride bıraktık. Mücadele örgütümüz UİD-DER, bu sene 1 Mayıs’ı işçi kentleri olan Bursa ve Lüleburgaz’da kutlama kararı aldı. Bizler de bu doğrultuda tüm hazırlıklarımızı yaparak...
- Öz İplik-İş Sendikası, Başkanlar Kurulunu, direnişteki Durak Tekstil işçileriyle dayanışmak amacıyla Bursa’da gerçekleştirdi. Kurulun ardından sendika yöneticileri direnişlerinin 83. gününde Durak Tekstil işçilerini ziyaret etti. Burada yapılan...
- 1 Mayıs işçi sınıfının uluslararası birlik ve mücadele günü. Her 1 Mayıs’ta UİD-DER’li mücadeleci işçiler bir gelincik tarlasını andırır gibi dolduruyorlar meydanları. Her 1 Mayıs’ta, işçi sınıfının bu çalışkan evlatları coşku dolu, disiplinli...
- Merhaba dostlar, uzun zamandan beri çalışma şartlarım nedeniyle birçok etkinliğe katılamıyordum. Yaşımın genç olmasına rağmen heyecanımı yitirmiştim. Hem yaşadığım şehirlerde etkinliklerin olmaması hem de maddi imkânsızlıklar yüzünden uzak kalmıştım...
- İstanbul Eyüpsultan’da özel bir lisenin müdürü 74 yaşındaki emekli öğretmen İbrahim Oktugan öğrencisi tarafından silahla vurularak öldürüldü. Öğretmenler “Can Güvenliğimiz Sağlansın, Gerekli Tedbirler alınsın!” talebiyle İzmir’den Bursa’ya, Mardin’...
- 21-28 Nisan Ebeler Haftası ve 12-18 Mayıs Dünya Hemşireler Haftası vesilesiyle 10 Mayısta İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi önünde bir araya gelen hemşire ve ebeler basın açıklaması gerçekleştirdi.
- Bu sene 1 Mayıs’a UİD-DER’le birlikte bir işçi kenti olan Lüleburgaz’da katıldım. 1 Mayıs heyecanımız sabah saatlerinde başladı. Yol boyunca türkülerimizle, marşlarımızla 1 Mayıs alanına gittik. Tabii içimizde İstanbul’da kitlesel ve birleşik bir 1...