Buradasınız
Akıntıya Karşı Kürek Çekmek
Bostancı’dan bir grup işçi

Bugün öyle bir akıntı üzerimize geliyor ki, azgın sularla boğuşmayı ve bu selin karşısında direnmeyi zorlaştırıyor. Ancak direngenlik, mücadele bilincini edinmekten, sınıfımızı tanımaktan ve öğrenmekten geçiyor. İşte tam da bu nedenle bizler UİD-DER’li işçiler olarak geçmiş mücadele deneyimlerimizin aydınlığında yolumuza ışık tutmaya çalışıyor ve genç işçi kuşaklarına da tarihimizi anlatıyoruz. Burjuvazi, sınıfımızın mücadele tarihini ve deneyimlerini hafızalarımızdan kazıyarak geçmişimizi yok etmeye çalışıyor. Çünkü hatırlayan ve unutmayan bir sınıf, yaşadıklarının nedenlerini asla unutmaz ve tüm bunları yaşatan burjuvaziye bedelini ödetir. Acıları ve anıları tazedir. Zaferleri aklındadır, özlemleri yüreğindedir. Ve yaşanabilir kılmak için bu dünyayı, mücadele yolundan bir adım bile uzaklaşmaz. Burjuvazinin saldırılarına boyun eğmez ve gücünü örgütlülüğünden alır.
Bu minvalde geçtiğimiz Pazar günü Aydınlı ve Bostancı temsilciliklerimizde, “İşçi Sınıfının Doğuşu” adlı etkinliğimizi gerçekleştirdik. Kapitalist sistemin doğuşuyla beraber burjuvazi kendi mezar kazıcılarını da yaratmaya başlamıştı. Eskiye dair olan ne varsa yıkılıyor ve yerini yenisine, azgın çarkın yeni dişlilerine terk ediyordu. Fabrikalar, makineler, teknolojik gelişmeler birbirinin ardı sıra yaşanmaya başlanıyor ve dünya birbirine zincirlerle bağlanıyor, küçülüyor, küçülüyordu. Eski yeni, gece gündüz, ahlak, doğa, yaş, cinsiyet her şey yıkılıyor, sınırlar dağılıyordu. Makineler fabrikaları, fabrikalar işçileri doğuruyordu. Kapitalizmin ilk ortaya çıkışından itibaren işçiler makinelere bağlı bir uzantı, vida, kol gibi bir işlevi görüyordu. Ondan ayrılmaz bir parça olmaya başlamıştı. Ve her bir gelişme işçilerin sırtındaki yükü artırıyordu; işsizlik, daha ucuz olan kadın ve çocuk emeğinin kullanılmaya başlanması gibi. Makineler geliştikçe, üretim daha da fazlalaşıyor ama çalışma saatleri hiçbir zaman kısalmıyordu, aksine daha da uzatılıyordu. İşçiler günde 14-16 saat çalışıyorlardı. Çalışma koşulları o kadar ağırdı ki işçiler henüz 40 yaşına gelmeden ölüp gidiyorlardı. Ama dünyanın kucağında iki sınıf mücadele etmeye başlıyordu: sömürücü asalak sınıf burjuvazi ve emeğini satarak yaşamaya çalışan, sömürülen proletarya!Sefalete sürüklenen işçi sınıfı öfkesini makinelere kusmaya başlamıştı. Makine kırıcılık olarak bilinen Ludizm hareketi işçi sınıfının ilk mücadele yöntemi olarak ortaya çıkmıştı. İşçiler patronların yüreğine korku salmaya başlamıştı. Bu hareket ta ki işçilerin bağımsız bir sınıf olarak ayağa kalktıkları ve hedeflerine kapitalist sistemi koydukları 1831 Lyon ayaklanmasına kadar devam etti. Fransa’da işçilerin çalışma koşulları gittikçe ağırlaşmaya başlamış ve çalışma saatleri 18 saate kadar uzatılmıştı. Fransız işçileri yeni bir asgari ücretin belirlenmesi ve zam yapılması talebiyle isyan ettiler. Ancak yeterli uyanıklığı gösteremedikleri için valinin uzlaştırma tuzağına düştüler. Bunu fark ettiklerinde işçiler Lyon’u ele geçirdiler ancak ne yapacaklarını bilemedikleri için hiç itiraz etmeden şehri geri verdiler. Kendi sınıfsal güçlerinin farkına varmışlardı ama yönetmeyi henüz bilmiyorlardı.
Öte taraftan İngiltere’de de işçi hareketi yükseliyordu. Chartist hareket olarak anılan ve işçilerin parlamentoda da söz hakkına sahip olması gerektiğini savunan hareketin sonucunda grevler yükselmeye başlamıştı. İngiliz burjuvazisi işçilerin grev mücadeleleri karşısında sendika hakkını tanımak zorunda kalmıştı. 1832 yılında işçiler siyasal taleplerini de haykırmaya başlayacaklardı.
1844 yılında ise Alman işçiler mücadele kıvılcımını çakacaklardı. Bu ülkede de işçiler açlığa ve sefalete karşı isyan etmişler ve şehrin merkezinde çatışmalar yaşanmıştı.
Sınıfımızın tarihine baktığımızda, işçi sınıfının en basit hakkını bile mücadele ederek kazandığını ve koruyabildiğini görüyoruz. İşte böyle bir tarihi, burjuvazi bizlere unutturmaya çalışıyoruz, biz de inadına hatırlatıyoruz. Etkinliğimize katılan arkadaşlarımızın birçoğu 1800’lü yıllardan başlayarak tarihimizin anlatılmasını önemli buldular. Ve bugüne kadar tarih kitaplarında olmayan başka bir tarihi, kendi tarihlerini öğrendiklerini söylediler. Aslında kapitalizmin o “vahşi” dönemine geri dönülmüş olduğunu, 12-14 saat düşük ücretlerle çalıştıklarını anlattılar. Gasp edilen haklarımızı yeniden kazanmak ve yeni kazanımlar elde etmek için sınıfımızın ataları gibi mücadeleye atılmak gerektiğini söylediler.
Yaşasın Proletarya Enternasyonalizmi!
Gülsuyunda Müzik ve Şiir Etkinliğimiz
- Kuru Ekmek
- Yoksulluğundan Utanmak!
- Avukatlar Anlatıyor: Yasalar Yetmez, İşçi Sınıfını Örgütlülük Kurtarır
- Rosa Luxemburg: İnsanlığın Büyük Davasına Adanmış Bir Ömür, Yaşam Dolu Cesur Bir Yürek!
- Çocuklarımız İçin
- 3 İşçi Kadın, 3 Hayat, 3 Talep!
- Bu Düzen Değişmeli!
- Bir Yanımız Uzay Çağı Bir Yanımız Yoksulluk
- Emekçi Kadınlar: Mahalleyi UİD-DER’e, UİD-DER’i Mahallemize Taşıyoruz!
- Market Raflarından Sınıf Siyasetine
- Emekliyiz, Adana Arçelik İşçileriyle Dayanışma İçindeyiz
- Yüksek Kiralar, UİD-DER’in Kampanyası ve İşçi Dayanışması
- Çocuklar Bayılmasın Diye Kampanyamıza Sahip Çıkalım!
- UİD-DER’in Kampanyasının Eyüp’ten Yansımaları
- Yapılan Zamlar Geri Alınsın!
- Annelerimizin Ücretlerinin Yükseltilmesini, Çalışma Saatlerinin Kısaltılmasını İstiyoruz!
- Pazara mı Gitsek Ucuz Olur Markete mi?
- Israr Ettik ve Kazandık
- “Tost Günü” ya da “Birlik ve Mücadele Günü”
- Asgari Ücret: Kim Haklı, Meşru Olan Ne?
Son Eklenenler
- Türkiye tarihinin en önemli, en kritik dönemlerinden birinin içinde bulunuyoruz. Bir tarafta uzun yıllardır toplumun bağrında mayalanıp kendisini her alanda dışa vuran değişim arzusu, öte tarafta ise bu değişim arzusunu boğmaya çalışan baskıcı/köhne...
- İnsanlığın elindeki bunca bilgi birikimine, teknolojik gelişmelere ve deneyimlere rağmen bir afetin felakete dönüşmesi ancak bilinçli tercihlerin sonucu olabilir. Yaşadığımız sermaye düzeni kapitalizmde kâr her şeyden önce gelir ve eğer kâr...
- Değişim Yaratacak ve Yeni Bir Dönem Açacak Olan Emekçilerin İradesidir! İşçi Sınıfı 1 Mayıs’ta Asrın Kötülüğüne ve Yağmacı Enkaz Düzenine “Artık Yeter” Diyecek!
- Fransa’dan sonra Doğu Avrupa ülkesi Çekya hükümeti de emeklilik yaşını yükseltmek üzere hazırlıklara girişti. Hükümet, 65 olan emeklilik yaşını 68’e çıkarmak istiyor. İşçilerse zaten mezarda emeklilik demek olan 65 yaş sınırının daha da...
- Fransa işçi sınıfı Macron hükümetinin emeklilik yaşını 64’e çıkarmasına genel grevlerle karşı koymaya devam ediyor. Ülkede, 23 Marttan sonra 28 Martta da milyonlarca işçinin katıldığı grevler gerçekleştirildi. Böylelikle Fransa işçi sınıfı Ocak...
- 27 Martta Almanya’da son yılların en büyük grevi yaşandı. Havaalanları, demiryolları, limanlar tramvay, otobüs ve metrolar 24 saat boyunca çalışmadı. Ulaşım ve kamu hizmetleri durdu. Grev alanlarında mitingler, gösteriler yapıldı.
- Çalışma koşullarının düzeltilmesi, baskıların son bulması ve ücretlerine yüzde 25 oranında zam yapılması talebiyle direnişte olan Mata Otomotiv işçileri, direnişlerinin 30. gününde Ankara’daydı. Birleşik Metal-İş Sendikası Genel Başkanı Adnan...
- Ben Güneş, 17 yaşındayım. Nasıl başlamam gerektiğini bilmiyorum. Burası artık Hatay diyebileceğim bir yer değil, benim alıştığım Hatay değil. Çok garip bir şey, doğup büyüdüğüm yerin böyle yıkılışını görmek… Bunu yaşayacağımızı düşünmedim hiç. Tabii...
- İstanbul/Tuzla’da bulunan Mata Otomotiv işçileri, 27 Martta Ankara’ya yürümek üzere İstanbul Endüstri ve Ticaret Serbest Bölgesinde toplandılar. Daha insani koşullarda çalışmak isteyen ve haklı taleplerini duyurmak için Ankara’ya yürümek isteyen...
- Mata Otomotiv’de 27 Şubatta üretimi durduran 1000 işçi, hakları için 27 Martta Ankara’ya yürüyor. Mata işçileri, iş güvenliği önlemlerinin alınması, yönetim ve amirlerin uyguladığı baskının son bulması ve yüzde 20 ek zam yapılması için işten kaçınma...
- Tıpkı depremden önce olduğu gibi depremden sonra da devlet yetkilileri sorumluluklarından kaçmaya devam ediyorlar. Hatta umursamazlıkta adeta birbirleriyle yarış halindeler! İlk imdada koşanın devlet olmasını bekleyen depremzedeler hayal kırıklığına...
- Depremzede emekçiler bu kış günlerinde sıcak bir yuvadan yoksunlar. Çoğunun giyecek doğru düzgün bir kıyafeti ya da belki sarılacak bir battaniyesi yok. Çocukların ayaklarında ayakkabıları yok. Kimisi sıcak bir çorbadan yoksun. Deprem bölgesinde...
- DİSK/Birleşik Metal-İş Sendikası tarafından Cengiz Holding binası önünde direnişçi işçilerle birlikte kitlesel bir basın açıklaması gerçekleştirildi. Satera Elektrik işçilerine direnişteki Mata işçileri ile MKS işçileri de destek verdi. Eyleme DİSK’...